سایۀ آبی نشان دهنده گستردگیِ محاسبه شده‌ی خوشه است؛ رنگ آبی نیز تراکم بالای کهکشان‌ها در خوشه را نشان میدهد. اجرام قرمز رنگ هم ۱۲ کهکشانی هستند که در این خوشه کشف شده‌اند. این عکس میدان دیدی به گستردگی ۱۹۸ میلیون سال نوری را در هر سمت و با فاصله ۱۳ میلیارد سال نوری به تصویر می کِشد.
به گزارش بیگ بنگ، یکی از ۱۲ کهکشان، جرم غول‌پیکری است به نام «هیمیکو» که یک دهه پیش با تلسکوپ سوبارو کشف شد و به نام یک ملکه افسانه در ژاپن باستان نامگذاری شد. این کشف نشان میدهد که بزرگترین ساختارها از قبیل خوشه‌های کهکشانی زمانی وجود داشتند که عمر جهان فقط ۸۰۰ میلیون سال بود.
در جهان امروزی، خوشه‌های کهکشانی میتوانند صدها عضو داشته باشند، اما اینکه این خوشه‌ها چگونه تشکیل می‌شوند، سوال بزرگی است. اخترشناسان برای درک ِ شیوۀ شکل‌گیری خوشه‌ها به دنبال اجداد دورشان در جهان نخستین هستند. پیش خوشه کهکشانی(protocluster)، سامانه متراکمی از چند کهکشان در جهان اولیه است.
«یویچی هریکانه» اخترشناس در رصدخانه ملی ژاپن که سرپرستی تیم محققان را نیز بر عهده داشت، گفت: «پیش خوشه به سامانه‌ای ویژه و نادر با تراکم بسیار بالا گفته می‌شود. پیدا کردن این خوشه کار ساده‌ای نیست. ما برای فائق آمدن بر این مشکل از دوربین میدان عریض تلسکوپ سوبارو استفاده کردیم تا ناحیه بزرگی از آسمان را ترسیم کرده و به دنبال پیش-خوشه‌ها بگردیم.»
در این نقشه که با تلسکوپ سوبارو تهیه شد، محققان یک نامزد پیش خوشه به نام z66OD پیدا کردند که در این ناحیه، کهکشان‌ها ۱۵ برابر متمرکزتر از حالت عادی هستند. محققان سپس مشاهدات ِ طیف‌سنجی خود را با استفاده از تلسکوپ جمینی و رصدخانه کِک انجام دادند. آنها ۱۲ کهکشان را تایید کردند که ۱۳ میلیارد سال قبل وجود داشتند؛ لذا ابتدایی‌ترین پیش-خوشه‌ای است که تا کنون کشف شده است. نکته جالب این است که یکی از کهکشان‌ها در خوشۀ z66OD جرم غول‌پیکری با تودۀ عظیمی از گاز است که “هیمیکو” نام دارد. این جرم در سال ۲۰۰۹ با تلسکوپ سوبارو کشف شده بود.
«ماسامی اوچی» عضو تیم در رصدخانه اخترشناسی ملی ژاپن و دانشگاه توکیو که هیمیکو را در سال ۲۰۰۹ کشف کرد، بیان داشت: «منطقی است که پیش خوشه‌ای را در نزدیکی جرم بزرگی کشف کنیم. با این حال، این مسئله موجب تعجب ماست که هیمیکو در مرکز پیش خوشه قرار ندارد، بلکه در لبۀ واقع شده و فاصلۀ آن با مرکز ۵۰۰ میلیون سال نوری است. ما هنوز نمیدانیم که چرا “هیمیکو” در مرکز قرار ندارد. این نتایج میتواند کلیدی برای درک ِ رابطه میان خوشه‌ها و کهکشان‌های غول‌پیکر باشد.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
