شهرستان آبادان یکی از معروفترین شهرستانهای ایران در جنوب غربی ایران است. این شهرستان با شهرستانهای خرمشهر، شادگان و ماهشهر هم‌مرز است. مرکز شهرستان آبادان شهر آبادان است. جنوب این شهرستان را خلیج فارس در بر می‌گیرد. جمعیت این شهرستان طبق آمار سرشماری سال ۱۳۸۵ برابر با ۲۸۳۶۰۱ نفر و سال ۱۳۹۰ بالغ بر ۲۷۱۴۸۴ و در سال ١٣٩٥بالغ بر٣٠١٠٠٠ بوده است.
آبادان با مساحت ۲۰۶۳ هکتار در جنوب باختری استان خوزستان جای گرفته‌است. این شهر با وجود پالایشگاه نفت، کارخانه پتروشیمی، و دسترسی به آب‌های آزاد نقش مهمی در اقتصاد کشور بازی می‌کند. آبادان پر آب‌ترین شهر استان خوزستان است که دو رود اروند و بهمنشیر در آن جاری است.
رشد این شهر به دلیل وجود پالایشگاه بزرگ نفت، بر پایه اصول شهر سازی بوده‌است، چیزی که مرکز استان در دهه‌های اخیر از آن بی بهره بوده‌است. این شهر با بهره‌گیری از فرودگاه بین‌المللی، ایستگاه فرستنده رادیو، و تلویزیون با برنامه‌های برون مرزی، و دانشکده نفت، سال‌ها پیش از جنگ ایران و عراق، از مهمترین، زیباترین، و خاطره انگیزترین شهرهای ایران به شمار می‌رفت.
نخستین فرستنده تلویزیونی آبادان در اسپند ۱۳۳۸ خورشیدی و تلویزیون ملی ایران در این شهر در سال ۱۳۴۹ برپا شد. دانشکده نفت آبادان در سال ۱۳۱۸ خورشیدی، سینما شیرین در سال ۱۳۱۰ سینما تاج (سینما نفت) در سال ۱۳۲۴ و ساختمان یادمانی موزه آبادان در سال ۱۳۴۱ خورشیدی ساخته شدند.
آبادان شهری در استان خوزستان و جنوب‌غرب ایران، مرکز شهرستان آبادان و از مناطق آزاد بازرگانی (منطقه آزاد تجاری-صنعتی اروند) ایران است. بر جزیره‌ای هم‌نام خود در ۵۳ کیلومتری خلیج فارس در نزدیکی با مرزهای عراق و کویت جای گرفته است. این شهر همچنین دارای فرودگاه و بندر است و به دلیل داشتن پالایشگاه نفت و پتروشیمی راهبردی بودن و هم‌مرزی با کشور عراق، از زمان جنگ جهانی دوم یکی از مهمترین شهرهای خاورمیانه و ایران بوده‌است. یکی از بزرگ‌ترین پالایشگاه‌های نفت جهان (پالایشگاه نفت آبادان) در این شهر قرار دارد. نفت از اغلب مناطق خوزستان با لوله به این شهر می‌رسد و پس از تصفیه به کلیه جهان صادر می‌شود. نزدیکترین شهر به آبادان، خرمشهر است که حدود ۱۵ کیلومتر با این شهر فاصله دارد.
برخی مورخان بر این باورند که پیش از روزگار تاریخ‌نگار یونانی هرودت، منطقهٔ آبادان سکونت‌پذیر بوده است. مدتی دراز میان امپراتوری عثمانی و صفویان-قاجاریان مورد مناقشه بود، سپس در ۱۸۴۷ کاملاً به ایران پیوسته شد.
آبادان تا سال ۱۳۵۵ خورشیدی از نظر جمعیت شهر نخست استان خوزستان بود و پس از آن سال جای خود را در رتبه یکم به اهواز داد.
جمعیت شهر آبادان
جمعیت شهر آبادان طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ برابر با ۲۱۷٬۹۸۸ تن و جمعیت نسبی در هر کیلومتر مربع ۱۷۱ نفر است.
جمعیت شهر آبادان که در سال ۱۳۵۵ برابر با ۲۹۴۰۶۸ تن بود در پی وقوع جنگ، در سال ۱۳۶۵ به ۶ نفر کاهش یافت. در دوران پس از جنگ پس از بازسازی پالایشگاه و بخش‌هایی از شهر جمعیت شهر در سال ۱۳۷۵ به ۲۱۲۴۵۰ نفر رسید
موقعیت جغرافیایی
موقعیت جغرافیایی این شهر در طول ۴۸ درجه و ۱۷ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۰ درجه و ۲۰ دقیقه و با بلندای ۳ متر از سطح دریا و با پهناوری ۲۷۹۶ کیلومتر مربع است. حدود آبادان از شمال به شادگان، از خاور و جنوب به خلیج پارس از جنوب باختری و باختر به کشور عراق که حد فاصل مرز طبیعی را رودخانه اروند تشکیل می‌دهد و از شمال باختری به خرمشهر محدود می‌گردد.
اقلیم
جریده اطلاعات در خصوص گرمای ۸۴ درجه سانتیگرادی منطقه آبادان-۶ مرداد ۱۳۳۲
آبادان در دشت واقع شده‌است و به علت همسایگی با صحراهای بزرگ و سوزان نظیر صحرای بزرگ عربستان و عراق، در مجموع هوای گرم و بیابانی دارد. حداقل درجه حرارت آن در سال ۷/۱۷ و حداکثر ۶/۳۲ درجه سانتیگراد است. ایام یخبندان آن حداکثر در طول سال نه روز است. بادهای سرد شمال که بیشتر در فصل زمستان به این منطقه می‌وزند، گاهی میزان دما را به صفر نزدیک می‌کنند و گاهی بادهای شمال غربی هم همراه با رطوبت مدیترانه، باعث ریزش نزولات جوی نسبتاً زیادی می‌شود. حداکثر گرما در آبادان بیش از ۵۰ درجه و شدت آن از تیر تا پایان شهریور ماه است. اختلاف گرمای شب و روز ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد و آب و هوای متغیر و غیرقابل پیش‌بینی دارد.
جنوبی‌ترین نقطه خوزستان هفت درجه از مدار رأس‌السرطان بالاتر است از این رو اقلیمی مشابه با مناطق استوایی دارد. خوزستان از زمان‌های قدیم به داشتن هوای گرم معروف بوده‌است و آبادان نیز که شهری از شهرهای جنوبی خوزستان است، از این ویژگی مانند سایر شهرهای جنوبی استان برخوردار بوده‌است. در برخی از کتاب‌ها از آن به عنوان شهری که فاقد زمستان است نام برده‌اند، حتی برخی منابع، آبادان را تنها دارای دو فصل تابستان و پائیز می‌دانند. محمد بن احمد شمس‌الدین المقدسی در احسن التقاسیم آن را «اقلیم حاره» خوانده‌است. اما واقعیت این است که آبادان به علت قرارگرفتن در کنار اروندرود، رود بهمنشیر و رود کارون و به طور کلی در جوار خلیج فارس دارای تابستانی بسیار گرم و زمستانی معتدل و فرح‌بخش است چنان‌که لطافت هوای آن گردشگران زمستانی و نوروزی را به خود جذب می‌کند.
میانگین درجه حرارت این شهر حد فاصل سال‌های ۱۳۲۶ تا ۱۳۳۷ ۳/۲۶ درجه سانتیگراد، سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۳۳۸ حدود ۸/۲۴ درجه و حد فاصل سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۳۹ ۷/۲۵ درجه سانتیگراد بوده‌است.[نیازمند منبع] در گزارش دیگری که مربوط به سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۳ در ایستگاه «سینوپتیک» حداقل مطلق آن ۵/۴- درجه سانتیگراد بوده‌است. در این دوره زمانی معدل حداقل، تغییر چندانی نکرده‌است (۷/۱۷ درجه سانتیگراد). اما معدل حداکثر درجه حرارت بین ۶/۳۱ تا ۶/۳۲ درجه در نوسان بوده‌است.براساس آمار موجود، حداکثر دمای بهمن ماه و حداقل دمای همان ماه از بقیهٔ ماه‌ها کمتر است. در حالی که حداکثر دمای شهریور از بقیه ماه‌ها بیشتر است، حداقل دمای مرداد ماه از بقیه ماه‌ها بیشتر است.[نیازمند منبع] به استناد برخی منابع انتشار یافته معدل حداکثر حرارت سال‌های پیش از انقلاب در آبادان ۵۱ درجه سانتیگراد بوده‌است که فقط ۶/۴ درجه از حداکثر مطلق در جهان (یعنی ۶/۵۶ درجه در تریپولی لیبی) کمتر است. این رقم نشانگر گرم و سوزان بودن درجه حرارت آبادان است یا به عبارت دیگر وضع درجهٔ حرارت سالیانه آبادان به طور مشخص جنبهٔ برّی دارد و تعداد روزهای یخبvvدک است. معدل روزهای یخبندان در طول سال‌های قبل از انقلاب ۱۳۵۷ در آبادان ۷/۱ روز در سال بوده‌است.
پراکندگی فشار هوا در آبادان در طی سال، به دو صورت مشخص فصلی در می‌آید. بدین ترتیب در آخر فصل پائیز و آغاز زمستان (آذر، دی، بهمن) که درجهٔ گرما پایین است، میزان فشار جو به حداکثر خود می‌رسد و در تابستان (خرداد، تیر، مرداد) که درجه گرما بالا است، فشار هوا به حداقل کاهش می‌یابد.
جاذبه های گردشگری آبادان
موزه آبادان
آبادان، در پی جنگ مورد یورش سنگین عراق قرار گرفت و پس از ویرانی‌های فراوان پس از عملیات بزرگ ثامن الائمه این شهر از محاصره آزاد شد. پس از اینکه لشکر ۷۷ خراسان باکمک واحدهای دیگر محاصره آبادان را شکست، لقب پیروز به لشکر ۷۷ خراسان اعطا شد و نام آن رسما به لشکر ۷۷ پیروز خراسان تغییر کرد.
در سال ۱۳۴۰، علی هانیبال در راه اندازه موزه آبادان با شرکت نفت همکاری نمود، گنبد مخروطی این موزه با بلندی ۲۲٫۵ متر، از گنبد آرامگاه دانیال نبی در شوش الگو گرفته‌است. آثاری از شوش باستان، دوره‌های صفوی و قاجاری شامل ظروف مفرغی، تندیس جانداران، و ابزار گوناگون، در این موزه به نمایش در آمده‌است.
باشگاه فوتبال صنعت نفت آبادان یکی از باشگاه‌های فوتبال ایران است که در روز دوشنبه مورخه ۲۷ اردیبهشت ۹۵ با پیروزی برابر فجر شهید سپاسی - نماینده شیراز - از لیگ یک آزادگان به لیگ برتر خلیج فارس صعود کرد.
کلیسای ارمنه (کلیسای سورت گاراپت)
کلیسای ارامنه آبادان سازه‌ای مربوط به دوران پهلوی است که با بنایی سفید همگان را وادار به نظاره می‌کند. این کلیسا در زمان جنگ آسیب دید اما توسط ستاد بازسازی مناطق جنگی مرمت شد. در حال حاضر به دلیل اندک بودن مسیحیان در آبادان مراسمی در این کلیسا برگزار نمی‌شود اما به دلیل مجاورت با مدرسه ادب آبادان، همچنان پابرجاست، کلیسای ارامنه گریگوری آبادان بزرگ‌ترین تالار اجتماعات ارامنه مقیم آبادان محسوب می‌شده است.
مسجد رانگونی ها
مسجد رانگونی‌ها به دست کارگران پاکستانی پالایشگاه آبادان در زمین‌های شرکت نفت ساخته شد. رانگون، پایتخت کشور برمه است. ملوانان و مسافران کشتی‌های خارجی بسیاری در این مسجد نماز خوانده‌اند. این بنا با قدمت ۸۸ سال دارای شبستان، حیاط اصلی و موذنه است. این مسجد به مسلمانان اهل سنت حنفی مذهب تعلق داد. در آرایه‌های این مسجد از طرح‌های گچ‌بری برجسته به صورت روکش سیمانی استفاده شده‌است. این مسجد هم‌اکنون به عنوان موزه فعالیت می‌کند.
سینما شیرین
این سینما ۸۰ سال سن دارد و از اولین سینماهای ایران است. که در زمان جنگ جهانی دوم با افزودن دو طبقه دیگر به آن به بزرگ‌ترین سینمای ایران تبدیل شد.
سینما تاج
عمر سینما نفت تقریبا برابر با عمر پالایشگاه عظیم نفت آبادان است که به ۱۰۰ سال می‌رسد.
با پایان یافتن کارهای ساختمانی پالایشگاه و نزدیک شدن زمان بهره‌برداری، انگلیسی‌ها در کنار سایر امکانات و تسهیلات رفاهی نظیر خانه‌های مجلل و مشجر، بیمارستان‌ها، فروشگاه‌های بزرگ، باشگاه‌های قایقرانی، اسب‌دوانی، گلف و استخر در نزدیکی محله بوارده جنوبی، سینمای مجللی نیز با آجر نسوز قرمز رنگ، موسوم به آجر لندنی ساختند که در سال ۱۳۲۳ با نام سینما تاج افتتاح شد و محل اجرای نمایش و کنسرت های بزرگ نیز بود.
بازار آبادان
بازارهای آبادان عبارتند از بازار کویتی‌ها، بازار امیری، بازار احمدآباد، بازار ته لنجی‌ها، بازار مرکزی و بازار درجه یک ماهی‌فروشان آبادان با همجواری خود با کشورهای خلیج فارس و داشتن صادرات و واردات کالا از طریق لنج و کشتی دارای بازارهای متنوع و متعدد با قیمت های مناسب است که سبب شده است که مردم از شهرستان‌ها و استان‌های دیگر برای خرید و سیاحت به این شهر سرازیر شوند و چون اقشار مردم آبادان اکثریت کارمند و بازاری هستند موجب شده است تا بازارهای آبادان رونق بگیرند و نسبت به دیگر شهرهای استان چشمگیر باشند.
باشگاه فوتبال صنعت نفت آبادان
استادیوم جهان پهلوان تختی آبادان زمین رسمی این باشگاه است. مالکیت آن به دست شرکت پالایش نفت آبادان است.
این باشگاه دارای تیم دومی به سبک باشگاه‌های اسپانیا با نام صنعت نفت نوین می‌باشد که هم اکنون در لیگ دسته دوم به فعالیت می‌پردازد و هدف آن پشتوانه سازی برای تیم اصلی باشگاه است. تیم فوتبال نفت آبادان به برزیل ایران شهرت دارد.
غذاهای آبادان
فلافل: فلافل فروشی های آبادان علاوه بر فلافل اصیل، ترکیبات فلافل دیگری هم دارند مثل فلاسیس (فلافل و سوسیس)، فلابرگر (فلافل و همبرگر)، فلامیکس (فلافل و سوسیس بندری) و انواع سمبوسه هندی، پیتزایی و لقمه ای.فلافل یکی از غذاهای معروف آبادان است که غذایی متنوع و سرپایی است.
متن بریانی با دال عدسی: ربطی به بریانی معروف اصفهان ندارند. تکه های گوشت و مرغ که در برنجی پر از ادویه و فلفل ادغام شده اند. چیکن بریانی با دال عدسی هم عالی است.
کوبه عراقی: ترکیب له شده سیب زمینی، تخم مرغ و برنج پخته شده با زردچوبه و نمک که در وسط آن، گوشت چرخ شده، گردو و پیاز خرد شده را جاسازی می کنند. کوبه یک کُپه برنج و گوشت چرب است که خوردنش دستان را چرب و چیلی می کند.
قلیه ماهی: چند تکه ماهی شوریده است که در ظرفی مملو از ملغمه ای مس از تمبر هندی و ادویه جات، غوطه ور هستند. طعم ترشی دارد. قلیه میگو هم همین معجون است با این تفاوت که به جای ماهی ،چندین میگو در معجون غوطه می خورند.
ماهی صبور: لذیذترین و در عین حال چرب ترین غذای دریایی که معمولا در تابستان، در پشت بام خانه ها کباب می شود و چون سنگین است، ظهر جمعه می خورند تا بعدش بخوابند. این ماهی پرتیغ را با مهارت می شکافند، ادویه می زنند و کباب می کنند.
خرما: آبادان، 12 هزار هکتار نخلستان دارد که سالانه 70 هزار تن انواع خرمای سعمران، برحی، گنتار، حلاوی، بریم و... تولید می کند. بسته های خرمای بریمی، خِربتی که نوعی خوردنی زردرنگ از نی است، رنگینک که معجون پرانرژی خرما، آرد و روغن و مُعسل (یعنی عسلی شده) که مخلوط شیره، کنجد و خرماست، سوغات خوبی هستند.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
