فاگوسیتوز (ذره خواری)
شبیه پینوسیتوز است، با این تفاوت که به جای مولکول‌ها، با ذرات بزرگ سر و
کار دارد. تنها برخی سلول‌ها معین قادر به فاگوسیتوز هستند، از جمله
ماکروفاژهای بافتی و برخی گلبول‌های سفید خون.
هنگامی که پروتئین‌ها با پلی ساکاریدهای واقع بر سطح ذراتی همچون باکتری،
سلول مرده یا سایر بقایای بافتی به گیرنده‌های روی فاگوسیت متصل می‌شوند،
فاگوسیتوز آغاز می‌شود.
در مورد باکتری‌ها، معمولا باکتری قبلا به این آنتی‌بادی خاص متصل شده است و
اتصال آنتی‌بادی به گیرنده‌های فاگوسیت موجب کشیده شدن هر دوی آنها به
درون فاگوسیت می‌شود. به این عمل واسطه‌ای آنتی‌بادی‌ها، اپسونیزاسیون
گویند.
