مهروماه

 آژانس فضایی ایالت متحده آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد که گاز هیدروژن سرد این کهکشان‌ها زمانی که جهان حدود سه میلیارد سال سن داشته یعنی در اوج تولد ستارگان، به پایان رسیده است. این گاز برای ایجاد ستاره‌های جدید لازم است.
این شش کهکشان "MRG-M۱۳۴۱"، "MRG-M۰۱۳۸"، "MRG-M۲۱۲۹"، "MRG-M۰۱۵۰"، "MRG-M۰۴۵۴"، "MRG-M۱۴۲۳" نام دارند.
این کشف با همکاری آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما معروف به آلما(ALMA) در شیلی انجام شد.

"کیت ویتاکر"(Kate Whitaker)، استادیار ستاره‌شناسی در دانشگاه ماساچوست و نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: در این برهه زمانی همه‌ی کهکشان‌ها باید ستاره‌های زیادی ایجاد می‌کردند و جهان در اوج تولد ستارگان بود. بنابراین می خواهیم بدانیم چه اتفاقی برای این کهکشان‌ها رخ داده است که همه‌ی گاز سرد خود را از دست‌ داده‌اند. در حال حاضر دانشمندان نمی‌دانند که چرا این کهکشان‌ها ۱۱ میلیارد سال قبل گازهای خود را از دست دادند.
ویتاکر افزود: آیا یک سیاهچاله غول‌پیکر در مرکز کهکشان باعث گرم شدن همه‌ی این گازها شده است؟ اگر این چنین باشد این گازها باید هنوز در کهکشان باشند و تنها داغ شده باشند یا شاید این گازها بیرون رانده شده‌ باشند. این احتمال نیز وجود دارد که همه‌ی گازها مصرف و به پایان رسیده باشند. سوالات زیادی مطرح شده است.

به نظر می‌رسد این کهکشان‌ها هیچ‌گاه به زندگی باز نخواهند گشت حتی اگر با کهکشان‌های کوچکی که در نزدیکی آن‌ها قرار دارند ادغام شوند. به رغم آنکه هیچ ستاره‌ی جدیدی تشکیل نمی‌شود به نظر می‌رسد این کهکشان‌ها در حال رشد و تکامل هستند.
به گفته‌ی ویتاکر از روشی به نام همگرایی گرانشی برای یافتن این کهکشان‌ها استفاده شده است. او توضیح می‌دهد: با استفاده از همگرایی گرانشی که یک تلسکوپ طبیعی است می‌توان اولین کهکشان‌های عظیم و دوردست را کشف کرد.
این مطالعه در مجله‌ی نیچر "Nature" به چاپ رسیده است.