مهروماه

تحقیقات امید ما را برای یافتن زندگی هوشمند در سراسر کهکشان روشن می کند.

اگر در جهان تنها نباشیم چه؟ مدتهاست که ستاره شناسان در جستجوی پاسخ این س ،ال بوده و به دنبال سیارات شبیه زمین و نشانه هایی از وجود حیات در خارج از منظومه شمسی ما هستند. اما تخمین تعداد تمدن های فرازمینی احتمالی به چالش کشیده است ، از جمله اینکه ستاره شناسان برای تعیین اینکه آیا یک سیاره نه تنها حیات بلکه حیات هوشمند دارد ، باید از چه پارامترهایی استفاده کنند؟

اکنون ، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه ناتینگهام ، انگلیس ، تخمین می زند که 36 تمدن هوشمند برقراری ارتباط فعال در کهکشان خانه ما وجود داشته باشد. این تیم با هدایت کریستوفر کنسلیس ، رویکرد خود را توسعه دادند ، که از فرضیات ساده برای چگونگی رشد زندگی استفاده می کند: اساساً ، با فرض اینکه زندگی هوشمند به روشی مشابه زمین شکل گرفته است. وی در بیانیه ای گفت: "حداقل باید چند ده تمدن فعال در كهكشان ما وجود داشته باشد با این فرض كه 5 میلیارد سال طول می كشد تا حیات هوشمند در سایر سیارات مانند زمین ایجاد شود." "این ایده در حال بررسی تکامل است ، اما در مقیاس کیهانی. ما این محاسبه را Astronbiology Copernican Limit می نامیم. "

رویکرد آنها مبتنی بر معادله دریک است ، که توسط ستاره شناس ، فرانک دریک در سال 1961 برای پیش بینی تعداد تمدن های ارتباطی در یک جلد معین از جهان ساخته شده است. تفاوت اصلی این است که Conselice و تیمش فرض های ساده ای در مورد چگونگی شکل گیری زندگی دارند.

تام وستبی ، اولین نویسنده مطالعه ، گفت: "روش کلاسیک برای تخمین تعداد تمدن های هوشمند متکی به حدس زدن ارزش های مربوط به زندگی است ، به موجب آن نظرات در مورد چنین موضوعات کاملاً متفاوت است." "مطالعه جدید ما این مفروضات را با استفاده از داده های جدید ساده کرده و تخمینی محکم از تعداد تمدن های کهکشان ما را ارائه می دهد."

این تیم اصل Astrobiology Copernican اصل را برای ایجاد محدودیت های ضعیف و قوی در زندگی در كهكشان ایجاد كرد. این محاسبات با در نظر گرفتن شکل گیری ستاره ، محتوای فلز آنها و احتمال میزبانی ستارگان از سیاره های مشابه زمین در مناطق قابل سکونت خود ، که بر اساس شرایطی است که در آن زندگی هوشمند و ارتباطاتی وجود دارد - در سیاره خودمان به گفته این تیم ، این امکان پاسخ به س questionsالات مهمی را فراهم می کند ، از جمله اینکه چه کسری از سیارات در کهکشان ما زندگی می کنند و با چه تعریفی.

یک فرض این است که این تمدن های فرازمینی با ارسال فعال سیگنال هایی مانند انتقال رادیو حضور خود را مشهور می کنند. توانایی خود ما برای انجام این کار فقط در صد سال گذشته به وجود آمده است و اگر سایر تمدن های تکنولوژیکی به اندازه ما ادامه داشته باشند ، این امر تشخیص آنها را به دلیل مسافت به یک چالش تبدیل می کند.

طبق این مطالعه ، اگر به طور یکنواخت در سراسر کهکشان گسترش یابد ، میانگین فاصله تا نزدیکترین این تمدن 17000 سال نوری خواهد بود ، که شناسایی و ارتباط با فناوری امروز ما بسیار دشوار است. محققان در مطالعه خود نوشتند: "واضح است که عمر تمدن ارتباطی جنبه اصلی این مشکل است و برای افراد درون کهکشان طول عمر بسیار طولانی لازم است که حتی چند تمدن معاصر فعال فعلی را نیز در خود داشته باشد."

این مطالعه همچنین می تواند اطلاعات جالبی راجع به عمر تمدن ها مانند ما به طور کلی ارائه دهد. کنسلیس می گوید: "تحقیقات جدید ما نشان می دهد که جستجوی تمدن های هوشمند فرازمینی نه تنها وجود چگونگی شکل گیری زندگی را نشان می دهد ، بلکه به ما سرنخی برای مدت دوام تمدن خود می دهد." "اگر متوجه شویم که زندگی هوشمند مشترک است ، این نشان می دهد که تمدن ما می تواند بیش از چند صد سال وجود داشته باشد ، در عوض اگر متوجه شویم که هیچ تمدن فعالی در کهکشان ما وجود ندارد ، این یک نشانه بد برای مدت طولانی -وجود موقت با جستجوی زندگی هوشمند فرازمینی - حتی اگر چیزی پیدا نکنیم - در حال کشف آینده و سرنوشت خود هستیم. "