مهروماه

ستارگان نوترونی چه شکلی هستند؟ این ستارگان ِ بسیار کوچک به اندازۀ یک شهر هستند. دانشمندان بتازگی اولین نقشه از سطوح داغ یک ستارۀ نوترونی را مدلسازی کردند. این مدل نحوۀ افزایش و کاهش درخشندگی پرتو ایکسِ این ستاره در اثر چرخش سریع‌اش را نشان می‌دهد. بر اساس این مدلسازی، نقشۀ نقاط داغ تپ‌اختر J0030+0451 ترسیم و بقیۀ سطح ستاره با رنگ آبی لکه‌دار کاذب پر شد. این ستاره هر ۰٫۰۰۴۹ ثانیه یکبار به دور خود می‌چرخد و در فاصلۀ تقریبی ۱۰۰۰ سال نوری از زمین واقع شده است. این نقشه بر اساس داده‌های بدست آمده از تلسکوپ پرتو ایکس کاوشگر ترکیب داخلی ستاره نوترونی ناسا(NICER) متصل به ایستگاه فضایی بین‌المللی ترسیم شده است. مکان‌های محاسبه شدۀ این نقاط داغ حیرت‌آور و بخوبی درک نشده است. از آنجاییکه اثر عدسی گرانشیِ ستارگان نوترونی بسیار قوی است، J0300 بیش از نیمی از سطح آن به طرف زمین را نشان می‌دهد. مطالعۀ ظاهر این نوع تپ‌اختر می‌تواند برآورد دقیقی از جرم، شعاع و فیزیک داخلی‌اش بدهد، ویژگی‌هایی که مانع از تشکیل این ستاره به سیاهچاله می‌شود.

تپ اخترها، گونه ای از ستارگان نوترونی‌اند که میراث مرده ستارگان پرجرم محسوب می شوند. چیزی که تپ اخترها را از ستارگان نوترونی معمولی متمایز می سازد، سرعت چرخش فوق‌العاده زیاد و میدان مغناطیسی عظیم آنهاست. اخترشناسان، تپ اخترها را با ضربان‌های رادیویی‌ای که در فواصل زمانی یکسان از آنها تابش می شود تشخیص می‌دهند. تشکیل یک تپ اختر، با تشکیل یک ستاره نوترونی بسیار مشابه است.