مهروماه

خال کوبی با وجود دوستداران ، طرفداران و منفیین ، تمدن های بشری را برای هزاره ها همراه کرده است.
این اصلاح پوستی است که در آن طرحی با سوزن یا ظروف دیگری که جوهر یا برخی از رنگدانه های دیگر را در زیر اپیدرم فرد تزریق می کنند ایجاد و ضبط می شود.
قدیمی ترین شواهد این عمل در مومیایی های متعلق به فرهنگ چینچورو ، در ساحل کنونی پرو یافت شده است. در این خال کوبی های مربوط به 2000 سال قبل از میلاد ، که شامل سبیل نازک روی لب فوقانی یک مرد بالغ است ، حفظ شده است.
مدت زیادی از آن زمان گذشته است. در فرهنگ معاصر ، خال کوبی می تواند از مقدس ترین گزاره های مذهبی تا بیهوده ترین ایده ها بیان شود. چه به صورت الگوریتم های تصویری پیچیده ای که کل بدن را فرا گرفته است ، چه یک طراحی ساده و اصلاً پر زرق و برق. امکانات - مانند الهام از انسان - بی پایان هستند.

تا آنجا که با ورود خال کوبی های دیجیتال ، قدمی فراتر برداشته است. پروژه ای که پیشنهاد می دهد فناوری را در درون خودمان معرفی کرده و آن را به متحدی از زندگی روزمره تبدیل کنیم. هدف این است که تمام عملکردهایی را که تاکنون با پشتکار توسط تلفن های هوشمند (تلفن های هوشمند) انجام می شدند ، پشت سر بگذاریم.

برای برخی ، جذابیت ایده کافی است: خال کوبی یک وسیله دیجیتال ، هوشمند و متصل به اینترنت. اما توسعه این پیشنهاد با جهشی در حال پیشرفت است و فراتر از کاربردهای آرایشی و استفاده های سطحی است.

مزایایی که می تواند برای کنترل سلامت ما داشته باشد ، انقلابی بزرگ در سطح علمی است که بسیاری از محققان در آن مشغول به کار هستند. در پایان ، سلامتی یکی از اصلی ترین نگرانی های انسان به عنوان یک گونه است.

چه اتفاقی می افتاد اگر با یک تتو روی پوستتان می توانستید قفل امنیتی گوشی تلفن همراهتان را باز کنید و یا بدون زحمت به درب های ورودی دسترسی پیدا کنید؟ اگر می توانستند فشار خون یا سطح هیدراتاسیون خونتان را به راحتی اندازه گیری کنید و برای مقادیر خارج از محدوده طبیعی هشدار دریافت کنید چه می شد؟

خالکوبی دیجیتال می تواند به عنوان تحریک عصبی عمل کند که پوست ما را یک صفحه نمایش تعاملی برای بررسی وضعیت سلامتی کل بدن تبدیل می کند و در عین حال تقریبا نامرئی است. در حالی که در گذشته، هدف نهایی ابزار های پزشکی، به نوعی اندازه گیری پارامترهای سلامتی بود یا به نحوی اندازه گیری ها را ثبت می کردند، در حال حاضر، دغدغه این است که چگونه می توان با دقت و به راحتی و سادگی با استفاده از ابزارهای دقیق و حتی متصل به بدن، این اندازه گیری ها را انجام داد.

بدن ما مرز بعدی فناوری است

با توسعه در چاپ سه بعدی و همچنین فن آوری چاپ مدار الکترونیک و مواد انعطاف پذیر، اجرای خالکوبی های دیجیتال یا خال کوبی های الکترونیکی بر روی پوست برای چند روز یا حتی هفته امکان پذیر شد. بعضی از متخصصان معتقدند که این خال کوبی ها تنها آغاز هستند و در آینده نیز سایر تکنیک های کنترل سلامتی با استفاده از پوست مانند حنا، دباغی و آرایش نیز مورد آزمایش قرار خواهند گرفت. این مواد انعطاف پذیر، ضد آب و مقاوم در برابر کشش و پیچ خوردن همراه با الکترود های کوچک قادر به ضبط و انتقال اطلاعات در مورد بدن به تلفن های همراه هوشمند و یا دیگر دستگاه های متصل هستند.

این خالکوبی های دیجیتال به عنوان تکه های کوچک می توانند پارامترهای مربوط به سلامتی را اندازه گیری کند، آنها می توانند به کارشناسان مراقبت های بهداشتی اجازه می دهند شرایط بحرانی سلامت مانند آریتمی قلبی، فعالیت های قلبی نوزادان نارس، اختلالات خواب و فعالیت های مغز را تشخیص دهند.بعلاوه این سنسورها با ردیابی علائم حیاتی بطور ۲۴ ساعته، بدون نیاز به شارژ، به ویژه برای بیماران با خطرات سکته مغزی، مناسب است. خال کوبی دیجیتال می تواند هشدار را به سیستم های پزشکی ارسال کند، ممکن است آمبولانس خبر کنند و داده های مرتبط را نیز ارسال کند.

موسسات دانشگاهی از گوشه و کنار کره زمین غرق در موضوع هستند. دانشگاه سئول ، کره جنوبی ، ابزاری را ارائه داد که قادر است سطح قند خون را کنترل کند ، ابزاری بسیار کاربردی برای میلیون ها نفر از دیابت.

این سیستم بر اساس یک وصله گرافن (یک ماده بسیار شیک این روزها) است که با تجزیه و تحلیل دمای بدن و میزان pH عرق ، داده هایی را که به یک برنامه منتقل می شود ، جمع آوری می کند. به گفته دانشمندان کره جنوبی ، همین برنامه به خال کوبی دستور می دهد از طریق سوزن های میکرونی که در طراحی وجود دارد ، مقدار لازم متفورمین مورد نیاز بدن را تأمین کند.

همچنین نمونه ای از دانشگاه آمریکایی تگزاس وجود دارد ، زیرا در آنجا از خال کوبی گرافن نیز نوآوری دارند. در این حالت ، آنها می توانند فعالیت های الکتریکی مغز و تمام عضلات ، از جمله قلب را کنترل کنند.

گرافن این وصله ها را عملاً نامرئی می کند و بیمار احساس نمی کند که از حضور آن مورد حمله قرار گرفته است. تصور می شود که تا حد ممکن راحت باشد ، آنها می توانند در هر نقطه از بدن قرار بگیرند و به لطف لایه ای از مواد پلیمری که دارند به چسب های اضافی نیاز ندارند.

در سطح تجاری ، یکی از مارک هایی که خود را در راس خال کوبی های دیجیتال قرار می دهد ، MC10 است که سال گذشته با ارائه Biostamp ، گجت طراحی شده برای بررسی بیماران مبتلا به بیماری های تخریب عصب ، جهان را متعجب کرد.
یکی دیگر از دستگاه هایی که در سال 2016 به بازار عرضه شد ، UV Patch با همکاری برند L'Oreal بود. هدف آن اندازه گیری آسیبهایی است که قرار گرفتن در معرض نور خورشید بر روی پوست ما ایجاد می کند. خال کوبی MC10 از طریق ترکیباتی کار می کند که بسته به قرار گرفتن در معرض تغییر رنگ می دهند. هر یک از این سایه ها مربوط به سطح متفاوتی از خطر است.
اما این فقط سلامتی نیست. همچنین شرکت هایی علاقه مند به خال کوبی دیجیتال به نفع کنترل و امنیت هستند. در سال 2014 ، موتورولا با راه اندازی یک خال کوبی دیجیتالی که اجازه باز کردن قفل مدل گوشی هوشمند MotoX خود را داد ، اولین قدم را برداشت.
ساخته شده در نیکل ، استفاده از آن محدود بود (به مدت پنج روز) و فقط با نزدیک کردن آن به تلفن همراه کار کرد. و اگرچه فقط برای باز کردن قفل تلفن کار می کرد ، اما در حال حاضر از ورود بعد جدیدی برای آنچه اکنون به عنوان "اینترنت اشیاings" شناخته می شود ، خبر داد.

و صحبت از این ، انتظار می رود تا سال 2020 اینترنت اشیا به رقم 80 میلیارد دستگاه هوشمند در سراسر جهان برسد. عناصر زیادی وارد عمل می شوند تا از پیشرفتهای فردا صحبت کنند ، اما خال کوبی های دیجیتال در این مسابقه برتری دارند.