مهروماه

سالها از کشف داروى پنى سیلین که میلیونها نفر در سراسر جهان به وسیله آن از خطر مرگ و ابتلا به بیماریهاى عفونى نجات یافته‏ اند، مى‏ گذرد.

کاشف این داروى مفید و موثر، الکساندر فلمینگ بود، او در 6 اوت سال 1881 میلادى در لاچفیلد واقع در جنوب غربى اسکاتلند به دنیا آمد.

الکساندر، کوچکترین فرزند بیو فلمینگ در 8 سالگی پدر خود را از دست داد و انجام کارهاى مزرعه به عهده مادرش افتاد.او در ده سالگى، یعنى به سال 1891 وارد مدرسه لودان مور گردید و بعد به مدرسه دارول که برادرانش در آنجا تحصیل مى‏ کردند رفت. مدرسه آنها تا خانه بیش از چهار مایل فاصله داشت و الکساندر ضمن پیمودن این راه در مناظر طبیعت اطراف خود دقیق مى‏ شد و به فکر و مطالعه مى ‏پرداخت.

او در مدرسه شاگردى ساعى بود و پس از پایان تحصیلات در آن مدرسه، به سال 1893 وارد آکادمى کیلمارنوک گردید. در سال 1895 به لندن رفت و به برادر بزرگش که مى‏ خواست چشم پزشک شود پیوست. اما وى به خاطر درآمد کم و تنگدستى مجبور به ترک تحصیل شد، بدین جهت در سال 1897 در یک شرکت کشتیرانى کارى به دست آورد و تا سال 1901 در این شرکت مشغول کار گردید.

او از سال 1901 امکانات و درآمدى فراهم کرد و تصمیم گرفت رشته پزشکى را دنبال کند، در آن روزها همراه برادران خود رابرت و جان به داوطلبان اسکاتلندى پیوست و در آنجا عضو چند تیم ورزشى از جمله شنا گردید، و یک مسابقه شنا هم با کالج پزشکى سن مارى انجام داد. در این کالج علاقه به تحصیل پزشکى را بیشتر احساس کرد، بدین جهت سال بعد در امتحانات ورودى شرکت کرد و موفق شد.

الکساندر، در این کالج شاگردى جدى و کوشا بود و در تمام رشته‏ هاى پزشکى از قبیل تشریح، مرض‏ شناسى، و داروشناسى به مطالعات عمیق خود در باکترى‏ شناسى ادامه داد، تا سرانجام در سال 1928 به کشف پنى ‏سیلین دست یافت.

پنى سیلین در سال 1941 قابل استفاده براى عموم مردم شد و در سال 1945 فلمینگ به اتفاق ارنست چین براى کشف پنى سیلین که اهمیتش به طور قطع کمتر از کشف میکرب توسط پاستور نبود، جایزه نوبل در رشته پزشکى را دریافت کردند.