مهروماه

خصوصیات اصلی این مفهوم، اواخر سال 2012 و درست در زمان معرفی اولین تلویزیون با رزولوشن بالا تعیین شد. اکنون خصوصیات بروز شده و گسترش یافته‌ی نهفته در این اصطلاح، موجب می‌شود افراد با اطلاعات بیشتر و دقیق‌تری نسبت به خرید تلویزیون‌ها یا پخش‌کننده‌هایی که قادر به اجرای محتوا با رزولوشن بالا است اقدام نمایند.

بند جدید در تعریف عبارت Ultra HD به این مساله اشاره دارد که تلویزیون‌‌ها، مانیتورها و پروژکتورهایی که با این نام روانه‌ی بازار می‌شوند باید توانایی ارتقا (upscale) محتوای 1080p به Ultra HD را داشته باشند و علاوه بر این، HEVC را نیز کدگشایی کنند. برخورداری از حداقل یک ورودی HDMI که از ویدیوهای Ultra HD با نرخ‌های 24، 30 و 60 فریم بر ثانیه پشتیبانی نموده و بتواند HDCP 2.2 DRM را نیز که مورد نیاز ویدیوهای فوق‌العاده با کیفیت است کدگشایی کند از دیگر شرایط نهفته در اصطلاح Ultra HD است.

اگر با این کلمات و اصطلاحات آشنایی نداشته و جان کلام را بخواهید، باید بگوییم در صورتی که تلویزیون جدید شما، که پس از پاییز امسال نسبت به خرید آن اقدام کرده باشید به لوگوی Ultra HD مزین شده باشد، همه‌چیز برای مشاهده‌ی محتوای با کیفیت از استریم‌های نت‌فلیکس یا آمازون گرفته تا محتوای مخابره شده بر بستر کابل یا ماهواره، و نیز نسخه‌های جدید Blue-ray برای شما فراهم خواهد بود.