مهروماه

انفجار پرتو گاما به فوران ناگهانی و شدید پرتو گاما در اعماق کیهان گفته می‌شود. این پدیده دهها سال به عنوان یکی از پدیده‌های مرموز اخترشناسی شناخته می‌شد. اما امروزه معلوم شده‌است که برخی از این انفجارها مربوط به ابرنواخترها، و برخی دیگر مربوط به مگنتارها(ستاره‌های مغناطیسی) هستند.

این نوع انفجار قوی‌ترین انفجار در کیهان است و بیشتر انرژی این انفجار در قالب اشعه‌های ایکس است.

نوری که بسیار پرانرژی‌تر از آن است که ما بتوانیم با چشمان خود ببینیم.

در ژانویه ۲۰۱۹ میلادی یک انفجار پرتو گاما بسیار روشن و پر نور توسط تعدادی از تلسکوپ‌های ناسا مشاهده شد اما تلسکوپ هابل اطلاعات بیشتری از آن به دست آورد.

برخی از نورهای حاصل از این انفجار که "GRB ۱۹۰۱۱۴C" نام دارد، بیشترین انرژی‌ را دارد که تاکنون دیده شده است.  

انرژی نوری ساطع شده از این انفجار برابر یک ترا الکترون ولت(TeV) برآورد شده است.

این میزان در مقیاس فوتونی، یک تریلیون بار از انرژی قابل رویت برای چشم انسان بزرگتر است.

دانشمندان مدت‌هاست که در تلاشند این میزان انتشار انرژی بالا حاصل از انفجار پرتو گاما را اندازه‌گیری کنند.

بنابراین این رصد، به عنوان یک نقطه عطف در حوزه اخترفیزیک انرژی بالا محسوب می‌شود.

محققان آژانس فضایی اروپا با استفاده از رصد این انفجار می‌توانند به مطالعات بیشتر پیرامون اشعه گاما و چگونگی این انتشار بپردازند.

"اندرو لوان"(Andrew Levan ) از محققان ارشد پروژه و از دانشگاه "دانشگاه رادبود نیمخن" اظهار کرد، مشاهدات هابل نشان می‌دهد که این انفجار خاص در یک فضای بسیار متراکم و دقیقا در وسط یک کهکشان روشن رخ داده و پنج میلیون سال نوری از ما فاصله داشته است.

محققان ناسا و آژانس فضایی اروپا از داده‌های تلسکوپ‌های "هابل"، "وی ال تی" و "آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما" در شیلی برای این پژوهش استفاده کردند تا کهکشان میزبان این انفجار را مطالعه کنند.

بر این اساس، این انفجار پرتو گاما در منطقه‌ای هسته ای از یک کهکشان عظیم رخ داده است.