مهروماه

ستاره‌شناسان شاید برای اولین بار موفق به دیدن نور حاصل از برخورد دو سیاهچاله شده باشند.
سیاهچاله‌ها کاملا تاریک بوده و بنابراین برای تلسکوپ‌های نوری نامرئی هستند. تاکنون تنها راهی که ستاره‌شناسان به وسیله آن قادر به رصد برخورد سیاهچاله‌ها بودند، تشخیص امواج گرانشی حاصل از آن‌ها بود.
امواج گرانشی موج‌هایی در فضازمان هستند که توسط آلبرت اینشتین در سال ۱۹۱۶ در نظریه نسبیت عام پیش‌بینی شدند. این امواج در اثر برخورد شدید بین اجرام آسمانی عظیم مانند سیاهچاله‌ها و ستاره‌های نوترونی ایجاد می‌شوند. از زمان کشف اولین موج گرانشی در سال ۲۰۱۵ تاکنون، دانشمندان به رصد این امواج برای درک منشا آن‌ها و یافتن اجرامی که باعث ایجاد آن‌ها شده‌اند، پرداخته‌اند.

از آنجا که گرانش سیاهچاله‌ها به قدری شدید است که حتی نور هم توانایی فرار از آن را ندارد، ‌رصد سیاهچاله‌ها دشوار است و ستاره‌شناسان هنوز برخورد دو سیاهچاله را به صورت مستقیم مشاهده نکرده‌اند. اما اکنون در مشاهدات جدید دانشمندان معتقدند که ممکن است برای اولین بار موفق به رصد نوری از برخورد دو سیاهچاله شده باشند.
براساس بیانیه‌ای از ناسا، اگرچه سیاهچاله‌ها به خودی خودی کاملا تاریک هستند اما نظریه‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد برخورد یا ادغام سیاهچاله می‌تواند باعث ایجاد سیگنال‌های نوری از طریق ایجاد تابندگی در موادی که اطراف آنها وجود دارند، شود.
گروهی از ستاره‌شناسان باور دارند که با استفاده از تاسیسات گذران زویکی(Zwicky Transient Facility) در موسسه فناوری کالیفرنیا در رصدخانه پالومار موفق به شناسایی این سیگنال‌های نوری شده‌اند.

امواج گرانشی حاصل از این برخورد در ۲۱ مه ۲۰۱۹ با استفاده از آشکارساز اروپایی ویرگو(Virgo) و رصدخانه موج گرانشی با تداخل‌سنج لیزری(لایگو) شناسایی شد. موج گرانشی شناسایی شده ناشی از رویدادی به نام "GW۱۹۰۵۲۱g" نشات گرفته است و محققان تصور می‌کنند این رویداد ناشی از برخورد دو سیاهچاله باشد.
پس از این رصد، گروهی از ستاره‌شناسان با استفاده از تاسیسات گذران زویکی به بررسی کیهان و جستجوی سیگنال‌های نوری این برخورد پرداختند.
اگر این اطلاعات تایید شود، اولین باری خواهد بود که نور مرئی به عنوان شاهدی بر برخورد دو سیاهچاله مورد استفاده قرار گرفته است.