اگر در سمت شب ِ سیارۀ کوتوله پلوتو قرار داشته باشید، شاهد این نمای تماشایی خواهید بود. یک منظرۀ فضایی حیرت‌انگیز و دوردست که خورشید از آن ۴٫۹ میلیارد کیلومتر(تقریبأ ۴٫۵ ساعت نوری) فاصله دارد.
کاوشگر افق‌های نو این عکس را در جولای ۲۰۱۵ بعد از نزدیک شدن به پلوتو از فاصلۀ ۲۱ هزار کیلومتری سطح این سیارۀ کوتوله ثبت کرده است. این عکس لایه‌های پیچیده و ظریف جو ِ مه‌آلود پلوتو را نشان می‌دهد. چشم‌انداز گرگ و میش در نزدیکی بالای عکس، شامل دشت‌‌های یخ ِ نیتروژنی منطقۀ “اسپوتنیک پلانیتیا” و کوهستان‌های ناهموار یخ-آب “نورگی” میباشد، این کوه‌ها حدود ۳۵۰۰ متر ارتفاع دارند.
جو پلوتو بیشتر از نیتروژن و مقدار کمی از ترکیباتی نظیر متان تشکیل شده است. در بخش‌های بالایی جو(بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح) نور خورشید واکنش‌های شیمیایی موجب می‌شود که برخی از این گازها را به ذرات هیدروکربن جامد تبدیل کند. این ذرات به سمت پایین حرکت کرده و تقریباً در فاصله ۳۵۰ کیلومتری سطح پلوتو، بر روی چیزهای دیگر انباشته شده تا زنجیره‌ای طولانی از مواد شیمیایی را شکل دهند. تا به امروز، بلندی این ذرات به ۲۰۰ کیلومتر رسیده است و لایه‌ای ضخیم از غبار را تشکیل داده‌اند که به گزارش فضاپیمای افق‌های نو، پلوتو کاملاً در این پوشش احاطه شده است.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
