بتلگئوس (Betelgeuse) یا آلفا شکارچی یکی از درخشان‌ترین ستارگان آسمان شب است؛ اما تحقیقات جدید نشان داده که این ابرغول سرخ که در صورت فلکی شکارچی(جبار) قرار دارد، احتمالا گذشته‌ای جالب داشته است.
به نقل از ایسنا، این ستاره نه فقط به خاطر درخشش آن بلکه به خاطر باستانی بودن و همچنین قرار داشتن در مرحله تبدیل به ابرنواختر برای دانشمندان جالب است. ستاره بتلگئوس با نزدیک شدن به پایان عمر خود چندین برابر اندازه اصلی‌اش بزرگتر شده است. بتلگئوس نهمین ستاره درخشان آسمان شب با دوره‌ای چند صد روزه است که قطر آن در حدود یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون کیلومتر، یعنی تقریباً بیش از ۱۱۰۰ برابر قطر خورشید است. برای مقایسه باید گفت که قطر خورشید یک میلیون و ۳۰۰ هزار کیلومتر است.
این ستاره به قدری بزرگ است که اگر به جای خورشید در مرکز منظومه خورشیدی قرار گیرد، تا نزدیک مدار سیارک‌ها را اشغال می‌کند. بتلگئوس پس از خورشید دومین قطر ظاهری بزرگ را دارد. غول مذکور در آینده با یک انفجار ابرنواختری به یک ستاره نوترونی یا شاید یک سیاهچاله تبدیل خواهد شد. البته طول عمر آن ممکن است تا حدود ۵۰ هزار سال دیگر ادامه یابد. در صورت انفجار، روشنی آن پس از انفجار قابل مقایسه با ماه شب چهارده خواهد بود.
موقعیت ستاره بتلگئوس در صورت فلکی شکارچی
محققان شواهد جدیدی پیدا کرده‌اند که بر اساس آنها، بتلگئوس احتمالاً در گذشته دارای یک ستاره همسایه بوده که در نهایت آن را حین رشد، بلعیده است. سرنخ گذشته این ستاره اسرارآمیز زمانی به دست آمد که گروهی از محققان برای نخستین بار از برنامه مدل‌سازی کامپیوتری MESA برای طراحی مدلی از چرخش این ستاره استفاده کردند. این ستاره ۱۵۰ برابر سریع‌تر از همه ستاره‌های تنهای شناخته شده دیگر به دور خود می‌چرخد. یکی از دلایل احتمالی آن می‌تواند این باشد که بتلگئوس در گذشته از یک همسایه به اندازه خورشید برخوردار بوده که در نهایت توسط ستاره مذکور بلعیده شده است.
محققان بر این باورند که ادغام این ستاره کوچکتر در بتلگئوس باعث انتقال حرکت زاویه‌ای مدار آن به لایه‌های بیرونی این غول قرمزرنگ شده و سرعت آن را تشدید کرده است. وجود ماده‌ای که بنظر می‌رسد در پی بلعیده شدن ستاره دوم در فضا منتشر شده، شواهد کافی را برای این فرضیه در اختیار دانشمندان قرار داده است. ستاره‌شناسان امیدوارند با بررسی سطح ستاره بتوانند شواهد بیشتری از این رویداد پیدا کنند. جزئیات این تحقیق در مجله انجمن سلطنتی نجوم منتشر شده است.
منبع: bigbangpage
