شرکتهای هوایی به دنبال جایگزین کردن بالون به جای موشک برای سفر به فضا هستند. در این شرایط توریستهای جهان میتوانند به فضا سفر کنند و از تماشای زمین در فضای سیاه و طلوع آفتاب در انحنای سیاره لذت ببرند.
طراحی اسپانیایی قصد دارد امکان مشاهده تاریکی فضا و انحنای زمین را از زاویه دید و پایگاهی متفاوت از همیشه از بالای یک بالن که سفر با آن 110 هزار یورو هزینه خواهد داشت، فراهم آورد.
دو شرکت Zero2infinity وWorld View در حال رقابت برای ساخت بالونهایی هستند که بتوانند توریستها را برای تجربه منحصر به فردی به فضا بفرستند.
بالون یک تکنولوژی قابل اعتماد است که قبلا امتحان خود را پس داده است. انلی شونمیکر از روابط عمومی شرکت Zero2infinity میگوید این سرآغاز سفر به فضا است. شرکت Zero2infinity یک شرکت اسپانیایی است که مسافران مشتاق را به قیمت 124 هزار دلار به نزدیکی فضا میبرد. نام این بالون Bloon است.
این شرکت امیدوار است از یک فضاناو که زیر بالون هلیومی معلق است برای بردن مسافران به فضا استفاده کند.
پرواز با بالون هلیومی در اوایل 1930 میلادی رونق گرفت. دکتر جاناتان کلارک، پروفسور مغز و اعصاب و پزشکی فضا میگوید: «در دهه 30، انسان به وسیله بالون برای اولین بار به استراتوسفر رفت».
بالونها برای علوم فضایی بسیار مهم هستند. ناسا و شرکتهای تبلیغاتی دیگر از بالونها به عنوان یک ابزار ارزان قیمت برای آزمایش محمولههایشان در محیطهای نزدیک به فضا استفاده میکنند. شونمیکیر میگوید که اولین بار برای آزمایش لباس فضانوردان نیز از بالون استفاده شد.
جین پوینتر، مدیرعامل World View میگوید به این دلیل که بالونها میتوانند مدت زمان طولانی را در استراتوسفر بمانند فرصت بیشتری
بالونها میتوانند از هر کجای جهان تا وقتی که آبوهوا مناسب باشد، شروع به پرواز کنند. برخلاف موشکها هیچ سرعتگیری برای شتاب اولیه مورد نیاز نیست. 1/5 تا 2 ساعت طول میکشد تا بالون به حداکثر ارتفاع مورد نظر برسد
برای مشاهده و آزمایش فراهم میکند.
شرکت World View یکی دیگر از شرکتهایی است که سفر به فضا با بالون را به مردم در ازای 75 هزار دلار پیشنهاد میکند. این بالونها در جامعه هوا و فضا هم طرفدارانی دارند از جمله مارک کلی، فضاونورد سابق با تجربه ناسا که چهار عملیات موفق فضایی در کارنامهاش به ثبت رسانده و در حال حاضر مدیر خدمه پرواز در World View است.
"خوزه ماریانو لوپز" بنیانگذار شرکت "Zero2Infinity" قصد دارد بر روی یک بالن تا ارتفاع 36 کیلومتری از سطح زمین پرواز کند تا بتواند سیاره زمین و فضای در بر گیرنده آن را مشاهده کند. وی امیدوار است بتواند تا میانه دهه جاری اولین مسافر خود را با کمک این بالن به فضا بفرستد.
به گفته لوپز، اولین انسانهایی که زمین را توپی آبی رنگ توصیف کردند آن را از پنجره راکتها ندیده بودند بلکه زمین را از درون یک بالن مشاهده کرده بودند.
لوپز یکی از مهندسان هوا فضای MIT است که سالها در صنعت راکت فعالیت داشته است، وی از سال 2000 با توجه به اینکه ساخت بالنهایی با قابلیت پرواز در ارتفاعات پس از گرایش به سوی ساخت راکتها به کل متوقف شد، انگیزه ای برای ساخت چنین بالنی را به دست آورد.
ایده وی در جام جهانی سال 2010 توجه بسیاری را به خود جلب کرد زیرا وی با کمک یک بالن پیراهن تیم ملی اسپانیا را طی عملیاتی آزمایشی به پرواز درآورد. در نهایت لوپز توانست توجه شرکتی را به خود جلب کرده و بودجه کافی برای آغاز این پروژه را به دست آورد.
این بالن مسافران را درون اتاقکی که در زیر بادکنکی عظیم و هلیومی معلق است حمل می کند. این اتاقک قطری برابر 4.3 متر دارد و دو خلبان و چهار مسافر درون آن جا می گیرند. این اتاقک از فشاری تنظیم شده برخوردار بوده و به اندازه ای راحت و ایمن است که مسافران می توانند با لباسهای معمولی به این سفر فضایی بروند.
بالونها تا چه ارتفاعی بالا خواهند رفت؟
بالارفتن این بالن تا ارتفاع 36 کیلومتری چند ساعت به طول خواهد انجامید، ارتفاعی که در آن قطر بادکنک بالن به 129 متر خواهد رسید. پس از رسیدن به این ارتفاع مسافران برای چند ساعت در همین ارتفاع به پرواز خواهند پرداخت، سپس بادکنک به تدریج تخلیه می شود و اتاقک به پایین می آید تا زمانی که بادکنک از اتاقک جدا شود.
پس از آن بالهایی گلایدر مانند ویژه ای اتاقک را تا روی زمین هدایت خواهند کرد. این بالها برای چندین بار در موارد نظامی مورد آزمایش قرار گرفته اند و ثابت کرده اند می توانند در مسافتهای طولانی به پرواز ادامه دهند.
بر اساس گزارش وایرد، هزینه این تجربه فضایی 110 هزار یورو برآورد شده است، البته این هزینه از بلیطهای 200 هزار دلاری شرکت ویرجین بسیار ارزان قیمت تر است. انتظار می رود پروازهای اولیه این بالن در اسپانیا انجام بگیرند، جایی که از شرایط آب و هوایی مناسبی برخوردار است و شرکت لوپز نیز در آن واقع شده است.
ارتفاع پرواز این بالن بسیار پایین تر از ارتفاع مورد نظر دیگر شرکتهایی است که قصد دارند فضاپیماهای توریستی خود را به آن ارسال کنند اما لوپز معتقد است آنچه از ارتفاع 100 کیلومتری از سطح زمین دیده می شود را می توان از ارتفاع 36 کیلومتری نیز مشاهده کرد: خورشید در میان آسمانی سیاه می درخشد و انحنای زمین با سایه روشنی از رنگ آبی اتمسفر به خوبی دیده می شود.
فرآیند بازگشت به سمت زمین
برای برگشت به زمین، تمام هلیوم از بالون خارج میشود. پس برای فرود از یک فرودبال، چتر نجات به شکل یک پرنده که در بالون تعبیه شده است، استفاده میشود. شونمیکر توضیح میدهد: «ما برای امنیت بیشتر در مواقع اضطراری دو روش پشتیبانی دیگر نیز در نظر گرفتهایم».
برگشت به زمین تقریبا یک ساعت به طول میانجامد و خلبان بالون را در محل از پیش تعیین شده به زمین مینشاند.
تجربه سفر به فضا مانند پرواز با هواپیما است، هرچند این موضوع که مسافران نیاز به پوشیدن لباس فضانوردان را دارند بستگی به صدور گواهینامه از جانب مقامات دارد. این مقامات در آمریکا اداره هواپیمایی دولت فدرال است اما در اروپا مقاماتی برای تنظیم قوانین سفر به فضا وجود ندارد.
ایمنی عامل مهمی در به حقیقت پیوستن سفر به فضا است. پوینتر در اینباره میگوید: «تا وقتی که به طور کامل از آزمایشها راضی و مطمئن نباشیم، هیچ بالونی را به فضا نخواهیم فرستاد».
در اواخر فوریه 2015، World View اعلام کرد که نمونه آزمایشی با موفقیت کامل تا ارتفاع 31 کیلومتری زمین پرواز کرده است. با توجه به آزمایشهای گسترده و بدون سرنشین این کمپانی، امید میرود که در طی چند سال آینده سفر به نزدیکی فضا برای عموم مردم فراهم شود.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون: