مهروماه

 بروس مک هیو، مدیر بخش ساخت‌وساز و املاک اسپیس‌ایکس، روز پنجشنبه‌ی گذشته به اعضای هیئت مدیره‌ی بندر لس‌آنجلس گفت که سایت ۱۹ هکتاری در برت ۲۴۰ (منطقه‌ای صنعتی در لس‌آنجلس) مکان عالی برای ساخت موشک BFR اسپیس‌ایکس است. به‌گفته‌ی مایکل دیبرناردو، معاون مدیر اجرایی و بازرگانی بندر لس‌آنجلس، اسپیس‌ایکس پیش از لس‌آنجلس، مکان‌های دیگری از جمله، فلوریدا، لوئیزیانا و تگزاس را بررسی کرده است.

 مک هیو گفته است که اسپیس ایس نیاز به مکانی با دسترسی به آب داشته است. چرا که حمل موشک‌های بزرگ شرکت به وسیله کامیون امکان‌پذیر نیست. اسپیس‌ایکس دیگر وسیله‌های نقلیه‌ی فضایی خود همچون بوسترهای فالکون ۹ و فالکون هوی را به وسیله کشتی حمل به محل پرتاب حمل می‌کند. به این ترتیب، یک کشتی که کشتی فالکون بزرگ نام خواهد داشت، می‌تواند این موشک‌های بزرگ را به محل‌ تست و سکوهای پرتاب ببرد.

طراحی موشک BFR، هنوز در مراحل اولیه قرار دارد. اسپیس‌ایکس تاکنون در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ چند بار در طراحی این موشک تجدیدنظر کرده است و به نظر می‌رسد موشکی که قرار است ساخته شود از طراحی ابتدایی کوچک‌تر باشد. اما با این حال باز هم موشک BFR از تمامی موشک‌های فعلی بزرگ‌تر است و تقریبا به اندازه‌ی موشک ساترن ۵ ناسا (با ابعاد ۱۱۰ در ۱۰ متر، بزرگ‌ترین موشکی که تا به حال ساخته شده) خواهد بود، اما در عین حال نیروی تراستی تقریبا دو برابر موشک دوران آپولو در دهه‌ی ۱۹۶۰ تولید می‌کند.

مک هیو، گفت:

    دقیقا نمی‌دانیم چه چیزی خواهیم ساخت، اما می‌دانیم که (یک موشک) بزرگ می‌سازیم که نمی‌تواند با کامیون جابه‌جا شود. به‌همین دلیل است که فکر می‌کنیم، این منطقه برای ساخت موشک BFR مکان ایده‌آلی است، هم زمین کافی و هم دسترسی به آب دارد.

اسپیس‌ایکس پیش از این زمینی را در بندر لس‌آنجلس به‌عنوان محل بازیابی ناوگان خود اجاره کرده است که امکان دسترسی به اقیانوس آرام دارد و برای بازگرداندن کپسول‌های فضایی دراگون، بوستر موشک‌ها و بارگیری فالکون ۹ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دفتر مرکزی و محل تولید فعلی اسپیس‌ایکس در هاثورن، کالیفرنیا، در حدود ۲۴ کیلومتری بندر لس‌آنجلس قرار دارد. مک هیو می‌گوید که اسپیس قصد دارد، ظرف یک سال، در سایت برت ۲۴۰ ساختمانی به بزرگی ۷٬۴۰۰ متر مربع و به بلندی ۲۴ متر بسازد. مک هیو گفت:

    هنگامی که ساخت‌وسازهای اضافی در این ساختمان انجام شود، مرکز تولید ما در مجموع ۱۸٬۶۰۰ متر مربع وسعت خواهد داشت. اگر همه چیز به خوبی پیش برود، ما کشتی خواهیم ساخت که هیچ‌گاه مانند آن ساخته نشده و پژوهش‌ها و فناوری‌هایی را به‌کار خواهیم گرفت که هیچ‌گاه انجام نشده است.

مک هیو در ادامه گفت:

    ما همچنین این کار را در مسیر موازی انجام می‌دهیم. ما در حال کار روی ابزارها و روش‌های چگونگی ساخت این محصول هستیم. تاکنون، وسیله نقلیه‌ی ما، یک موشک کامپوزیتی است.

مک هیو گفت که هم اکنون ۲۰ مهندس و ۲۰ تکنسین تولید مشغول کار روی موشک BFR هستند. و بین ۳ تا ۵ سال زمان می‌برد تا موشک BFR برای پرتاب کامل آماده شود. مک هیو تخمین زده است که حدود ۷۰۰ نفر در مرکز تولید جدید مشغول به کار شوند. او گفت:

    ایلان ماسک، زمان‌بندی بسیار زودتر را در نظر دارد، اما فکر می‌کنم، ساخت این موشک ۳ تا ۵ سال زمان ببرد.

 البته همانطور که می‌دانید، ایلان ماسک اغلب در زمان‌بندی‌های خود، خوش‌بینی خاصی دارد، او سال گذشته اعلام کرده بود که موشک BFR برای ماموریت رباتیک مریخ تا سال ۲۰۲۲ و ماموریت سرنشین‌دار تا سال ۲۰۲۴ آماده خواهد شد. گویین شاتول، رئیس و مدیر اجرایی شرکت اسپیس‌ایکس هم ماه گذشته گفت که موشک BFR می‌تواند تا سال ۲۰۲۰ برای پروازهای آزمایشی آماده شود.

مک هو گفت که موشک‌های ساخته‌شده در بندر لس‌آنجلس از طریق کانال پاناما برای پرتاب به کیپ کاناورال حمل می‌شوند. مقامات اسپیس‌ایکس در ماه‌های اخیر اعلام کرده‌اند که تست‌های زودهنگام موشک BFR ممکن است در سال آینده آغاز شوند. احتمالا این تست‌ها در سایت پرتاب اسپیس‌ایکس که در جنوب تگزاس در حال ساخت است، انجام خواهند شد.

طرحی فضاپیمایی (که با طرح فعلی تفاوت اساسی دارد) که ایلان ماسک در ماه سپتامبر  سال گذشته معرفی کرد، دارای خوشه‌ای متشکل از ۶ موتور رپتور بود-او بعدتر گفت که این موشک می‌تواند از ۷ موتور بهره ببرد و مخازن اکسیژن و متان حاوی تقریبا ۱۱۰۰ تن سوخت برای مانورهای اعماق فضا و فرود خواهند بود. این فضاپیما ۴۸ متر طول خواهد داشت که از جمبوجت ایرباس A 380 هم بزرگ‌تر خواهد بود.

ایلان ماسک همچنین چند هفته‌ی قبل در پستی در اینستاگرام، دستگاهی را که موشک BFR با آن ساخته می‌شود، به اشتراک گذاشت. اسپیس‌ایکس برای اجاره‌ی سایت ۱۹ هکتاری خود در منطقه‌ی برت ۲۴۰، سالانه ۱/۳۸ میلیون دلار به شهرداری بندر لس‌آنجلس پرداخت خواهد کرد.