معلم:
المپیاد راهی نوشته نشده در مسیر آموزش و پرورش است که نیاز به افراد خاص دارد. موفقیت افراد در المپیاد به شدت نیاز به این دارد که راهبری که خود این راه را تا سر منزل مقصود طی کرده است آن ها را رهبری کند. کمیته های المپیاد های علمی ایران برای گزینش صحیح دانش آموزان همواره در حال تغییرات و تازگی است. از این رو معلم هایی که هنوز با باشگاه دانش پژوهان ارتباط دارند و فارق التحصیلان جدید المپیاد ها هستند برای این هدف بسیار مفیدند. نیاز به کسی که راه را به دانش آموز نشان دهد و او را از سر در گمی بین تعداد بی شمار کتاب مرجع دانشگاهی که برای المپیاد لازم است در بیاورد و اشکالات او را رفع کندغیر قابل انکار است.
برنامه ریزی:
در طول دوره ی المپیاد برنامه ریزی نقش بسیار موثری در موفقیت دارد. دادن برنامه ی هفتگی به دانش آموزان، جمع اوری ساعات مطالعاتی از آنها ، مشاوره دادن به آنها برای انگیزش و ... باید به طور مرتب صورت گیرد. آزمون های هفتگی می تواند بسیار بسیار در موفقیت و نتیجه گیری موثر باشد. دانش آموزان باید هر هفته رتبه بندی شده و در پایان هر دوره ی ماهانه برایند نمرات و رتبه های آنها اعلام شود. و در آخر هر ترم دانش آموزانی که قدرت ادامه ی راه را ندارند از مسیر حذف شوند تا برای نتیجه گیری بهتر در مسیری دیگر وارد شوند.
خود فرد:
هوش و استعداد خدادی افراد قطعا در نتیجه گیری در هر کاری تاثیر می گذارد. در انسان های نرمال جامعه همه ی افراد باهوش اند ولی همه ی افراد هوش های مانند هم ندارند. بعضی هوش ریاضی ، منطقی دارند و بعضی دیگر هوش ورزشی و بعضی هوش موسیقیایی و ... . برای همین باید انتخاب رشته ی المپیادی افراد متناسب با توانایی های فردی افراد باشد تا نتیجه ی مطلوب حاصل شود.
مدرسه:
مدرسه بستر تحصیلی دانش آموزان است. برای همین قبل از هر کاری باید بستر مناسب برای المپیاد در مدارس ایجاد شود. یعنی باید تک تک مسئولین مدرسه از مدیر و معلم گرفته تا مستخدمین از ارزش و جایگاه و شرایط المپیاد آگاه باشند. تا با همکاری خود در گرفتن نتیجه موثر باشند. ممکن است رفتار معلمان و کادر مدرسه به دانش آموزان المپیادی ضربه های روحی و اجتماعی بزند. مدرسه باید با همکاری با المپیادی ها ، معافیت های درسی و آزمونی به آنها دادن آن ها را برای رسیدن به هدف خود همراهی کند.
خانواده:
بستر خانواده هم باید مانند مدرسه برای دانش آموز مناسب باشد.
