مهروماه

چه چیزی این سحابی غیرمعمول سیاره‌نما را ایجاد کرده است؟ NGC 7027 یکی از کوچکترین، درخشان‌ترین و بی نظیرترین سحابی‌های سیاره‌نمای شناخته شده است. همانطور که از زمین دیده می‌شود، این سحابی حدود ۶۰۰ سال پیش شروع به انبساط کرده است.

این سحابی سیاره‌نما در بیشتر تاریخچه‌اش پوسته‌های خود را بیرون پرتاب کرده است، که در این تصویر برجسته به رنگ آبی دیده می‌شود. اگرچه در دوران مدرن به دلایلی نامعلوم شروع به دفع گاز و غبار (به رنگ قرمز) در جهات خاصی کرده که الگوی جدیدی را ایجاد کرده و به نظر می‌رسد دارای چهار گوشه به شکل “بالش” باشد. با استفاده از تصاویر اخیر دوربین میدان گستردۀ شماره ۳ تلسکوپ فضایی هابل، این پوسته‌ها و الگوهای بسیار جالب توجه نقشه‌برداری شده‌اند.

آنچه در مرکز سحابی قرار دارد ناشناخته است، و این فرضیه مطرح شده که یک سیستم ستاره‌ای دوتایی نزدیک است که یک ستاره در آن گاز را بر روی یک دیسک نامنظم که به دور ستاره‌ای دیگر می‌چرخد پرتاب می‌کند. این سحابی که حدود ۳۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، نخستین‌بار در سال ۱۸۷۸ کشف شد و با یک تلسکوپ استاندارد به سمت صورت فلکی قو قابل رصد است.