نمونه ای از یک تک یاخته گیاه مانند است و از جمله تاژک دارانیست که در مباحث جانورشناسی مقدماتی زیاد مورد مطالعه قرار می گیرد. زیستگاه این تک سلولی نهرها و برکه های آب شیرینیست که گیاه فراوان دارد. این تک سلولی دارای بدنی دوکی شکل می باشد. طول بدن در آنها معمولا 60 میکرون است اما اقسام کوچکتر و بزرگتر هم در بین آن وجود دارد به طور مثال طول بدن اوگلنا اکسی یوریس به 500 میکرون هم می رسد. درست در زیر پوسته خارجی اوگلناها نوارهای پروتئینی و ریزلوله هایی قرار گرفته اند .
بخشی مخزن مانند یک تاژک واقع در جلوی بدن خرج می شود. تاژک دیگری که کوتاهتر است نیز در درون همان مخزن قرار دارد. در قاعده هر تاژک یک کنیتوزوم وجود دارد، یک واکوئل ضرباندار هم به مخزن متصل است. سر سیاه استیگما ظاهرا در برابر نور واکنش می دهد. تعدادی کلروپلاست در درون سیتوپلاسم وجود دارد و رنگ سبز جاندار را سبب می شود.
اجسام پارامیسون به شکل های مختلف در بدن جاندار وجود دارد که منبع ذخیره توده های نشاسته ای و غذایی است. تغذیه اوگلنا اتوتروفی است اما اگر این جانور در تاریکی بماند سابوزوئیکی می شود و موادغذایی را از سطح بدن جذب می کند. اوگلنا به روش تقسیم دو تایی تکثیر میابد و در شرایط نامناسب تشکیل کیست می دهد.
اوگلنا موجودی تک سلولی است که به فرمانروی آغازیان شاخه اوگلنا ها تعلق دارد . لکه چشمی در اوگلنا ساختاری است که در جهت گیری موجود نسبت به نور نقش دارد لکه چشمی ساختار سلولی ندارد.
