پرسش‌هایی در رابطه با اینکه آیا جهان‌های دیگری هم بعنوان بخشی از یک چندجهانی بزرگتر وجود دارند و می توانند از حیات پشتیبانی کنند یا خیر، از جمله مسائل داغ در کیهان‌شناسی مدرن هستند. حالا تحقیقات جدید که در قالب دو مقاله در ماهنامه جامعه اخترشناسی سلطنتی منتشر شده، نشان می دهد که حیات می تواند در سرتاسر چندجهانی کاملا عادی و رایج باشد. کلیدِ فهم این موضوع، انرژی تاریک است؛ نوعی از انرژی که بطور طبیعی در همه جای فضا تراوش کرده و در افزایش سرعت انبساط کیهان نقش ایفا می کند.
نظریه‌های فعلی درباره منشاء جهان ما، انرژی تاریک بسیار زیادی را در جهان پیش‌بینی می کند. افزودن مقادیر زیاد می تواند روند انبساط را تا حد چشمگیری افزایش بدهد. این امر می تواند قبل از شکل‌گیری هرگونه ستاره، سیاره یا حیات باعث رقیق شدن ماده شود. نظریه چندجهانی که در دهه ۸۰-۱۹۷۰ مطرح شد، به توضیح مقدار ناچیزی انرژی تاریک در جهانِ ما می پردازد و این امکان را به جهان می دهد تا از حیات میزبانی کند؛ البته در میان جهان‌های زیادی که نتوانستند از پسِ این کار بر آیند. یک تیم از محققان به سرپرستی دانشگاه دورهام، دانشگاه غرب سیدنی و دانشگاه سیدنی با بهره‌گیری از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری نوین دریافتند که افزودن انرژی تاریک تا چند صد برابر مقدار مشاهده شده در جهان، تاثیر ناچیزی بر شکل‌گیری ستارگان و سیارات می گذارد. پس این چشم‌انداز مطرح می شود که حیات می تواند در دامنۀ وسیعی از جهان‌های دیگر امکان شکوفایی داشته باشد.
«ژم سالسیدو» دانشجوی فارغ‌التحصیل از دانشگاه دورهام گفت: «برای بسیاری از فیزیکدانان، مقدار ویژه و غیرقابل توضیح انرژی تاریک در جهان یک معمای عجیب است. شبیه‌سازی‌های ما نشان می دهد که حتی اگر انرژی تاریک بسیار زیاد یا حتی اندکی در جهان وجود داشت، تنها یک اثر ناچیز بر ایجاد ستارگان و سیارات می گذاشت؛ لذا بر این احتمال دامن زده می شود که حیات می تواند در سرتاسر چندجهانی وجود داشته باشد. این شبیه‌سازی‌های کامپیوتری در پروژه‌ای تحت عنوان EAGLE یا تکامل مجموعه کهکشان‌ها و محیط‌هایشان به انجام رسید.»
دکتر «لوک بارنس» محقق در دانشگاه غرب سیدنی و دانشگاه سیدنی بیان کرد: «قبلا تصور بر این بود که چندجهانی می تواند مقدار انرژی تاریک را مثل یک قرعه‌کشی توضیح دهد؛ یک بلیط شانس داریم و در جهانی زندگی می کنیم که کهکشان‌های زیبا به وجود می آورد و زمینه را برای گسترش حیات فراهم می کند. کارهای ما نشان می دهد که بلیط ما بخت و اقبال ما را دو چندان کرده است. بیشتر از آنچه که برای حیات لازم است، ویژه به نظر می رسد. و این مشکلی برای چندجهانی محسوب می شود که همچنان به عنوان یک معما باقی مانده است.»
دکتر «پاسکال الهی» دانشمند در دانشگاه غرب استرالیا و محقق ارشد خاطر نشان کرد: «ما از خودمان پرسیدیم که قبل از عدم امکان حیات، چقدر انرژی تاریک می تواند وجود داشته باشد. شبیه‌سازی‌های ما نشان داد که انبساطِ پیش روندۀ ناشی از انرژی تاریک تقریبا هیچ تاثیری بر تولد ستاره‌ها ندارد.» با این حال، نتایج غیر منتظره بود و می تواند مشکل آفرین هم باشد زیرا قابلیت تئوری چندجهانی را در توضیح مقدار انرژی تاریک با شک و شبهه همراه می سازد. اگر در یک چندجهانی زندگی می کنیم، باید انرژی تاریک بیشتری از آنچه الان می بینیم، وجود داشته باشد؛ شاید ۵۰ برابر از آنچه تاکنون در جهان دیده‌ایم. اگرچه نتایجِ حاصل این تئوری را کنار نمی گذارند، اما به نظر می رسد که مقدار انرژی تاریک در جهان ما بتواند به شیوه بهتری با یک قانون کشف نشده توضیح داده شود.
پروفسور «ریچارد بوئر» عضو تیم از دانشگاه دورهام گفت: «پدیدار شدن ستاره‌ها در جهان، جنگی میان کشش گرانش و دافعه انرژی تاریک است. ما در شبیه‌سازی‌هایمان دریافتیم که جهان‌هایی با انرژی تاریک بسیار زیاد می توانند به راحتی به ایجاد ستاره‌ها بپردازند. پس چرا مقدار انرژی تاریک در جهان ما اندک است؟ به نظرم باید برای توضیح این ویژگی عجیب جهان به دنبال قانون فیزیکی تازه‌ای بگردیم. تئوری چندجهانی در تقلیل ناخشنودی فیزیکدانان در این زمینه کافی نیست.»
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
