مهروماه

مدل جدیدی از انفجار پرتوی گاما نشان می‌دهد این پدیدۀ کیهانی در برخی ابرهای گازی اطراف ِ خود می تواند سریعتر از نور حرکت کند

 اخترفیزیکدان‌ها جان هکیلا از کالج چارلستون و رابرت نمیروف از دانشگاه فنی میشیگان، ادعا کردند که این جت‌های فرا نوری نظریه نسبیت اینشتین را نقض نمی کنند؛ زیرا در همان محیط ِ گازی که هستند سرعتشان از نور بیشتر می شود، نه در خلاء. دانشمندان قبلاً ویژگی “برگشت‌پذیری زمان” در منحنی‌های نوری که توسط فوران‌های پرتوی گاما(GRB) به وجود آمده را تایید کرده بودند. فوران پرتوی گاما انفجار ِ پرانرژی است که اخترشناسان در کهکشان‌های دوردست مشاهده کرده‌اند.

طبق گفته‌ هکیلا و نمیروف، جت‌های فرا نوری می توانند به توضیح ِ “برگشت‌پذیری زمان” کمک کنند. مدل ِ جدید می تواند رفتارهای غیرقابل ِ توضیح فوران‌های پرتوی گاما را توضیح دهد. به طور خاص، پرتوهای برخوردی و امواج شوک تولید شده از افزایش سرعت یا کند شدن این جت‌های فرا نوری می توانند الگوهای مختلفی را در منحنی‌های نوری این انفجارها، به وجود آورند. به گفته محققان: «این انتقال‌ها، باعث ِ شکل‌گیری مجموعه‌ای از ویژگی‌های “برگشت زمان” و یا “به جلو رفتن زمان” در منحنی‌های نور شوند.

به عبارت دیگر ویژگی‌های موجود در منحنی تابش نور پرتوی گاما، درست همانند وقتی است که ما “زمان” را جلو یا عقب می بریم. به گفتۀ نویسندگان ِ مقاله، این مدل جدید اولین مدلی است که این پدیده را به طور دقیق توضیح میدهد. هاکیلا در طی یک بیانیه خبری گفت: «مدل‌های استاندارد انفجار پرتوی گاما ویژگی‌های “برگشت‌پذیری زمان” با منحنی‌های نور را در نظر نمی‌گیرند.» اما حرکت ِ جت‌های فرا نوری در کنار حفظ بسیاری از ویژگی‌های مدل استاندارد، این ویژگی را نیز در نظر گرفته است