آژانس فضایی ناسا و شرکای آن از چهل سال پیش بطور منظم مدارگرد، فضانورد و فضاپیماهایی را به فضا ارسال کرده اند تا دانش ما را به طرز چشمگیری پیرامون سیاره سرخ افزایش داده و راه را برای کاوش های انسانی بعدی هموار سازند. مریخ نورد کنجکاوی(Curiosity) داده های مهمی درباره تابش خورشیدی جمع آوری کرده تا ما را در حفاظت از فضانوردان آینده یاری رساند. همچنین مریخ نورد سال ۲۰۲۰ به مطالعه ی قابلیت دسترسی به منابع مریخ از قبیل اکسیژن خواهد پرداخت.
با هموار شدن راه برای حضور انسان در منظومه شمسی، حقایق جدیدی برای یادگیری در پیش روی انسان ها قرار می گیرد. آیا زمانی مریخ از حیات میکروبی برخوردار بود یا اینکه امروز نیز چنین قابلیتی دارد؟ آیا مریخ مکان امنی برای سکونت انسان است؟ سیاره سرخ چه اطلاعاتی می تواند درباره گذشته، حال و آینده سیاره خودمان به ما بدهد؟ در واقع کاوش مریخ توسط انسان و با بهره‌گیری از فناوری روباتیک از سه آستانه گذر می کند و با دورتر شدن انسان از سیاره خودش، چالش‌های بیشتری پیش رویش قرار می گیرد.
نقطه تمرکز کاوش متکی بر زمین عبارتست از تحقیق به کمک ایستگاه فضایی بین المللی. آزمایشگاه میکروگرانش بعنوان یک بستر آزمایشی در کلاس جهانی برای فناوری ها و سیستم‌های اطلاعاتی مورد نیاز جهت انجام عملیات فضایی ژرف عمل می کند. فضانوردان اطلاعاتی را درباره شرایط زندگی و کار به مدت طولانی در فضا فرا می گیرند. پس متعاقبا، دانش ما در مورد نحوه ی تغییرات بدنی در فضا و نحوه تضمین سلامتی فضانوردان افزایش می یابد. علاوه براین، همکاری با شرکای تجاری با ناسا همچنان ادامه دارد و هدف از این همکاری، دسترسی به مدار زمین و شبیه سازی فعالیت های اقتصادی جدید میباشد. پس ناسا نیز می تواند به کمک ایستگاه های فضایی اش برنامه ریزی های لازم را جهت عملیات آتی خود ادامه دهد.
در مرحله بعد، نوبت می رسد به انجام یک سری عملیات در مجاورت ماه. هدف از این کار، بررسی احتمال کار و زندگی در سیاره مریخ است. فضانوردان در ایستگاه فضایی تنها چند ساعت با زمین فاصله دارند، اما جایی که قرار است آنان فعالیت های خود را از سر بگیرند، چند ماه با خانه فاصله دارد. نخستین عملیات در این راستا در نوامبر ۲۰۱۸ صورت می پذیرفت، یعنی زمانیکه موشک قدرتمند و جدید ناسا از مرکز فضایی کندی در فلوریدا پرتاب خواهد گردید. عملیات کاوش(EM-1) فضاپیمایی را به هزاران مایل دورتر از ماه ارسال خواهد کرد. این عملیات در حدود سه هفته طول خواهد کشید. سپس، فضانوردان برای انجام عملیات مشابهی وارد فضاپیما خواهند شد. آنان طولانی ترین سفر فضایی تاریخ بشر را اجرا خواهند کرد.
علاوه براین، ناسا در دهه‌ی ۲۰۲۰ میلادی فضانوردان را در طی عملیاتی یک ساله به سفر اعماق فضایی ارسال خواهد کرد که هدف از آن، بررسی احتمال سکونت و میزان آمادگی انسان برای زندگی در مریخ است. عملیات تغییر مسیر سیارک یکی دیگر از نقاط عطف در حوزه فضا به شمار می‌رود. ناسا یک فضاپیمای روباتیک برای تهیه تخته سنگ های سیارکی و قرار دادن آن در مدار امنی پیرامون ماه خواهد فرستاد. فضانوردان پس از بررسی سیارک، نمونه هایی را با خود به زمین خواهند آورد. این عملیات دو قسمتی به بررسی شرایط گام برداری در فضا، روش های نمونه برداری و رانش الکتریکی خواهد پرداخت.
فاز پایانی، بررسی روش های ورود و فرود آمدن در سطح مریخ در دستور کار قرار دارد. علاوه براین، پژوهش بر روی شرایط لازم جهت استفاده از منابع انجام می شود. ناسا هم اکنون مشغول مطالعه نواحی کاوش احتمالی در مریخ میباشد. پس با این اوصاف، منابع مفیدی در اختیار فضانوردان قرار خواهد گرفت که می توانند به طرز کارآمدی از آنها استفاده کنند.
عملیات علمی هم اکنون در فاز مستقل هستند و فضاپیمای بعدی در سال ۲۰۲۰ آغاز به کار خواهد نمود. ناسا همچنین در اواخر دهه‌ی ۲۰۲۰ عملیاتی را به منظور آوردن نمونه به زمین ترتیب خواهد داد. مریخ مرز ملموسی برای کاوش های انسانی محسوب می‌شود که البته هدفی قابل دسترس نیز محسوب می شود. چالش های سهمگینی بر سر راه انسان وجود دارند، اما ما اطمینان داریم که آنها چالش هایی قابل حل اند. ما در حال سفر به سیاره سرخ، فرود در آن و نهایتا زندگی در آن هستیم.
