ورا روبین در 23 جولای 1928 در شهر فیلادلفیا به دنیا آمد. او از همان کودکی شیفته دنیای اسرارآمیز ستاره ها بود، به طوری که شب ها به زحمت بیدار می ماند تا چرخش تدریجی صورت های فلکی را حول ستاره قطبی از پنجره اتاق خواب خود که رو به شمال باز می شد، تماشا کند.
روبین در سن 17 سالگی وارد دانشگاه واسار شد و سه سال بعد با مدرک کارشناسی اخترشناسی از آنجا فارغ التحصیل شد. او جز به ادامه تحصیلاتش در دانشگاه پرینستون که در آن زمان به مرکز اخترشناسی معتبری در سطح جهان تبدیل شده بود، به چیز دیگر نمی اندیشید. بنابراین با اشتیاق فراوان، تقاضانامه ای را برای دریافت فرم های ثبت نام در دوره تحصیلات تکمیلی به دانشگاه پرینستون ارسال کرد، اما این فرم ها هیچگاه به دستش نرسید چرا که پرینستون تا سال 1971، زنان را در دوره های تحصیلات تکمیلی خود نمی پذیرفت. بدین ترتیب روبین سرانجام به دانشگاه کورنل رفت. در کورنل به او چندان اهمیت نمی دادند.
او زن بود و گذشته از آن، گروه اخترشناسی کورنل در آن دوران، گروه کوچکی بود که تنها دو مدرس داشت. اما از آنجایی که وی بیشتر در فیزیک کار کرده بود، این فرصت را به دست آورد تا با هانس بته – که بعدها به سبب تشریح واکنش های گداخت هسته ای در خورشید، جایزه نوبل گرفت – درس مکانیک کوانتومی پیشرفته را بگذراند. روبین الکترودینامیک کوانتومی را نیز ازریچارد فاینمن مشهور فراگرفت. روبین پس از اتمام دوره کارشناسی ارشد، برای گرفتن دکترا به دانشگاه جورج تاون رفت.
تز دکترای او در مورد نحوه توزیع کهکشان ها در جهان بود.
پس از اتمام دکترا وارد بخش اخترشناسی موسسه تحقیقاتی کارنگی در واشنگتن شد و در آنجا بود که تحقیق بر روی چرخش کهکشان های مارپیچی را آغاز کرد، تحقیقی که نهایتاً یکی از بزرگ ترین معماهای فیزیک از دل آن سر برآورد.
ورا روبین اخترشناس برجسته آمریکایی و محقق ارشد ماده تاریک و یکی از پیشگام ترین زنان عرصه کیهان‌شناسی و از جمله دانشمندان برجسته این حوزه که وجود ماده تاریک را اثبات کرد ، بر اثر زوال عقل در سن ۸۸ سالگی درگذشت. ابن در حالی است که در روزگاری که زنان از هر کاری ، حتی تحصیل در کیهان‌شناسی منع می‌شدند، ورا رابین نخستین زن فارغ‌التحصیل از کالج شد و توانست گره هایی را که مردان در باز کردنش وامانده بودند ، بگشاید. در ادامه با میهن پست همراه باشید.
ماده تاریک نظریه‌ای بود که در ۱۹۳۳ «فریتز زیکی» آن را ارائه کرد اما نه او نه دانشمندان دیگر نتوانستند سندی برای وجود آن بیابند تا اینکه ورا روبین اخترشناس برجسته آمریکایی در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ تواسنت به کمک دستیارش مدارک علمی لازم برای اثبات وجود این ماده ناشناخته را ارائه دهد. او از بررسی حرکت ستارگانی که در کهکشان‌های دوار قرار دارند و تناسب این حرکت با ستارگان خارج از کهکشان، اثبات کند که جهان متشکل از ماده‌ای ناشناخته و تاریک است و نام آن را ماده تاریک گذاشت.
ورا روبین اخترشناس برجسته آمریکایی و محقق ارشد ماده تاریک در سن ۸۸ سالگی بر اثر بیماری زوال عقل درگذشت اما میراثی که او به جای گذاشت، هنوز هم تقریبا در همان حدی که خودش ارائه کرد، شناخته شده است. از او چهار فرزند دانشمند به جای ماند و کوچک‌ترین دخترش هم در کشف پدیده «توزیع نسبتی گازها» در کهکشان، یکی از دانشمندان اثرگذار بود.
از مشهورترین جملات ورا روبین اخترشناس برجسته آمریکایی و محقق ارشد ماده تاریک این بود که می گفت:
تلسکوپ‌هایتان را به سوی خطا نگیرید، این ستاره‌ها نیستند که باید دیده شوند چون هرچه درباره آن ها بوده دیده‌ایم، دیدنی‌ها در فضای تاریک میان ستاره هاست.
دکتر ورا روبین بسیاری از عمر خود را صرف کار بر روی مشکل ماده تاریک کرده است، اما او همچنین برای کارش شناخته شده بود تا ستاره شناسی را برای زنان بیشتر قابل دسترسی باشد. او مبارزه کرد تا به عنوان اخترشناس در اوایل کارش پذیرفته شود و او به طرز خستگی ناپذیر کار کرد تا زنان بیشتری را به علوم و همچنین شناخت کارهای مهم آنها ببرد. به طور خاص، او از آکادمی ملی علوم خواسته است زنان بیشتری را به عضویت در انتخابات انتخاب کند. او بسیاری از زنان را در علوم راهنمایی کرد و طرفدار آموزش عالی STEM بود.
برای کار او، روبین چندین جایزه معتبر و جوایز، از جمله مدال طلای انجمن نجوم سلطنتی (دریافت کننده قبلی زن کارولین هرشل در سال 1828 بود) اهدا شد. 5726 روبان کوچک به نام افتخار او نامگذاری شده است. بسیاری از احساس می کنند که او برای موفقیت های او جایزه نوبل فیزیک را به دست آورده است، اما کمیته در نهایت او و دستاورد های او را برانگیخته است.
دکتر روبین با رابرت روبین، همچنین یک دانشمند، در سال 1948 ازدواج کرد. آنها چهار فرزند داشتند که در نهایت نیز به دانشمندان تبدیل شدند. رابرت روبین در سال 2008 فوت کرد. ورا روبین تا زمانی که در 25 دسامبر 2016 درگذشت، در تحقیقات فعال قرار گرفت.
هر چهار فرزند این دانشمند بزرگ آمریکایی نیز همانند مادر خود در علوم مختلف حرف‌هایی برای گفتن دارند و دختر کوچک او جودیت یانگ (Judith Young)، از همراهان اصلی ورا در کشف توزیع متناسب نور و گاز در کهکشان‌ها بوده است. بدون شک بخش زیادی از پیشرفت علم ستاره‌شناسی به‌خاطر مطالعات و تحقیقات ورا روبین بوده و از دست دادن او، یکی از بدترین اتفاقات سال ۲۰۱۶ بود.
