مهروماه

منجمان معمولا شفافیت اجرام کیهانی را با استفاده از مقیاسی موسوم به “قدر ظاهری” (apparent magnitude) اندازه می‌گیرند و هرچه این مقیاس کمتر باشد، شفافیت جرم کیهانی بیشتر است. خورشید به عنوان شفاف‌ترین شی آسمان، دارای قدر بصری ظاهری -۲۷ است در حالی که قدر ظاهری ماه کامل بین -۱۳ و -۱۲ قرار دارد. ایستگاه فضایی بین‌المللی هم با داشتن قدر ظاهری -۶ معمولا شفاف‌ترین شی مصنوعی به شمار می‌آید این در حالی است که قدر ظاهری سیاره ناهید حدود -۵ است.

با پرتاب شدن ماهواره مایاک توسط روس‌ها، این سامانه با قدر ظاهری -۱۰ خواهد درخشید و پس از ماه درخشان‌ترین شی مصنوعی در آسمان شب خواهد بود. در واقع نام “مایاک” معادل کلمه روسی”خانه شفاف” (lighthouse) است. فناوری مزبور توسط دانشجویان دانشگاه پلی‌تکنیک مسکو طراحی و ساخته شده و در داخل ماهواره کیوبست ۳U استاندارد قرار خواهد گرفت. ابعاد این سامانه ۳۴۰٫۵* ۱۰۰* ۱۰۰ میلی‌متر گزارش شده و حدود ۳٫۶ کیلوگرم هم وزن دارد.

این بسته کوچک مجهز به یک منبع انرژی، سیستم کنترل و مهم‌تر از همه مجموعه‌ای از بازتابانده‌های خورشیدی برای منعکس‌کردن نور خورشید است که شفافیت آن ناشی از وجود این بازتابانده‌هاست. یکی از اهداف طراحی این ماهواره ثابت کردن این نکته بود که فضا برای تیم‌های علمی کوچک هم قابل دستیابی است. طراحان مایاک همچنین مدعی‌اند این ابزار با استفاده از ساختار چترمانندش مدارهای زباله‌های فضایی را پایین خواهد آورد تا آن‌ها در جو زمین آتش بگیرند. قرار است این سیستم ۱۴ ژوئیه بر پشت موشک Soyuz-2.1a و از بایکونور قزاقستان راهی فضا شود.