اصلیترین دستاوردهای تلسکوپ فضایی هابل، بررسی عمر جهان و ردیابی رشد کهکشانها است.
مقامهای ناسا اعلام کرده اند به مناسبت ۳۰ سالگی پرتاب تلسکوپ فضایی هابل کارشناسان درنظر دارند نقش این تلسکوپ فضایی را بر روی سکه یک دلاری در سال ۲۰۲۰ حک کنند. تلسکوپ فضایی هابل به افتخار نام ادوین هابل، ستاره شناس آمریکایی نام گذاری شده است. این تلسکوپ در آپریل سال ۱۹۹۰ میلادی با استفاده از شاتل فضایی دیسکاوری به مدار کره زمین منتقل شد و پس از تکمیل سایر قسمتها در فضا اولین ماموریت خود را شروع و تصاویر منحصربه فردی به زمین ارسال کرد.
از اصلیترین دستاوردهای تلسکوپ فضایی هابل میتوان بررسی عمر جهان، ردیابی رشد کهکشان ها، شناسایی سیارههای فراخورشیدی، مطالعه سیارههای منظومه شمسی، شناسایی سیاهچاله ها، رصد تولد و مرگ ستارهها و بسیاری اکتشافهای علمی دیگر را نام برد
تاکنون ۶ طرح پیشنهادی از تلسکوپ فضایی هابل مورد پذیرش قرار گرفته اند تا در نهایت طرح انتخابی برتر پس از ارائه به دبیرخزانه داری برروی سکه یک دلاری نقش بندد. به جز تلسکوپ فضایی هابل، پیشنهاد دیگر برای قرار گرفتن در پشت سکه یک دلاری، طرحی از نقشه برداری ژنوم انسانی هست که در نهایت تصمیم گیری درباره انتخاب یکی از دو طرح برتر به انجام خواهد رسید.
به گفته دانشمندان هردو طرح دارای ویژگیهای منحصربه فردی هستند. تلسکوپ هابل به تصویربرداری از اجرام خارج از سیاره زمین و کهکشانهای فوق العاده بزرگ میپردازد درحالی که تصویربرداری از ژنوم انسان به بررسی درباره کوچکترین اجزا در بدن انسان میپردازد که با استفاده از میکروسکوپ قابل شناسایی هستند.
خانم کاترین سالیوان، فضانورد ناسا ازجمله اولین فضانوردانی بود که در پروژه پرتاب تلسکوپ هابل با خدمه شاتل فضایی همکاری کرده است.
زمانی که تلسکوپ هابل به فضا پرتاب شد، فضانوردان درماموریتهای طولانی مدت، قسمتهای مختلف آن را به یکدیگر متصل کردند.
دانشمندان اعلام کرده اند پس از بازنشستگی تلسکوپ فضایی هابل، تلسکوپ فضایی جیمز وب جانشین آن خواهد شد. تلسکوپ فضایی هابل با استفاده از اشعه ماورای بنفش و جیمز وب با استفاده اشعه مادون قرمز به بررسی و رصد اجرام آسمانی میپردازد.
آینه هابل ۲.۴ دهم متری و تلسکوپ دارای ۵ ابزار علمی است. درزمان ساخت فناوری نورمادون قرمز در تلسکوپ قرارداده نشده است به همین دلیل نوع رصد آن سادهتر از رصدخانههای علمی کنونی و تلسکوپ فضایی جیمز وب است..
تلسکوپ فضایی هابل جهان را با استفاده از طول موجهای نور مرئی و ماورای بنفش رصد میکند در حالی که جیمز وب به بررسی با طول موج از ۰.۶ میکرومتر تا ۲۸ میکرومتر میپردازد. اشعه مادون قرمز از عمق اجسام ساطع میشود و به این ترتیب جیمز وب میتواند تصاویر دقیق تری برای دانشمندان ارسال کند.
درساخت تلسکوپ فضایی جیمز وب از آینهای با قطر ۶.۵ متری استفاده شده است. آینههای بزرگتر میتوانند نور بیشتری از اجرام آسمانی بسیار دور جمع آوری کنند و به این ترتیب به دانشمندان درجهت درک اسرار فضا کمک کنند.
به گفته کارشناسان دلایل مختلف سبب تاخیر درساخت و پرتاب تلسکوپ فضایی جیمز وب شده است و محققان در نظر دارند در سال ۲۰۲۱ این تلسکوپ فضایی را به فضا ارسال کنند.از دلایل تاخیر در ساخت و ارسال تلسکوپ فضایی جیمز وب، کسری بودجه، استفاده از چسب اشتباه برای اتصال قطعههای آینههای تلسکوپ و کندی پیشرفت برخی فناوریهای مورد نیاز را میتوان نام برد.