مهروماه

جان لاجی برد روز سیزدهم اوت 1888 در هلنسبرگ واقع در نزدیکی کلاسگو به دنیا آمد.
پدر او یک کشیش باز نشسته بود ولی در فقر به سر می برد. لاجی در موقع تحصیل در مدرسه به حدی باهوش بود که حتی در 12 سالگی به کمک هم کلاسانش یک خط تلویزیون به وجود آورد.

او پس از پایان تحصیلات متوسطه در دانشگاه کلاسگو مشغول تحصیل گردید و علی رغم این که از سلامتی برخوردار نبود کمک مهندس شد و در 16 سالگی با حقوق 30 شیلینگ در هفته در یک شرکت الکترونیک مشغول کار گردید.
پس از شروع جنگ جهانی اول، او شروع به تولید جوراب نمود و از این راه حدود 16000 پوند تحصیل می کرد.

بعد از آن او کارگاه کوچکی برای تولید مربا و سوس افتتاح کرد ولی به علت آن که اقلام زیاد مصرف نداشت کارگاه خود را تعطیل کرد.

به سال 1923 زمانی که از عمرش 34 سال می گذشت او به لندن مراجعت کرد و تصمیم گرفت به هر قیمت که شده اختراع تلویزیون خود را تکمیل کند.
برای این منظور او یک قفسه قدیمی چای را که یک جعبه مقوائی مخصوص بسته بندی کلاه در آن بود، تهیه کرد و یک دیسک مدور در آن ایجاد نمود

سپس از یک سمساری یک موتور الکتریکی خرید و دیسک مدور را که چندین سوراخ در آن ایجاد کرده بود در آن نصب کرد.
وقتی که دیسک را به گردش در آورد، اشیائی که بر آن ها نور می تابید به صورت نقطه های نورانی ظاهر شد. او انواع و و اقسام وسائل دیگر را از قبیل: لامپ پرتو افکنی، سلول سلینیوم، لامپ نئون، سوپاپ های رادیو و ... را به کار گرفت و برای در یافت و انتقال علائم به تعدیلات زیادی دست زد. سرانجام تلاش های مستمر او در بهار 1924 ثمر داد و او توانست صلیب مالتیس را تا فاصله سه یارد منعکس کند.

متاسفانه اکنون برد، برای ادامه دادن به آزمایش های خود به پول احتیاج داشت، برای دریافت کمک در روزنامه ها اعلانی چاپ کرد. در نتیجه این اعلانات او توانست مقداری پول جمع کند. به سال 1925 پسر مغازه داری به نام گوردون سلفریتس به ملاقاتش آمد و مبلغی پول به او داد.
برد تلویزیون خود را برای او به کار انداخت، تصویری در هم و برهم روی پرده ظاهر گشت.
در دوم اکتبر 1925 برد برای انتقال تصاویر روی پرده، دستگاه دیگری ساخت.

وقتی که آپارات را به کار انداخت، از نتیجه ای که حاصل شد تعجب کرد. زیرا حالا دیگر تمام تصاویر به طور کامل و بدون نقص به روی پرده ظاهر گشتند. در ژانوایه 1925 برد با موفقیت نخستین نمایش تلویزیونی خود را نشان داد.

برد تحقیقات مربوط به تلویزیون در سراسر زندگی خود ادامه داد و علی غم این که بیمار بود و از بی پولی رنج می برد، او تلاش خود را روی تلویزیون رنگی خود حتی تا سال 1945 ادامه داد. مخترع فلک زده سرانجام بی این که از نظر مادی از تلاش های مستمر خود سودی برد، به سال 1946 در اثر آنفولانزای شدید در گذشت.

اگر چه بعد از مرگ او، از او تجلیل های زیادی به عمل آمد، ولی چه فایده که او در طول عمر در فقر و نداری زیست و تا زنده بود کسی به کار مهمی که او انجام داد اعتنائی نکرد.