مهروماه

در اینترنت کوانتومی به جای استفاده از امواج رادیویی از انتقال کوانتوم‌ها استفاده می‌شود که امنیت بالایی دارد.

امری که این روز‌ها برای همه ما بسیار با اهمیت است و زندگی بدون آن ناممکن به نظر می‌رسد دسترسی به اینترنت است. اما دست یابی به اینترنت یک موضوع است و امنیت سایبری موضوعی دیگر، در طی چند سال گذشته طرفداران تکنولوژی رویای رسیدن به اینترنت امن را در سر می‌پرورانند.

جذابیتی که اینترنت کوانتومی تا ۱۰ یا حتی ۲۰ سال آینده خواهد داشت هیچ مقوله‌ی دیگری نخواهد داشت. اینترنت کوانتومی اینترنتی است که به جای استفاده از امواج رادیویی از انتقال کوانتوم‌ها استفاده می‌کند. در این اینترنت با بهره برداری از خصوصیات کوانتومی عجیب فوتون‌ها و الکترون ها، پیام‌ها به شکل کاملاً امن ارسال می‌شوند. خصوصیت فوق سبب می‌شود تا دولت ها، ارتش ها، بانک‌ها و مؤسسات مالی برای امن کردن تمام امورات خود از جمله قرارداد‌ها و تراکنش‌های مالی به اینترنت کوانتومی تمایل نشان دهند. کامپیوتر‌های کوانتومی توانایی رمزگشایی کد‌های کنونی که برای امن کردن متن‌ها استفاده می‌شوند را دارند؛ بنابراین نیاز به اینترنت کوانتومی بیش از پیش حس می‌شود.دانشمندان با توسعه‌ی شبکه‌های کوانتومی به‌دنبال فراهم کردن بستری امن برای انتقال ایمن و سریع اطلاعات هستند.

چگونگی انتقال اطلاعات با اینترنت کوانتومی
ویژگی اصلی شبکه‌ی کوانتومی ارسال اطلاعات کوانتومی به‌جای اطلاعات کلاسیک است. اطلاعات کلاسیک به‌صورت بیتی با مقادیر صفر و یک منتقل می‌شوند. اما اطلاعات کوانتومی به شکل بیت‌های کوانتومی یا کیوبیت منتقل می‌شوند که می‌تواند به شکل برهم‌نهی هم‌زمان صفر و یک باشد.

بیشتر بخوانید: تاثیر نانوکاتالیست‌های آلیاژی در رشد نانولوله‌های کربنی

چنین شبکه‌ای که از تاثیر منحصر به فرد فیزیک کوانتوم بهره می‌برد، از پایه و اساس با اینترنت کلاسیکی که امروزه از آن استفاده می‌کنیم، متفاوت است. گروه‌های پژوهشی مختلفی در سراسر جهان در حال برداشتن گام‌های اولیه در این عرصه هستند. در اولین گام ها، این شبکه درصدد تضمین یک حریم خصوصی و امنیت غیرقابل نفوذ در عرصه‌ی ارتباطات خواهد بود.

در گام‌های بعدی یک شبکه کامل‌تر می‌تواند گستره‌ای از کاربرد‌های علمی و حتی فراتر از آن را پوشش دهد؛ کاربرد‌هایی که در سیستم‌های کلاسیک غیرقابل پیاده سازی بودند؛ از جمله حسگر‌های کوانتومی که می‌توانند امواج گرانشی را تشخیص دهند.

استدلال پژوهشگران این است که این فناوری، در واقع مکملی برای اینترنت فعلی خواهد بود و نه جایگزین آن. این فناوری در نهایت هم می‌تواند مورد استفاده‌ی کاربران بزرگی مانند آزمایشگاه‌های دانشگاهی قرار گیرد و هم مصرف کنندگان شخصی؛ اگرچه آن‌ها هنوز تاریخ مشخصی را برای رونمایی از این تکنولوژی تعیین نکرده اند.

پژوهشگران می‌گویند که این تکنولوژی کاملاً با رایانه‌های کوانتومی متفاوت است. رایانه‌های کوانتومی یک تکنولوژی پیشرفته‌ی دیگر است که فیزیکدانان در حال کار بر روی آن هستند و هدف از آن، ساخت ماشین‌هایی است که می‌توانند بهتر از رایانه‌های کلاسیک عمل کنند.

اینترنت کوانتومی به احتمال زیاد به شاخه‌ای ویژه از اینترنت معمول تبدیل خواهد شد. اینترنتی که ما فقط برای انجام برخی امور خاص از آن استفاده خواهیم کرد.