مهروماه

راه فرعی به طول ۲۱۳ کیلومتر به سمت شمال شرقی که بندر گناوه را به مرکز شهرستان ممسنی پیوند می دهد. راه اصلی به طول ۶۷ کیلومتر به سمت شمال غربی که تا بندر دیلم کشیده شده است.

 در سالهای بسیار دور دریا نوردان ، ملوانان و جهانگردانی از راه دریا و خشکی به بندری پای می نهادند که از رونق تجارت بازرگانی، اقتصاد پویا ، سواحل بی نظیر، صفحه های مرجانی زیبا ، مردمانی مهمان نوازو مردان بزرگ و دانشمند برخوردار بود . آنها آوازه ی این بندر  به دیار خود می بردند و از مردمان، بزرگان جذابیت های این مروارید خلیج فارس چه نقل هایی که در دیار خود نمی کردند مردان بزرگی  از راه دریا و خشکی بر خاک این بندر پا نهادند و در سفرنامه های خود  آن را بندری جاودانه و زیبا نامگذاری نمودند . شاعرانی که آن را معدن مروارید نامیدند. از این بندر بود و از این دیار بود که ابوسعید و پسرش طاهر پای به عرصه وجود نهادند و حکومت قرمطیان را بنا نهادنده و گسترش دادند و در برابر خلفای جور عباسی ایستادند.
پدر گذر زمان این بندر جاودان دو بار ویران شد و باز قامت افراشت و زندهماند تا فرزندان خود را در برگرفته و با آنان زندگی کند. یقیناً می دانید که را می گویم، آری مروارید خلیج فارس را ، «بندر گناهوه» بندر گناوه ای که بعضی به آن جنابا، گنابا، و گنوه می گفتند و عده ای به آن گندابه، جانابه و گنابه نام نهادند و کسانی از آن با نام گنفه، «گنافه» و «گنبه» نام می بردند .
گناوه ای که حمد الله مستوفی مورخ و جغرافیدان شهیر ایرانی در سفر نامه خود می گوید: «جنابا را جنابه بن طهمورث دیوند ساخت» و ابن الفقیه همدانی ساخت گناوه را به یکی از نوادگان طهمورث نسبت می دهد و آن را از زیباترین شهرهای ایران می داند. ابن حوقل از اقتصاد شکوفای آن بندر سخن می راند و از پارچه های بافته آن بندر، طرازهای کتانی و دستمالهای جنابه به نیکی یاد میکند. ناصر خسرو شاعر شهیر این زمین که در زمان ویرانی گناوه بر آن پای نهاده در سفر نامه خود از آن یاد می کند . و بابن هوسه اجنبی از گناوه به عنوان بندری که زراعت در آن رونق داشته،اسبهای تربیت شده را به قیمت گزاف به هند صادر می کرده یاد می کند،

جلال آل احمد در آثار خود از گناوه به عنوان محلی مهم و محل عبور خط لوله نفت جهت انتقال به جزیره خارک حائز اهمیت می داند. و آخر اینکه جنابه یا گناوه زادگاه مردان نام آوری بوده که حسن بن بهرام جنابی و پسرش سلیمان بن حسن جنابی، محمد بن عمران جنابی و ابو عبدالرحمان جعفر بن چزنار و ... و سرشناس ترین آنها ابوسعید و فرزندش سرسلسه فرقه قرمطیه. به هر حال گناوه ای که بر اساس کشفیات باستان شناسان قدمت آن را به ایلامی ها می رسد و با ظهور دین مبین اسلام توسط عثمان ابن العاص در سال 19 هجری فتح گردیده  هم اکنون با مساحتی 2043 کیلومتر مربع در  ساحل شمالی خلیج فارس بین 29 درجه و 34 دقیقه عرض شمالی و 50 درجه و 31 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد. از شمال به استان کهکیلویه و بویراحمد و شهرستان دیلم از شرق به استان فارس شهرستان دشتستان، از جنوب به شهرستان بوشهر و خلیج فارس و ازمغرب به خلیج فارس محدود می شود . شهرستان گناوه دارای دو بخش مرکزی و بخش ریگ و دارای دو دهستان به نام رود حله و حیات داوود می باشد که شامل روستاهای زیاد می شوند.
به هر حال هدف از مقاله فوق با توجه به اینکه در آستانه سال نو قرار داریم، ارائه مختصری از تاریخچه گناوه و معرفی اماکن متبرکه- تاریخی و جاهای دیدنی این بندر به هموطنان و هم استانیهای عزیز و مهمانان نوروزی و مسافرانی می باشد که رد طول سال به این بندر مسافرت می نمایند یا قصد دارند ایام نوروز را به این بندر زیبا تشریف بیاورند که در اینجا بصورت مختصر به معرفی این اماکن، بناها و مکانها و دیگر ویژگیهای این بندر می پردازیم.

 

نام این بندر در کتاب های قدیمی به صورت گنابا، گنفه، گناوه، جنابه و جنابا آمده است. بندر گناوه در ساحل خلیج فارس بین بندر بوشهر و بندر دیلم واقع شده است. شهر گناوه کنونی در جنوب گناوه قدیم بنا شده است. از گناوه قدیم نقاطی باقی‌مانده است که امروزه به نام های تیرسول (شن فشرده)، تل گنبد، تل گوری، تل مناره، و بالاخره تل امام زاده خوانده می‌شود. در ویرانه‌های اطراف گناوه، گوپال ( گل پخته استوانه ای شکل به صورت سفال زرد یا سرخ رنگ که آن را به عنوان گلوله با منجنیق بر سر دشمن می ریختند) فراوان به چشم می خورد. درحال حاضر از گناوه قدیم جز آثار سنگ ها و پی های مدفون در زیر خاک و بازمانده تاق نماهای سنگی آثاری مشهود نیست. گاه‌وبیگاه در درون گودال ها و حفره‌ها و در زیر پی های عمارت های ویرانه، سکه‌ها و دست افزارها و مصنوعات سنگی و سفالی یافت می‌شود.

تاریخچه
سابقه شکل گیری این روستا به صد ها سال پیش بر می گردد دلیلی که شاهد این مدعا است تپه های باستانی اطراف روستا می باشد که در کتاب برنامه ریزی اسان بوشهر نیز از آنها ذکری به میان آمده است .

این تپه ها عبارتند از :تپه ی شاه ناصری در شرق روستا به فاصله ی 200متری روستای فعلی . تپه ی معروف به تل محمد حیدر در شمال روستا به فاصله ی 100 متری روستای فعلی . تپه ی معروف به قلعه ی کلات در جنوب روستای فعلی فاصله 100 متری . عده ای را نیز عقیده بر این است که می بایست تپه ی چهارمی را به دیگر تپه های باستانی روستا به نام "ور آفتابی "اضافه کرد که فعلا قبرستان روستا می باشد .

درتپه های یاد شده آثاری از سفال های شکسته ی قدیمی ،کوزه ،بوپال (پایه های ساخته شده از گل رس پخته )تا سال های نه چندان دور به فراوانی یافت می شد. نام این تپه ها نیز می تواند باعث حس کنجکاوی افراد جهت باستان شناسی گردد . اما تا کنون اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است . در فرهنگ عامیانه روستا چنین مرسوم شده اسیت که تپه ی "محمد حیدر " دارای جواهرات فراوانی است اما چون اژدهایی هفت سر بر روی آنها خوابیده است کسی توانایی حفاری و استخراج گنج ها را ندارد .سابقه ای که از سکونت افراد در دست است مربوط به سیصد سال پیش است یعنی همزمان با سقوط صفویه و روی کار آمدن افشاریه در ایران . البته سابقه ی سکونت قبل از آن رانیز رد نمی کنیم چرا که تپه های باستانی یاد شده دلیلی بر این مدعا است .
اهالی این روستا از دو گروه تشکیل گردیده است ،عده ای از آنها ابتدا از بوکان در کردستان مهاجرت نموده راه عراق را پیش گرفته و پس از مدتی اقامت در عراق وارد خوزستان شدند و از آن پس رو به سوی مناطق جنوب شرقی و شرق خوزستان نمودند که یکی از آن طوایف ابتدا در روستایی که بعد ها به نام خود آنان "بوکه "یعنی بوکان نامیده شد سکونت اختیار کردند و سپس به روستای تل تل مهاجرت نموده و هسته ی اولیه ساکنان روستا شکل گرفت  (عده ای معتقدند که اینان وارد روستای چم شهاب شده و بعدا وارد روستای تل تل می شوند ).
البته عده ای نیز مهاجرین را از قوم عرب می دانند و به همین دلیل نام خانوادگی عربزاده را برای خود برگزیدند . اما شواهد و قرائن چنین می گویند که شکل و شمایل و قیافه های ظاهری افراد حکایت اولیه را تایید می کند . همچنین نام اجداد این روست بیشتر به نام های ایرانی و کردی بر می گردد مانند بهمن ،زواره و؛علاءالدین و ... ولی هرچند از تاریخ گذشته فاصله بگیریم و به دوران فعلی نزدیک تر شویم اسامی بر گرفته از فرهنگ عربی خود نمایی بیشتری می کنند . گروه دوم از طایفه اصیل و نجیب ایرانی الاصل "لر"از استان لرستان فعلی و از منطقه ی خرم آباد مهاجرت کرده به سوی جنوب راه افتاده و سر انجام وارد شمال استان فعلی بوشهر شده و اطراف شهر بندری گناوه سکونت اختیار می کنند.(زنده یاد مرحوم ماشاءاله خرمی پس از تحقیق به این نتیجه رسیده بود که طایفه خرمی با طایفه بهروزی خرم آباد از یک رشه اند که هم اکنون در خرم آباد ساکن هستند ). تعدادی در روستاهای بهمنیاری ،مال خلیفه و مال قاید مسکون می شوند و عده ای از آنها نیز وارد روستای تل تل می شوند و با گروه دیگر ارتباط خویشاوندی و خانوادگی بر قرار می کنند بطوری که هم اینک اهالی این روستا خود را از طایفه و قوم وخویش می پندارند .

در بین سال های 1312 تا 1318 که عده ای سال 1313 خورشیدی را مبنای جنگ با خوانین حیاتداود می دانند در گیری شدیدی اتفاق افتاد .از آنجایکه فتح اله خان حیاتداووی خواستار باج و خراج از این روستا بودند ،اهالی از دادن خراج خود  داری   ورزیدند و آماده ی در گیری با خان شدند  . با توجه به اینکه چنین امری سرپیچی از فرمان خان محسوب می شد ،تصمیم گرفت گوشمالی محکمی به این روستا داده تا درس عبرتی برای دیگر روستاهای تحت فرمان خان داده باشند و دیگر کسی به فکر نافرمانی از دستورات خان نباشد .فتح اله خان که خود حاضر وناظر بر جواب های سربالای مردم روستا مبنی بر عدم پرداخت مالیات یا بعبارتی خراج بودند بسیار ناراحت شد بطوری که منجر به درگیری لفظی بین آنان گردید . خان با عصبانیت روستا را به سوی مال قاید ترک کرد تا از آن طریق جمع آوری نیروهای رزمی از روستاهای قلعه قاید حیدر؛مال قاید ،چاه شور ،و بنگ بپردازد . نیروهای لازم پس از جمع آوری در روستای چم شهاب در یک کیلومتری تل تل تجمع کردند . امداد یکروز پاییزی که تعدادی از سرسپردگان خان در روستای چم شهاب گرد آمده بودند تا در وقت مناسب کار را یکسره نمایند ،اما توسط یکی از ساخوردگان ساکن روستا خبر دار شده ،زن و مرد و کودک مهیای پذیرایی جانانه از نوکران خان شدند .

اهالی روستا که فقط 30نفر  زن و مرد توانایی لازم را برای در گیری داشتند با شاهنامه خوانی مرحوم اسفندیار خرمی شاعر معروف و توانای روستا آماده ی نبرد دلیرانه شدند تا نشان دهند "هنرها باشد روز نبرد " جالب اینکه مرحوم لشکری شاهنامه خوان معروف منطقه حیاتداوود نیز حضور داشته و چون شاهد نبرد یاد شده و رشادت و دلاوری روستا بود ،بر خلاف گفته ی آنان که ازاو خواسته بودند برای تهییج سپاه خان به شاهنامه خوانی بپردازد ،عنوان می کند که حیف است برای شما شاهنامه بخوانم باید برای مردم تل تل شاهنامه خوانی کرد که مرد میدان نبردند. سرانجام پس از ساعتی جنگ و در گیری اهالی روستا با وجود تعداد اندک خود بر نفرات متجاوز خان پیروز شده وتنها چند نفر زخمی ما حصل این نبرد آبرومندانه بود که حادثه ای تاریخی برای روستا قلمداد گردید .

البته فتح اله خان به پسر عموی خود نعمت اله خان دستور داده بود که پس از شبیخون به روستا تمام اهالی روستا را به اسارت برده  و مایملک آنان را به یغما ببرند . ناگفته نماند که دو نفر از اهالی چم شهاب به نام های غلامحسین شهابی و علی غلامحسین به بهانه ی اینکه چارپایان خود را گم کرده اند از روستای چم شهاب خارج شده تا به طریق ممکن مردم تل تل را از ماجرا با خبر سازند ،اما سپاهیان خان از حرکت آنان مطلع شدند و خواستند مانع آنها شوند ولی به هر شکل ممکن با سرو صدا مردم را آگاه کردند تا آماده ی نبرد با خان شوند . 
اسفدیار خرمی که از حمله قریب الوقوع سپاهیان خان مطلع شده بود با صدای بلند از شمال روستا شروع به شاهنامه خوانی می کند وبه قسمت جنوبی روستا آمده  تابه همراه دیگر هم ولایتی ها به رزمی مردانه بپردازند.

 گشتی در شهر بندری گناوه:
شهر بندری گناوه در استان بوشهر که بازرگانی و ماهیگیری 2 شغل مهم و مرسوم در میان مردم این شهر است، گناوه از شهرهای زیبایی است که به شما توصیه می‌کنیم آن را از نزدیک ببینید.
صحنه زیبای قایق‌های ماهیگیری در کرانه‌های دریای این شهر که برخی آرام گرفته‌اند و برخی در حال حرکت به سوی آب‌های نیلگون هستند، شما را به سوی خود می‌خواند تا دمی فارغ از درگیری‌های زندگی به زیبایی‌های آن نیز نگاه كنید. تورهای ماهیگیری، چه آنها که بر قایق‌ها آویزان است و چه آنها که در دریا شناور است از زندگی پرتلاطم ماهیگیرانی سخن می‌گوید که هریک دلی دارند به وسعت دریا.از دیگر بخش‌های جذاب کرانه‌های این شهر و شهرهای اطراف آن، وجود ساحل‌های ماسه‌ای پوشیده از صدف‌های دریایی است و پرواز پرنده‌های دریایی که در تکاپو و جنب و جوش هستند و با صداهای عجیب و غریب و نامفهومی که از خود درمی‌آورند، بی‌اختیار آدمی را در دنیای خود غرق می‌کنند.به یاد داشته باشید که تماشای لحظه‌های طلوع و غروب خورشید را در کنار دریا فراموش نکنید که آرامشی بی‌نظیر به همراه دارد.بندر گناوه بازارهای تجاری محلی زیادی دارد که کالاهای گوناگونی دارند و عموم کالاها قیمت‌های مناسبی دارد و این امر خود بر افزایش ورود گردشگر به این منطقه اثر گذاشته است.
بیشتر مردمی که در این منطقه زندگی می‌کنند از نژاد لر بوده و در کنار آنها عرب‌ها و اقوام دشتی را نیز می‌بینیم.شهر کنونی گناوه در نزدیکی جنوب شهر باستانی گناوه قرار گرفته و این شهر باستانی نشان از قدمت و پیشینه تاریخی شهر دارد. باقیمانده این شهر باستانی را تیرسول (شن فشرده) می‌نامند. البته باید گفت که تل گنبد، تل گوری، تل مناره، و تل امامزاده نیز از نام‌هایی است که بر این خرابه‌ها گذاشته‌اند و گوپال یا همان گل‌های پخته استوانه‌ای، در این منطقه بسیار به چشم می‌آید.در گذشته‌های بسیار دور مردم شجاع و دلاور این منطقه برای پاسداری از شهر و خانواده‌های خود از این گل‌ها استفاده می‌کردند و آن را با منجنیق بر سر دشمنانشان می‌ریختند. در این ویرانه‌ها نشانه‌های پی بناها و نماهای سنگی دیده می‌شود که با حفاری‌های باستان‌شناسان بررسی‌های کارشناسی می‌شود و در مورد آثار به دست آمده و قدمت آن نظر داده می‌شود. زیارتگاه بی‌مره (محله امامزاده گناوه)، امامزاده سلیمان بن علی گناوه، برج خان گناوه، تل گوری و شاه صدرالدین، غار تودیو (در نزدیکی روستای قائد حیدر)، پناهگاه صخره‌ای مال قائد (در 10 کیلومتری شمال غربی بندر گناوه)، پارک گردشگری ساحلی و جزیره جنوبی میرمهنا نزدیک بندر ریگ از جمله دیدنی‌های این بندر به حساب می‌آیند.در ساحل زیبای بندر گناوه پاركی ساخته شده كه از جمله جاذبه‌های مهم این شهر بوده و به زیباسازی آن نیز کمک کرده است. در نزدیکی این پارک ساحلی چندین هتل وجود دارد که پذیرای مسافران است و این هتل‌ها و پارک در نزدیکی بازار قرار گرفته‌ است.امامزاده سلیمان بن علی گناوه مهم‌ترین مرکز مذهبی شهر به شمار می‌رود. گنبد بزرگ و نیلگون این امامزاده دارای سطحی پلکانی‌شکل است و حتی از فاصله بسیار دور قابل شناسایی است. مرقد مطهر این امامزاده در حاشیه جاده گناوه ـ دیلم قرار گرفته که قدمت آن به دوره صفوی بازمی‌گردد. گنبد این بنا با کاشی‌های آبی فیروزه‌ای‌رنگ پوشیده شده و در بخش ساقه گنبد تزئینات کاشیکاری لوزی‌شکل سفید و لاجوردی دیده می‌شود.وجود آثار واماكن تاریخی ومذهبی كه با سبك اصیل ایرانی و با قدمتی دیرینه در این مناطق به‌جا‌ مانده و كارگاه‌های صنایع دستی نظیر لنج‌سازی ، گرگوربافی و گبه‌بافی از دیگر جاذبه‌های این بندر به حساب می‌آید.پهلوگیری شناورهای تجاری و ماهیگیری در لنگرگاه‌ها و هیاهوی صیادان و ملوانانی كه آبزیان صید شده را از انبار شناورها تخلیه می‌كنند و بارهای تجاری را در گمرك پیاده می‌كنند برای گردشگران جالب و دیدنی است.شاخص ترین محصول صنایع دستی آنها نوعی فرش به‌نام گبه است . علاوه برآن بافت انواع قالی و قالیچه،گلیم ،عبا بافی،حصیربافی و گره چینی در میان روستاییان گناوه و استان بوشهر مشهور است.

موقعیت گردشگری گناوه:
سواحل زيباي خليح فارس و غروب هاي سحر انگيز آن مهم ترين مكان هاي ديدني استان بوشهر را تشكيل مي دهند. جزيره خارک در نزدیکی شهرستان گناوه واقع شده است و از مهم ترين جاذبه‌های طبيعي منطقه و يکي از جزاير زيباي خليج فارس به شمار مي آيد. اين جزيره از مناطق بسيار قديمي منطقه بوده و داراي آثار تاريخي متعددی است. ساحل بندر گناوه یکی از زیباترین سواحل جنوب ایران است. از اقدامات زیباسازی ساحل پروژه ساخت پارک ساحلی است که قسمت اول آن افتتاح شده و قسمت دوم نیز در حال ساخت می باشد.

مکانهای تفریحی:
بندر گناوه با محیط طبیعی و زیبای خود مکانی دیدنی جهت علاقمندان به مناظر  طبیعی می باشد خلیج نیلگون فارس در روزهای آفتابی با نسیم بهاری همراه با دلفین های شاد و با هوش که در دو سوی لنج ها و قایقها بالا و پایین می برند و تابش نور آفتاب بر روی صدفهای کنا ساحل جلوه های بدیع و زیبایی در کنار ساحل ماسه و منحصر به فرد گناوه پدید می آورد. شبهای زیبای گناوه و در کنار ساحل این بندر با صدای آرام امواج دریا و انعکاس نورنقره گون مهتاب در آب، و آتش شعله های گاز در جزیره خارگ و خارگو منظره های زیبا و فراموشی نشدنی را برای هر بیننده ای فراهم آورد . همچنین ساحا زیبا و ماسه ای  و بی نظیر روستای چهک در نزدیکی گناوه محل مناسبی جهت بازدید مسافرین و علاقمندان می باشد. از دیگر مناطق دیدنی این بندر می توان جزایر شمالی و جنوبی، گوابین، گشویی، می باشند که در حد فاصل بین گناوه و ریگ قرار دارند که بیشتر مردم این منطقه به شغل صیادی مشغل می باشند. همچنین کشتزارها، مزارع و باغهای سرسبز روستاهای اطراف گناوه مثل شول، کلر تاج ملکی – چاهبردی ، تل تل، تل برج، بهمنیاری ، گمارون- بنکی، چهار روستایی- پوزه گاه گاو سفید و مزارع سرسبز و زیبای اطراف رود حله محل مناسبی جهت تفریح و گشت و گذار به خصوص در ایام نوروز و روز 13 بدر برای علاقمندان می باشد . در آبهای گرم و بر کرانه های این بندر پر نعمت گونه های فراوان و نادر ماهیهای نقره گون و رنگانگ وجود دارند که مردمان سخت کوش این بندر از قبل صید این نعمات رزق و روزی خویش را بدست می آورند . طوطی ماهی ، اره ماهی، کوسه ماهی ، ماهی مرکب (خساک)، خرچنگهای بزرگ ، شاه میگو و دهها نوع آبزی دیگر آبزیانی هستند که در آبهای این بندر یافت می شوند همچنین مرغوبترین میگوی دنیا در این منطقه صید می‌شود. از ماهیهای خوشمزه و خوش طعم این بندر نیز می توان ، حلوا ، شوریده، سرخو، هامور، سنگسر قباد، میش، خارو، شیر بیا، آواسیم و ... را نام برد .

سواحل زیبای خلیح فارس و غروب های سحر انگیز آن مهم ترین مکان های دیدنی استان بوشهر را تشکیل می دهند. جزیره خارک در نزدیکی شهرستان گناوه واقع شده است و از مهم ترین جاذبه‌های طبیعی منطقه و یکی از جزایر زیبای خلیج فارس به شمار می آید. این جزیره از مناطق بسیار قدیمی منطقه بوده و دارای آثار تاریخی متعددی است. ساحل بندر گناوه یکی از زیباترین سواحل جنوب ایران است. از اقدامات زیباسازی ساحل پروژه ساخت پارک ساحلی است که قسمت اول آن افتتاح شده و قسمت دوم نیز در حال ساخت می باشد.

 

همچنین مشاهیر ادبی ، هنری و علمی می توان از ایرج شمس زاده ( شاعر) ، غلامحسین دریانورد ( شاعر ، نمایشنامه نویس ، فیلمنامه نویس ، پژوهشگر ) ، ، بهزاد بهزادی ( معلم و از شخصیت های میسرعلمی و چهره ماندگار ) نام برد که هر کدام از این عزیزان موفقیت های چشمگیری را بدست آورده اند و آثار جاودانه ای برجا گذاشت اند.

 

امروز مردم گناوه بر این باورند که این بندر قدیمی و کهن شرایط لازم برای تبدیل شدن به یک شهر توریستی را دارد و بندر گناوه در شمال استان بوشهر با داشتن ساحل ماسه ای به وسعت تقریبی ۱۰ کیلومتر بر کناره خلیج فارس دارای ویژه گیهای خاص جغرافیایی و اقتصادی در منطقه است که از لحاظ موقعیت ژئوپولوتیک می تواند به یک بندر زیبای توریستی - تجاری در جنوب ایران تبدیل شود.ساحل ماسه ای با پوششی از صدفها و گوش ماهیها و موجودات ریز دریایی و عمق کم آب در زمان جذر و مد آب دریا ، همچنین وجود تپه های شنی و ماسه ای با پوشش گیاهی و جنگلی بنام "تل چیتی" که با انبوه درختان جنگلی همیشه سبز و مشرف به دریا چشم انداز زیبایی به نوار ساحلی بندر گناوه بخشیده است ، وجود چند روستا با داشتن آب شیرین و درختان میوه از جمله لیمو ترش معروف قلعه حیدر و باغچه های سرسبز و خرم صیفی جات شامل نعناع و ریحان معروف مال قاید در نزدیکی دریا جلوه خاصی به ساحل صخره ای این دهکده های توریستی داده است .

پوشش گیاهی و باغات سرسبز روستاهای همجوار شهر گناوه از جمله مال خلیفه ای ، مال قاید ، چاهک و بینک که در آنها ویلا باغ های بسیاری احداث شده است با قرار گرفتن در کنار دریا محل مناسبی برای تفریح و اسکان گردشگران و مسافران میباشد . همه ما معتقدیم که امروز اقتصاد گناوه بر پایه تجارت و ملوانی و صادرات و واردات کالاهای خارجی با کشورهای عربی حوزه خلیج فارس استوار است و این اقتصاد تک محصولی که حاصل ازدواج لنج و دریاست دیری نخواهد انجامید که بر اساس اهمال قانونهای دست و پا گیر گمرکی بالاخره روزی از بین خواهد رفت پس حال که بازار ما پر رونق است و به یمن وجود بیشمار کالاهای خارجی ارزان قیمت در این بازار کاذب فرصت را غنیمت شمرده و با توجه به هجوم میلیونی مسافران و گردشگرانی که فقط برای تنوع کالاهای خارجی و پایین بودن قیمت آنها برای خرید گناوه را انتخاب می کنند آستین بالا بزنیم و با تشویق و ترغیب بخش خصوصی و با توجه به استعدادهای بالقوه منطقه بستر لازم را برای ایجاد زیرساختهای یک بندر زیبای توریستی فراهم نموده و افق روشن بندر توریستی گناوه جدید را برای نسل های آینده ترسیم کنیم .

این یک واقعیت است که مناظر طبیعی و ساحل ماسه ای گناوه در سطح کشور بی نظیر است و شاید برای ما مردم گناوه چون هر بعد از ظهر ناچاریم به کنار ساحل بیاییم و غروب طلایی خورشید را که در آن سوی آبهای نیلگون خلیج فارس که در پشت امواج به آرامی پایین می رود و از نظرها پنهان می شود به نظاره می نشینیم تازگی نداشته باشد. اما برای مسافر تازه وارد و رهگذری که برای اولین بار پا بر روی ماسه های ساحلی گذاشته است و با مشاهده این مناظر زیبا و رویایی خاطرات خوبی در ذهنش باقی می گذارد که هر ساله دلش هوای آمدن به گناوه و گشت و گذار در ساحل دریا را دارد . در اینجا از همه دوستان و همشهریان عزیزم بعنوان یک کوچکترین تقاضا دارم در این راه ( شناساندن ساحل زیبا و جاذبه های طبیعی و گردشگری گناوه )ما را یاری کنند دوستان و همراهان خوب و دیگر علاقمندان گناوه ای هر کدام به فراخور توان و وقت خود برای معرفی داشته های بندر عزیزمان گناوه تلاش نمایند باشد که نسل های آینده این زحمات شما را پاس خواهند داشت همچنین از همه همشهریان و دلسوزان درخواست می کنیم تا با نظرات خود ما را همراهی نمایند.