انریکو رینالدی فیزیکدان نجومی به همراه تیمش در دانشگاه میشیگان ایالات متحده آمریکا توانسته اند با استفاده از محاسبات کوانتومی و یادگیری کامپیوتری به توصیف ساختار داخلی سیاهچاله بر اساس فرضیه دوگانگی هولوگرافیک نزدیک شوند.
او نتایج کار خود را در مجله PRX Quantum شرح داد.فرضیه ریاضی دوگانگی هولوگرافیک که فیزیکدان نجومی آمریکا در تحقیق خود بر آن تکیه کرده ا، حاکی از آن است که دو نظریه موجود - ذرات و گرانش - معادل یکدیگر هستند، یعنی آنچه از نظر ریاضی در نظریه ذرات اتفاق می افتد، همان در نظریه گرانشی رخ می دهد و بالعکس. مشکل اصلی این است که این ایده ها در ابعاد مختلف ساخته شده اند و برای مدت طولانی مقایسه آنها برای دانشمندان دشوار بود. علاوه بر این، دانشمندان در این مطالعه، توانستند توصیف ریاضی وضعیت کوانتومی مدل ماتریس را تعیین کنند.
نویسنده این کار علمی در مصاحبه با نشریه Phys.org گفت: "از طریق استفاده از مدل‌های ماتریسی ساختار یک سیاهچاله، می‌توانیم به عنوان مثال دریابیم که این جرم آسمانی از داخل چگونه به نظر می‌رسد. چه چیزی در افق رویدادهای یک سیاهچاله قراردارد؟ این چیزها از کجا آمده اند؟ پاسخ به این سوالات گامی در جهت اجرای نظریه کوانتومی گرانش خواهد بود.
دانشمندان با کمک فناوری های جدید، محاسبات کوانتومی و یادگیری عمیق کامپیوتر (Deep Learning) توانستند به چنین نتایجی دست یابند.
فیزیکدانان نجومی امیدوارند که نتایج این مطالعه به راهنمای مهمی برای کار آینده روی الگوریتم‌های کوانتومی و یادگیری ماشین تبدیل شود تا دانشمندان بتوانند از آن برای مطالعه گرانش کوانتومی با استفاده از فرضیه دوگانگی هولوگرافیک استفاده کنند.
در ماه ژانویه، کارشناسان دانشگاه لایپزیگ در آلمان دریافتند که افق درونی سیاهچاله می تواند هم بار مثبت و هم منفی داشته باشد.
سیاهچاله ناحیه‌ای در فضا-زمان با گرانشی بسیار نیرومند است که هیچ چیز حتی ذرات و تابش‌های الکترومغناطیسی مانند نور نمی‌توانند از میدان گرانش قدرتمند آن بگریزند.
