در دانش شیمی، محلول یا لویش يا به فارسی تاجیکی چاره (Solution) به ترکیب همگن دو یا چند ماده گفته می‌شود. در حل کردن (لوییدن) ماده‌ای در ماده دیگر، یکی از مواد حل‌شونده یا لوییده (Solute) و دیگری حلال یا لوینده (Solvent) خوانده می‌شود. برای مثال آب‌نبات (حل شونده) در هنگام خوردن در بزاق دهان (حلال) حل می‌شود. یا ممکن است که مایعی در مایع دیگر حل گردد و یا گازی با گازی دیگر ترکیب گردد. تمام محلول‌ها بر اساس فعل و انفعالات (برهمکنش) بین مولکول‌ها و یون‌های حلاّل و حل‌شونده طبقه‌بندی می‌شوند و در نتیجه از انرژی آزاد مولکول‌های مواد کم می‌شود. البته محلول همان مخلوط یکنواخت یا همگن است.
با توجه به میزان انحلال پذیری مواد، آن ها را به سه دسته تقسیم می کنند:
آ) مواد محلول: به موادی گفته می شود که انحلال پذیری آن ها بیش از ١ گرم باشد. یعنی بتوانند بیش از یک گرم در ١٠٠ گرم آب حل شوند.
ب) مواد نامحلول: به موادی گفته می شود که انحلال پذیری آن ها کم تر از 1./. گرم باشد. یعنی نتوانند بیش از 1./. گرم در 100 گرم آب حل شوند مانند . AGCL و BASO .
پ) مواد کم محلول: به موادی گفته می شود که انحلال پذیری آن ها بین 1./. تا ١ گرم حل شونده در ١٠٠ گرم آب است ، مانند . CASO4 و (C6H13OH) یا هگزانول
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
