مهروماه

ساختمان یک نفرون
یک نفرون از جسمک مالپیگی ، لوله خمیده مجاور ، لوله هنله و لوله خمیده دور که به لوله جمع کننده ادرای منتهی می‌شود، تشکیل شده است. لوله‌های ادراری کاملا از یک ردیف سلول تشکیل شده است.

جسمک مالپیگی
توده مدوری است که حاوی یک کلاف عروقی به نام موئینه گلومرولی است و توسط پرده دو لایه قیف مانندی به نام کپسول بومن احاطه گردیده است.

لوله خمیده مجاور
به دنبال کپسول بومن قرار دارد و دارای چند خم کوتاه است.

لوله هنله
پس از لوله خمیده مجاور قرار دارد و به شکل U می‌باشد. بیشترین قسمت این لوله در بخش مرکزی کلیه قرار دارد. این لوله شامل قسمت پایین رونده ، قوس هنله و قسمت بالا رونده می‌باشد. قسمت پایین رونده را بخش نازک و قسمت بالا رونده را قسمت ضخیم لوله هنله تشکیل می‌دهد.

لوله خمیده دور
لوله هنله پس از بازگشت به بخش قشری کلیه ، خمهای دیگری را به وجود می‌آورد که لوله خمیده دور نام دارد. این لوله مجددا به بخش مرکزی بر می‌گردد.

مجرای جمع کننده
لوله‌های خمیده دور از نفرونهای متعدد به مجرای جمع کننده می‌پیوندند. این مجرا در انتهای گشاد شده لوله بلینی نامیده می‌شود که از طریق منافذ بلینی در راس هرم به لنگچه راه می‌یابد. توضیح آنکه کپسول بومن ، لوله خمیده مجاور و لوله خمیده دور در بخش قشری ، لوله هنله و قسمت اعظم لوله جمع کننده در بخش مرکزی قرار دارد.
به هر کپسول بومن یک سرخرگ به نام سرخرک آوران (از انشعابات سرخرگی شعاعی) وارد می‌شود و در محفظه کپسول تولید یک کلاف مویرگی به نام شبکه اول مویرگی یا کلافه گلومرولی می‌نماید.

از کلافه گلومرولی ، سرخرگ کوچکی به نام سرخرگ وابران خارج می‌گردد که در اطراف لوله‌های نفرونی شبکه دوم مویرگی را می‌سازد.
بعد از تشکیل شبکه دوم مویرگی ، سیاهرگ کوچک نفرون ایجاد می‌گردد که وارد سیاهرگ شعاعی می‌شود.
از اتحاد سیاهرگهای شعاعی بالاخره سیاهرگ کلیه بوجود می‌آید که پس از خروج از کلیه به بزرگ سیاهرگ زیرین می‌ریزد.

چگونگی تشکیل ادرار در نفرون
واحد فیزیولوژیکی کلیه یک نفرون است که توسط آن اعمال زیر جهت تشکیل ادرار صورت می‌گیرد.

---