مهروماه

قبلا از اینکه به تفاوت سیاره های درونی و بیرونی بپردازیم خوب است که ابتدا با تعریف سیاره های درونی و بیرونی بیشتر آشنا شویم تا بهتر بتوانیم تفاوت های این دو را درک کنیم.

سیارهٔ درونی و سیارهٔ بیرونی (به انگلیسی: Inferior and superior planets) نام یکی از قدیمی‌ترین گروه‌بندی‌های سیاره‌ای سامانه خورشیدی است که در آن یک سیاره با توجه به سیارهٔ دیگری دارای مرتبه‌ای بیرونی‌تر (دور از مرز)، یا داخلی‌تر (پایین‌تر) گرفته می‌شده؛ اگر مدار آن سیاره در داخل مدار سیاره در اطراف خورشید قرار داشته باشد.

در چنین موقعیتی گفته می‌شود که، سیارهٔ بعدی نسبت به قبلی برتر است. با مرجع قرار دادن کره زمین؛ که این اصطلاح در اصل برای آن استفاده شده، سیاره‌های پایین رتبهٔ این منظومه: عطارد و زهره هستند، در حالی که سیاره‌های برتر آن‌ را مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون تشکیل می‌دهند. سیاره‌های کوتوله مانند سرس یا پلوتو و بیشتر سیارکها «برتر» هستند و این به این معنی که همهٔ آن‌ها درمداری خارج از مدار زمین قرار دارند.

امروز در سیاره‌شناسی استفاده از این اصطلاح به‌طور کلی اشاره به مفهوم کلی آن در جمله دارد؛ به عنوان مثال، زمین یک سیارهٔ درونی نسبت به مریخ است، یا: سیاره‌های بیرونی سیاره‌هایی هستند که در بیرون از کمربند استروییدی قرار گرفته‌اند.

سیاره های درونی و بیرونی تفاوت هایی با یکدیگر دارند که به شرح زیر است :

سیارات درونی :

    سیارات درونی در مداری کوچکتر نزدیک به خورشید قرار دارند. و تناوب مداری کمی دارند.
    سیارات درونی بیشتر از سنگ ساخته شده‌اند.
    سیارات درونی نسبت به سیارات بیرونی، کوچک‌تر و چگال‌تر هستند.
    سیارات درونی: شمار ماه‌های این سیارات کم یا هیچ است و هیچ حلقه سیاره‌ای پیرامون آن‌ها وجود ندارد.

سیارات بیرونی :

    سیارات بیرونی دور از خورشید و در مداری بزرگتر نسبت به خورشید قرار دارند . و تناوب مداری بسیار زیادی دارند.
    سیارات بیرونی عمدتاً از گازهای مختلف ساخته شده‌ است.
    سیارات بیرونی از آن‌ جا که این سیارات از گاز ساخته شده‌اند، دارای چگالی کم و بزرگتر هستند.
    سیارات بیرونی غول‌های گازی به سرعت می‌چرخند و پیرامون خود دارای حلقه هستند و ماه‌های بسیاری نیز دارند.