مهروماه

افزودن قابلیت‌های هوش مصنوعی در گوشی‌های هوشمند هرچند با اهداف مثبتی صورت می‌گیرد، اما به نظر می‌رسد که به تدریج در حال محدود کردن نوآوری در این عرصه است.

تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند به طور پیوسته و با شتاب زیاد در حال ادغام فناوری هوش مصنوعی در محصولات خود هستند، زیرا آن را گامی انقلابی و تأثیرگذار در آینده دستگاه‌های دیجیتال می‌دانند.

اما مسئله اینجاست که تمرکز بیش از حد روی هوش مصنوعی ممکن است به ضرر نوآوری‌های دیگر تمام شود و حتی از ایجاد امکاناتی که در بلندمدت برای کاربران مفیدتر هستند، جلوگیری کند. در ادامه به برخی از دلایل اصلی این موضوع می‌پردازیم.

۱. غفلت از نوآوری‌های سخت‌افزاری

در حالی که کاربران گوشی‌های هوشمند، چه طرفداران iOS و چه اندروید، هم‌نظر هستند که نوآوری در عرصه موبایل‌ها کند شده، یکی از عوامل مهم این روند، تمرکز فراوان بر قابلیت‌های نرم‌افزاری، به‌ویژه هوش مصنوعی است.

اگرچه نمی‌توان به طور کامل هوش مصنوعی را مقصر این کاهش نوآوری دانست، اما بدون شک تأثیر این موضوع را نمی‌توان نادیده گرفت.

شرکت‌های فناوری بودجه‌های محدود برای تحقیق و توسعه در اختیار دارند و از آنجایی که هر دلاری که صرف توسعه قابلیت‌های هوش مصنوعی می‌شود، به‌طور مستقیم از منابع مالی اختصاص داده شده به پروژه‌های نوآوری سخت‌افزاری می‌کاهد.

بنابراین، سرمایه‌گذاری در هوش مصنوعی به معنای کاهش بودجه اختصاص داده شده به ایجاد و بهبود تکنولوژی‌های سخت‌افزاری است که ممکن است در آینده بسیار مفید باشند.

به عنوان نمونه، فناوری گوشی‌های تاشو هنوز به تکامل نهایی نرسیده است و به سال‌ها تلاش نیاز دارد تا به شکلی برسد که پاسخگوی نیازها و انتظارات باشد.


با این حال، اگر بودجه‌های بزرگ به توسعه و آموزش مدل‌های زبان داخلی و سیستم‌های هوش مصنوعی اختصاص یابد، شاید شرکت‌ها نتوانند منابع مالی کافی برای پیشبرد تکنولوژی‌های سخت‌افزاری داشته باشند.

در نهایت، این محدودیت مالی باعث می‌شود که پروژه‌های بزرگی مانند گوشی‌های تاشو با سرعت بسیار کمتری پیشرفت کنند و نوآوری‌های ارزشمند و جدید سخت‌افزاری در این عرصه به عقب بیفتد.

۲. اولویت دادن به هوش مصنوعی در برابر مشکلات موجود

افزودن قابلیت‌های هوش مصنوعی به گوشی‌ها قطعاً می‌تواند مفید باشد، اما نکته اینجاست که شاید افزودن چنین امکاناتی به گوشی‌های هوشمندی که خودشان دارای مشکلات پایه‌ای زیادی هستند، بهترین ایده نباشد.

در واقع، برخی از شرکت‌های تولیدکننده گوشی‌های هوشمند به جای رفع مشکلات فعلی که کاربران با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند، به افزودن قابلیت‌های هوش مصنوعی جدید می‌پردازند.

برای مثال، برخی از ویژگی‌های هوش مصنوعی سامسونگ در سری گلکسی جدید و جذاب هستند، اما بسیاری از کاربران گلکسی احتمالاً ترجیح می‌دهند که به جای ویژگی‌های جدید هوش مصنوعی، سامسونگ مشکلاتی مانند تأخیر شاتر هنگام عکاسی با وضوح بالا یا وجود نرم‌افزارهای اضافی و غیرضروری روی دستگاه‌ها را برطرف کند.

به همین ترتیب، بسیاری از کاربران گوشی‌های پیکسل گوگل انتظار دارند که شرکت گوگل بهبودهایی مانند سرعت شارژ بهتر، کیفیت بالاتر ویدئو، و عمر بیشتر باتری را در اولویت قرار دهد.

این مشکلات پایه‌ای، که در تجربه روزمره کاربران تأثیر مستقیم دارند، در صورت تمرکز شرکت‌ها بر قابلیت‌های هوش مصنوعی همچنان بدون حل باقی خواهند ماند.

نکته مهم اینجاست که برای اکثر افراد، یک گوشی هوشمند ابزاری است که باید در ابتدا کارآیی داشته باشد و رفع مشکلات فنی موجود برای آن‌ها در اولویت است.

در حالی که ویژگی‌های هوش مصنوعی جدید می‌توانند جذاب و مفید باشند، این ویژگی‌ها معمولاً نیازهای اصلی کاربران را پوشش نمی‌دهند و این امر نشان‌دهنده نیاز به توجه بیشتر به مسائل پایه‌ای و اساسی در تولید گوشی‌ها است.

۳. پیچیدگی بیشتر رابط کاربری برای کاربران غیرحرفه‌ای

ظرفیتی که می‌توان به رابط کاربری یک دستگاه اضافه کرد، محدود است و در نهایت، افزودن ویژگی‌های جدید مانند قابلیت‌های هوش مصنوعی ممکن است باعث شلوغ شدن و پیچیدگی بیش از حد رابط کاربری شود.

شاید کاربران حرفه‌ای بتوانند در میان آیکون‌ها، برچسب‌ها، و عناصر مختلف رابط کاربری حرکت کنند و از ویژگی‌های جدید بهره ببرند، اما اکثر کاربران به‌اندازه کافی به تکنولوژی مسلط نیستند و از یادگیری و سازگاری با تغییرات جدید خسته می‌شوند.

قابلیت‌های هوش مصنوعی نیز گاهی دارای منحنی یادگیری بالایی هستند و ممکن است نتایج این ویژگی‌ها بلافاصله در دستگاه نمایش داده نشود. به ویژه در گوشی‌های میان‌رده یا ضعیف‌تر، پردازش درخواست‌ها و نمایش نتایج هوش مصنوعی ممکن است به‌طور محسوسی زمان‌بر باشد.


این موضوع می‌تواند باعث دلسردی کاربران از استفاده از این قابلیت‌ها شود و پس از چند بار امتحان کردن، آن‌ها را کنار بگذارند.

برای کاربران مسن‌تر یا کسانی که با تکنولوژی کمتر آشنا هستند، این پیچیدگی بیشتر باعث سردرگمی و حتی نارضایتی می‌شود.

برای مثال، اضافه شدن آیکون‌ها و ویژگی‌های متعدد هوش مصنوعی در رابط کاربری ممکن است باعث شود کاربران جدید به سختی بتوانند تنظیمات و قابلیت‌های مورد نظر خود را پیدا کنند یا از آن‌ها بهره ببرند.

۴. توجه به تازگی و نوآوری به جای ایجاد ارزش واقعی برای کاربران

در حالی که در فناوری گوشی‌های هوشمند شاهد یک پیشرفت بزرگ در زمینه سخت‌افزار نیستیم، شرکت‌های تولیدکننده به استفاده از هوش مصنوعی به عنوان یک راه برای تمایز گوشی‌های خود از رقبا روی آورده‌اند.

این تمایل به استفاده از هوش مصنوعی باعث می‌شود که برخی از شرکت‌ها به جای افزودن ارزش واقعی به محصولات خود، تنها به دنبال ارائه نوآوری‌های جدید و جذاب به ظاهر باشند.

مسئله اینجاست که یک موضوع ارائه قابلیت‌های جدید به منظور کاهش قیمت و دسترسی بیشتر است و موضوع دیگر افزایش قیمت با اضافه کردن قابلیت‌های جدید و در نهایت فشار مالی بیشتر به کاربران است.

به نظر می‌رسد که غول‌های فناوری از رویکرد دوم پیروی می‌کنند که این امر برای خریدارانی که به دنبال ارزش و مقرون‌به‌صرفگی هستند، خوشایند نخواهد بود.

این دسته از خریداران به جای هزینه کردن برای قابلیت‌های جدید هوش مصنوعی که شاید به ندرت به کارشان بیاید، ترجیح می‌دهند گوشی‌ای با قیمت مناسب داشته باشند که نیازهای اساسی و کاربردی‌شان را به‌خوبی برآورده کند.

وقتی شرکت‌ها به طور مداوم هوش مصنوعی را در همه ابعاد و جنبه‌های دستگاه ادغام می‌کنند، مشتریان ناگزیر هستند که هزینه این ویژگی‌های جدید را بپردازند، حتی اگر نیازی به آن‌ها نداشته باشند.

این وضعیت می‌تواند باعث شود که در بلندمدت بازار گوشی‌های هوشمند به سمتی پیش برود که کاربران نتوانند به راحتی گوشی‌ای با قیمت مناسب و بدون ویژگی‌های اضافی هوش مصنوعی پیدا کنند.

۵. هوش مصنوعی به عنوان یک عامل برای توجیه افزایش قیمت

یکی از نکات قابل تأمل دیگر، استفاده از هوش مصنوعی به عنوان بهانه‌ای برای افزایش قیمت‌هاست. بسیاری از شرکت‌ها قابلیت‌های جدید هوش مصنوعی را به عنوان ویژگی‌هایی جذاب معرفی می‌کنند و همین مسئله را بهانه‌ای برای افزایش قیمت محصولات قرار می‌دهند.

اما واقعیت این است که اکثر کاربران نیازی به این قابلیت‌های هوش مصنوعی ندارند و به دنبال گوشی‌هایی با عملکرد و قابلیت‌های اساسی و با قیمت مناسب هستند.

در نتیجه، شاید بهتر باشد که شرکت‌ها به جای تمرکز بر افزودن قابلیت‌های جدید هوش مصنوعی به گوشی‌ها، به بهبود تجربه کاربری و رفع مشکلات موجود توجه کنند و تمرکز بیشتری بر روی ایجاد ارزش واقعی برای کاربران داشته باشند.

هوش مصنوعی اگر به‌طور منطقی و در کنار دیگر نوآوری‌ها مورد استفاده قرار بگیرد، می‌تواند مفید باشد، اما این نباید به قیمت کنار گذاشتن و فراموش کردن مسائل اساسی گوشی‌های هوشمند باشد.