مهروماه

کنترل مثانه چیزی بیشتر از نگهداری ادرار تا رسیدن به دستشویی است. این عمل به سادگی انجام نمی‌شود بلکه به کار تعدادی از عضلات و اعصاب در بدن بستگی دارد. قسمت اعظم سیستم کنترل کننده مثانه، داخل لگن قرار دارد. (یعنی منطقه‌‌‌ای از شکم که بین قسمت فوقانی استخوان‌های ران و زیر باسن قرار دارد). مثانه یک عضو عضلانی بادکنک شکل است. وقتی که ادرار می‌کنید، عضلات مثانه منقبض شده و باعث فشرده شدن مثانه و خروج ادرار می‌شود. عضلات دیگری نیز به کنترل مثانه کمک می‌کنند. 2 حلقه عضلانی به نام اسفنکتر، اطراف لوله‌ای که ادرار را به بیرون هدایت می‌کند قرار دارد. این لوله را مجرای ادرار می‌نامند. عضلات اسفنکتر با فشردن مجرای ادرار مانع از خروج آن از بدن می‌شوند. عضلات کف لگن، حالب‌ها، راست‌روده و مثانه را در محل خود نگه می‌دارند اما بیشتر به بسته باقی ماندن مجرای ادرار کمک می‌کنند. وقتی که مثانه پر می‌شود، اعصاب مثانه سبب آگاهی سیستم عصبی از پر شدن آن می‌شود و احساس دفع ادرار به شما دست می‌دهد. هنگام تخلیه ‌سیستم عصبی پیام‌هایی به عضلات اسفنکتر و عضلات کف لگن می‌فرستد که سبب شل شدن آنها می‌شود. همچنین به عضلات مثانه دستور می‌دهد منقبض و فشرده‌ شده و سبب خروج ادرار از مثانه شوند. بی‌اختیاری هنگامی رخ می‌دهد که عضلات مثانه ناگهان منقبض شده یا عضلات مجرای ادرار ناگهان شل شود.

---