مهروماه

علیرضا بیگدلی کارشناس ارشد دفتر مطالعات سیاسی و بین‌الملل وزارت امور خارجه در برنامه تلویزیونی پرسشگر که با موضوع چالش های مدارس خارج از کشور با بیان اینکه خوشبختانه در کشورهای همسایه شاهد توجه مردم برای آموزش فرزندشان بر اساس سیستم جمهوری اسلامی هستیم زیرا اغلب آنها برنامه شان این است که به ایران برگردند، گفت: در استانبول تعدادی از افراد متقاضی ورود به مدارس ایرانی هستند اما به دلیل کمبود ظرفیت از این حق محرومند.

وی درباره چالش های مدارس ایرانی خارج از کشور گفت: مهمترین چالش این است که از 500 هزار نفر اتباع ایرانی در خارج که در سن آموزش قرار دارند 13 هزار نفرشان در مدارس ایرانی درس می‌خوانند. فارغ از آمارها، پذیرفته شدن حضور فرهنگ ایرانی در کنار سایر فرهنگ هاست و همه موظفیم به تقاضاهای مردم برای توسعه و ارتقای کیفیت مدارس خود پاسخ دهیم.

کارشناس ارشد دفتر مطالعات سیاسی و بین الملل وزارت امور خارجه با بیان اینکه سفرا را موظف کردیم در مدارس ایرانی سرمایه گذاری کنند عنوان کرد: باید به کیفیت این مدارس توجه شود. باید بپذیریم مدارس ایرانی، بخشی تخصصی از آموزش و پرورش کشور بوده وقابل مقایسه با بخش های دیگر نیستند و اینها باید شیوه های خلاقانه آموزش را بکاربگیرند. به هر روی مردم مدارس ایرانی را با مدارس دیگر مقایسه میکنند.

بیگدلی افزود: البته بخشی از چالش های این حوزه به سفرا برمی‌گردد. سفرا باید مدارس را به عنوان بخش مهمی بپذیرند. اگر تصویر ضعیفی در مدارس ارائه شود درست مانند آن است که تصویری ضعیف از کشور ارائه کرده ایم.

وی با اشاره به اینکه برخی مدیران آموزشی و پرورشی به اهمیت و ضرورت مدارس خارج از کشور باور ندارند گفت: این مدارس پشتیبانی مالی میخواهند. با توجه به مشکلات عمده مالی در آموزش و پرورش، باید سازمان مدیریت کمک کند. بحث حمایت وزارت خارجه بسیار جدی است زیرا فرزندان ما به اجبار در این مدارس درس میخوانند و آرزو می‌کنیم بهترین مدارس باشند.

کارشناس ارشد دفتر مطالعات سیاسی و بین الملل وزارت امور خارجه ادامه داد: برخی ایرانیان مقیم کشورهای دیگر به سختی هزینه مدرسه را تامین میکنند و باعث شده فاصله ای بین فرزندان ماموران دولت و فرزندان مقیم ایجاد شود وگلایه هایی پیش بیاید. خاطرم هست مثلا 300تا 700 یورو در ترکیه از ایرانی ها بابت شهریه دریافت میشد که تامین آن برای برخی سخت بود. هرچند هیأت امنای مدرسه کمک میکرد و نرمش و انعطاف وجود داشت.

بیگدلی در ادامه به عملکرد برخی معلمان اعزامی به مدارس خارج از کشور انتقاد کرد و گفت: وجود برخی مقررات داخل و تعمیم آن به خارج مشکلاتی ایجاد کرده است. مثلا معلمی میگوید 20 ساعت موظفی تدریس دارد، انها روزی سه و نیم تا چهار ساعت تدریس می‌کنند و باقی وقت خود را بیرون برای کار دیگر صرف می‌کنند.

وی افزود: البته در مقابل معلمانی هم داریم که خالصانه کار می‌کنند. گاهی خوشحال می‌شویم که برخی از اینها بعد دو سال به ایران برمیگردند زیرا 10 سال هم بمانند نمی‌توانند خود را با شرایط وفق بدهند، در مقابل هم معلمان خوب و درخشانی داریم که افسوس می‌خوریم چرا سریع برمیگردند. نباید به این مدارس به چشم جایی نگاه شود که یک معلم بیاید دو سالی حق ماموریت دلاری بگیرد و برگردد.

کارشناس ارشد دفتر مطالعات سیاسی و بین الملل وزارت امور خارجه پیشنهاداتی را نیز جهت رفع مشکلات موجود ارائه و اظهار کرد: مهمترین پیشنهاد استفاده از تجارب مجموعه همکاران آموزش و پرورشی است که مدتی به خارج اعزام شده اند و برگشته اند. همچنین همکاری وزارت خارجه و آموزش و پرورش باید جدی تر باشد و مسؤلیت سفرا در مدارس به رسمیت شناخته شود نه اینکه تلاش کنند مدارس را از مجموعه سفارتخانه ها دور کنند که در گذشته شاهد آن بوده ایم.

وی ادامه داد: باید حق ایرانیان را برای حضور در این مدارس به رسمیت بشناسیم و به این مطالبه پاسخ دهیم . باید ایرانیانی که در این مدارس پرورش یافته اند، حامی نظام اند و آنجا زندگی میکنند را شناسایی و آثار این دیپلماسی فرهنگی را بیشتر به مسئولین توضیح دهیم و از حمایت هایشان برخوردار شویم.