بلوچیچ مخترع و استاد بود. او در شهرک کوچک اوپانیچی متولد شد و در کوپر تحصیل کرد. بلوچیچ تحصیلات خود را در وین ادامه داد و بعداً در تریست اقامت گزید تا قبل از بازگشت به استریا ، جایی که معروف ترین اختراع خود ، سرعت سنج را ساخت. بلوچیچ پس از پایان تحصیلات ، به عنوان استاد فیزیک و ریاضیات در مدرسه سلطنتی کوپر استخدام شد. بعداً ، او مدیر مدرسه دریایی کاستلنووو شد و به عنوان استادیار در آن موسسه استخدام شد.
در سال 1887 بلوچیچ برای اولین بار با اختراع جدید خود ، یک سرعت سنج برقی ، آزمایش عمومی کرد. این اختراع در اتریش-مجارستان با نام "Velocimeter"(سرعت سنج)ثبت اختراع شد.
بلوچیچ اختراع خود را در نمایشگاه جهانی 1889 در پاریس به نمایش گذاشت و نام آن را به عنوان کنترلر اتوماتیک برای اتومبیل تغییر داد. در همان سال ، شهرداری پاریس یک مسابقه عمومی اعلام کرد و بیش از 120 حق ثبت اختراع برای رقابت ثبت شد. طرح وی به عنوان دقیق ترین و قابل اطمینان ترین برنده شد و در ژوئن 1890 پذیرفته شد. طی یک سال ، صد دستگاه در واگن های پاریس نصب شد. در سال 1889 ، روزنامه کروات Naša sloga پیش بینی کرد که "[اختراع بلوچیچ] در سراسر جهان گسترش خواهد یافت ، و به همراه آن نام استریایی ، دوست و میهن پرست فاضل ما خواهد بود."
تاریخ تولد ، تاریخ مرگ و ملیتبلوچیچ در 12 مارس 1847 در روستای کوچک زوپانیزی، در حومه لبین ، استریا ، آن زمان بخشی از امپراتوری اتریش-مجارستان (در کرواسی فعلی) متولد شد. در مورد محل مرگ بلوچیچ بحث هایی وجود دارد که دائرةالمعارف فنی کرواسی به طرف تریست متمایل است. وی در 8 ژانویه 1905 درگذشت. بلوچیچ هنگام مرگ 57 ساله بود. وی یک کروات قومی متولد اتریش-مجارستان بود.
سنین جوانی و تحصیلدرباره زندگی اولیه بلوچیچ اطلاعات کمی در دست است. وی از مارین بلوچیچ و کاتارینا روشیچ متولد شد. بلوچیچ دوران کودکی خود را در شوپانیچی گذراند و در نزدیکی پازین و کوپر (امروزی اسلوونی) تحصیل کرد. در پازین ، کاهنان این مدرسه که به او گرایش داشتند ، اولین کسانی بودند که استعداد او را در علوم طبیعی متوجه شدند. بلوچیچ بعداً در سالن بدن سازی ایالت عالی کوپر ثبت نام کرد.
در سال تحصیلی 1865/66 ، بلوچیچ کلاس 6 را به اتمام رساند. در آن سال 161 دانش آموز در مدرسه دستور زبان شرکت کردند که 149 نفر ایتالیایی و 12 نفر اسلاو بودند. طبق سرشماری رسمی و فهرست مربوط به همان سال ، از او به ویژه در کلاس 6 تقدیر شد و کلاس او با بهترین نتایج در کلاس به پایان رسید.در طی تحصیلات بلوچیچ همچنین برای خود بورسیه شد. وی 100 فورینت از استان و 40 فورینت از فرمانداری استان دریافت کرد. رفتار ، نمرات و میزان حضور وی در کل تحصیلات عالی او بی عیب و نقص ارزیابی شد. دوره های وی لاتین ، یونانی ، ایتالیایی و آلمانی ، جغرافیا و تاریخ ، ریاضیات ، فیزیک بود. وی به عنوان دروس انتخابی زبان و فلسفه اسلاوی را انتخاب کرد.
در سال 1875 ، با اتمام تحصیلات ، به عنوان استاد فیزیک و ریاضیات در مدرسه تربیت معلم شاهنشاهی کوپر استخدام شد ، جایی که وی به دانشجویان پسر مدرسه تدریس می کرد. بلوچیچ هم آلمانی و هم ایتالیایی تدریس می کرد.بر اساس گزارش سال 1900 از آکادمی سلطنتی و سلطنتی کوپر ، پروفسور بلوچیچ در آزمون حرفه ای برای به دست آوردن عنوان استاد در تریست قبول شد.اوسپس مدیر مدرسه دریایی کاستلنووو ، در نزدیکی تریست شد و عنوان استادیار را در آن موسسه دریافت کرد. در تمام پرونده های مستند ، همیشه ذکر شده است که "یوسیپ بلوچیچ از سنت مارتین در نزدیکی لابین" یک کروات و یک کاتولیک بود. همین مستندات همچنین نشان می دهد که در سال 1875 ، زمانی که در آکادمی استخدام شد ، وی یک لیسانس بود. بعداً بلوچیچ ازدواج کرد. با این حال ، هیچ اطلاعات بیشتری در مورد خانواده وی کشف نشده است. هنوز مشخص نیست کجا و چگونه درگذشت.
سرعت سنج
در 7 فوریه 1889 ، روزنامه کرواسی Naša sloga در مورد اختراع جدید پروفسور بلوچیچ نوشت ، که به موجب آن از طرف حاکمیت سلطنت اتریش-مجارستان به وی حق مالکیت اعطا شد. طبق گزارشات ، بلوچیچ پیشگویی از آینده ای روشن ، اظهار داشت:
"این دستگاه کوچکی است که به عنوان یک خادم وفادار ، هر حرکتی را که مربی با اسب و کالسکه به او سپرده می شود ، کنترل می کند. از طریق برق ، این دستگاه ثبت می کند که کالسکه ایستاده است یا در حال حرکت و سرعت آن در حال حرکت است. وقتی کالسکه شروع به حرکت کرد و وقتی متوقف شد. علاوه بر این ، این که کالسکه خالی است یا شخصی در آن وجود دارد را ثبت می کند. بعلاوه ، بیان می کند که چه تعداد از افراد داخل هواپیما بودند ، در هر زمان هر شخص وارد کالسکه شده و از آن خارج می شود. از آنجا ، هر نفر چند دقیقه در کالسکه سوار می شود."
معرفی رسمی اختراع بلوچیچ و اولین آزمایش در سال 1887 انجام شد.در آزمون دوم ، در اواخر فوریه 1889 ، چهار خبرنگار شرکت کردند که به طور فعال در آزمایش در مسیر تریست - سوتی بارتول شرکت کردند. در طول آزمایش ، کالسکه چندین بار متوقف شد. روزنامه نگاران از کالسکه پیاده شدند و دوباره وارد آن شدند. در بازگشت به تریست ، آنها به آنچه سرعت سنج ثبت کرده است نگاه کردند. روزنامه نگاران از دقت دستگاه ، که تمام اقدامات انجام شده توسط کالسکه را روی کاغذ با فرم گرد ضبط می کرد ، خوشحال شدند.
سرعت سنج به صورت الکترونیکی سرعت وسیله نقلیه ، مدت زمان سوار شدن و ایستادن ماشین را اندازه گیری می کند. تعداد افراد حمل شده و زمان ورود و خروج مسافران. بنابراین ، دستگاه بلوچیچ همچنین یک تاخوگراف و یک تاکسی متر بود ، که پیشرو اندازه گیری دستگاه های نظارتی است که امروزه در کامیون ها ، اتوبوس ها و تاکسی ها استفاده می شود.
بلوچیچ در سال 1888 تحت عنوان Automatic Controllore per vetture(کنترل خودکار در هر دام) برای ثبت اختراع به اداره ثبت اختراعات دولتی وین مراجعه کرد ، زیرا دستگاه وی علاوه بر اندازه گیری سرعت ، عملکرد دیگری نیز داشت. همانطور که گفته شد ، دستگاه وی با استفاده از انرژی الکتریکی ، سرعت وسیله نقلیه را اندازه گیری کرده و زمان رانندگی و ایستادن وسیله نقلیه ، تعداد مسافران و زمان ورود و خروج مسافران را ثبت کرده است.
حق ثبت اختراع اصلی در بایگانی ایالت وین نگهداری می شود. یک نسخه از حق ثبت اختراع نیز در موزه پلیس در زاگرب نگهداری می شود.
معلوم نیست که چگونه اختراع بلوچیچ به پایان رسید. مخترع احتمالاً مجبور شده بود پول بیشتری سرمایه گذاری کند تا اختراع خود را کامل کند و سپس آن را به بازار عرضه کند.
بلوچیچ از بودجه زیادی بهره ای نبرد ، بنابراین کار او به فراموشی سپرده شد. اسناد و مدارک موجود در بایگانی ایالت تریست گواهی بر تأسیس شرکتی با هدف ارائه اختراع بلوچیچ در پاریس و همچنین مشکلات مالی و مشکلات بلوچیچ با شریک تجاری وی است.
در بایگانی اداره ثبت اختراعات ایالات متحده یک نسخه از حق ثبت اختراع اصلی ، یک درخواست ثبت اختراع مورخ 16 دسامبر 1890 و گزارشی از کمیسیون ثبت اختراعات وجود دارد که نشان می دهد پنجاه و شش مخترع خارجی در سال 1890 در بانک اطلاعاتی دفتر گنجانده شده اند. در آن سال ، تحت شماره ثبت اختراع شماره 442849 ، پروفسور بلوچیچ وجود دارد. شاهدان بلوچیچ برای حق ثبت اختراع وی ادموند جی. اوسن و اوتو شیفر بودند.
نمایشگاه جهانی 1889بلوچیچ سرعت سنج خود را در نمایشگاه جهانی 1889 در پاریس به نمایش گذاشت. این نمایشگاه بیست و هشت میلیون بازدید کننده و بیش از شصت و هشت هزار غرفه دار از جمله بسیاری از مخترعان و هنرمندان مشهور جهان را به خود جلب کرد. اگرچه مهمترین جاذبه های نمایشگاه نمایشگاه برتر برج ایفل و افتتاح غرفه عظیم ساخته شده برای نمایشگاه بود ، اما ماشین های Galerie des machines (با بزرگترین ساختمان طاقی که تاکنون ساخته نشده است) ، سرعت سنج بلوچیچ نیز توجه را جلب کرد. توسط آکادمی مخترعین فرانسه دیپلم و مدال طلا به بلوچیچ اعطا شد که وی را نیز به عنوان عضوی افتخاری معرفی کرد.
در همان زمان ، شورای شهر پاریس مناقصه عمومی را برای نظارت بر خدمات حمل و نقل ارائه شده توسط واگن های شهری اعلام کرد. شورا مصمم بود که به تردیدهای مداوم در مورد صداقت مربیان پایان دهد. صد و بیست و نه مخترع برای این مسابقه اقدام کردند ، و سه متقاضی از جمله بلوچیچ در لیست کوتاه قرار گرفتند. آزمایشات میدانی برای دسامبر 1889 برنامه ریزی شده بود. و در پایان ، دستگاه بلوچیچ انتخاب شد زیرا علاوه بر اندازه گیری سرعت ، زمان حرکت کالسکه را چند بار و برای چه مدت به طور دقیق گزارش می کرد.
زندگی بعدیهنوز مشخص نیست که چگونه اختراع بلوچیچ به پایان رسید. همانطور که گفته شد ، مخترع احتمالاً مجبور به سرمایه گذاری بیشتر برای تکمیل اختراع خود شد و بعداً آن را به بازار عرضه کرد.
درباره زندگی بعدی بلوچیچ اطلاعات کمی در دست است. وی به استادی فیزیک و ریاضیات در کالج تربیت معلم کوپر تبدیل شده بود ، جایی که تا سال 1900 در آنجا کار می کرد و بعداً مدیر یک مدرسه دریایی در ایتالیا شد. هنوز مشخص نیست که وی سالهای آخر خود را در کجا سپری کرده است. برخی حدس می زنند که مخترع کروات به دلیل فقر ، حق ثبت اختراع خود را فروخته است. دائرةالعارف فنی کرواسی گزارش داد که وی در تریست درگذشت.
