ناسا از شرکای تجاری خود درخواست کرده تا این سازمان را برای انجام کاوش‌های علمی و ارسال محموله به یکی از مناطق غیرقطبی ماه در سال 2022 کمک نمایند. ناسا می‌خواهد این هدف در سال‌های پیش رو تحقق پذیرد.
پروژه خدمات حمل و نقل قمری تجاری(CLPS) یکی از بخش‌های کلیدی ماموریت آرتمیس ناسا محسوب می‌شود. ارسال محموله‌های علمی و فناوری می‌تواند پایه‌گذارِ اجرای ماموریت‌های جدیدی به سطح ماه شود و انسان بار دیگر بتواند پای در این قمر بگذارد. تا پایان سال یک سازمان از میان کاندیداهای موجود انتخاب خواهد شد. این محموله که انتظار می‌رود حدود 100 کیلوگرم باشد، شامل موارد زیر خواهد بود:
خصوصیات چسبندگی سنگپوش ماه(RAC): این ابزار تعیین خواهد کرد که سنگپوش ماه تا چه اندازه به مواد مختلفی که در فازهای مختلف پرواز در معرض محیط ماه قرار گرفته‌اند، می‌چسبد. اجزای لازم از مرکز آزمایش مواد ایستگاه فضایی بین‌المللی(MISSE) واقع در این ایستگاه فضایی تهیه خواهند شد.
ابزارهای برگشت‌خور نسل بعدی ماه(NGLR): به عنوان هدفی برای لیزرهای واقع در زمین عمل خواهد کرد تا فاصله میان زمین و ماه با دقت بالا اندازه گرفته شود. این ابزارها که یکی از آنها در این ماموریت به کار گرفته خواهد شد، داده‌هایی را در اختیار محققان قرار خواهد داد که برای درک بهتر جنبه‌های گوناگون بخش درونی ماه و یافتن پاسخ برای برخی از پرسش‌های بنیادی فیزیک مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
دستگاه عکس‌برداری پرتو ایکس هلیوسفری محیط ماه(LEXI): این دستگاه به عکس‌برداری از برهم‌کنش مگنتوسفر زمین با جریان ذرات باردار از خورشید خواهد پرداخت. این جریان اصطلاحاً باد خورشیدی نامگذاری شده است.
سیستم رایانه‌ای تنظیم‌پذیر و مقاوم در مقابل تابش(RadPC): این سیستم در نظر دارد تا فناوری رایانه‌ای عرضه کند که در مقابل تابش‌های خطرناک از تاب و دوام کافی برخوردار باشد. چون ماه فاقد اتمسفر و میدان مغناطیسی است، تابش حاصل از خورشید یک چالش عمده برای دستگاه‌های الکترونیکیِ فضاپیما خواهد بود. در این بررسی، اثرات تابش بر سطح ماه نیز مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.
عمق‌سنج مگنتوتلوریک ماه (LMS): این ابزار برای بررسی ویژگی‌های ساختاری و ترکیب گوشته ماه طراحی شده است. در این راستا، میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی آن مطالعه خواهد شد. در این فرایند، از مغناطیس‌سنج مناسبی برای اندازه‌گیری میدان‌های مغناطیسی استفاده خواهد شد.
دستگاه کاوش گرمای زیرسطح ماه(LISTER): این دستگاه برای اندازه‌گیری جریان گرما از بخش درونی ماه طراحی شده است. این کاوش 2 الی 3 متر درون سنگپوش ماه را حفاری خواهد کرد تا ویژگی‌های گرمایی ماه را در اعماق مختلف بررسی کند.
دستگاه Lunar PlanetVac: این فناوری برای انتقال سنگ‌های ماه از سطح به سایر دستگاه‌ها ساخته شده است. این سنگ‌ها می‌تواند مورد تحلیل قرار گرفته و درون محفظه‌ای گذاشته شود تا فضاپیمای دیگری آن را به زمین بازگرداند.
دوربین‌های استریو برای مطالعه سطوح ماه (SCALPSS 1.1): این دوربین برای تهیه داده‌های ویدئویی و تصویری از مناطق زیر کاوشگر استفاده خواهد شد. این دوربین می‌تواند نقش موثری در بررسی توپوگرافی سطح ماه پیش از فرود داشته باشد. فهم فیزیکِ جابجایی گرد و خاک، دانه‌ها، سنگ‌ها و موارد مشابه می‌تواند نقشی کلیدی در تداوم ماموریت داشته باشد و به شیوه پرواز و فرود فضاپیما در ماه کمک کند.
سپر گردوخاک الکترودینامیکی(EDS): این فناوری یک میدان الکتریکی غیریکنواخت با استفاده از ولتاژهای مختلف در چند الکترود ایجاد می‌کند. میدان غیریکنواخت یک نیروی دی‌الکتروفورتیک ایجاد می‌کند که ذرات را به حرکت در می‌آورد و نقش مهمی در محافظت از رادیاتورهای گرمایی، لنزهای دوربین، صفحات خورشیدی و بسیاری دیگر از فناوری‌های فضاپیما دارد.
آزمایش گیرنده GNSS ماه (LuGRE): بر اساس سامانه موقعیت‌یاب جهانی آمریکا(GPS)، این دستگاه می‌تواند گسترۀ سیگنال‌های GPS را افزایش دهد. اگر با موفقیت عمل کند، به نخستین دستگاهی تبدیل خواهد شد که سیگنال‌های GPS را از فاصلۀ ماه به زمین ارسال می‌کند.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
