دُرچِه یکی از شهرهای استان اصفهان است و در مجاورت محدوده قانونی جنوب غربی شهر اصفهان و در ۱۲ کیلومتری مرکز این شهر قرار دارد. جمعیت این شهر ۴۷۸۰۰ نفر است. شهر درچه به محلات جزین، خط گاز، قلعه پائین، لَوَرک، بلندیها، دُر، قلعه، پل سنگی، دینان، ولاشان، احمدآباد ، فودان، اسلام‌آباد و شمس‌آباد تقسیم می‌شود. درچه در روزگاران گذشته به دلیل عالم پرور بودن و وجود علمایی مانند آقا سید محمدباقر درچه ای در این شهر به دِه آقا نیز معروف بوده است از جمله بزرگان این شهر میتوان فیلسوف حال حاضر غلامحسین ابراهیمی دینانی نام برد. نام این شهر را به دو دلیل انتخاب کردند. ۱- در چه یعنی مروارید کوچک ۲- وقتی زاینده رود به این شهر می رسید دور کوچکی میزد.
موقعیت جغرافیاییشهر درچه در دشتی مسطح بنا گردیده و با شیب ملایم یک درصدی به زاینده رود منتهی می‌شود.
سه عارضه طبیعی کوه‌سفید (کوه شیری) در جنوب شرقی، کوه دنبه در غرب و کوه آتشگاه در شمال شرقی آن قرار دارد. این شهر با ارتفاع ۱۶۰۰ متر از سطح دریا و طول جغرافیائی ۵۱ درجه و ۳۲ دقیقه شرقی و عرض جغرافیائی ۳۲ درجه و ۳۷ دقیقه شمالی، با تهران ۴۸ ثانیه اختلاف زمان دارد.
شهر درچه با ۲/۱۲ کیلومتر مربع مساحت از محله‌های قلعه، دُر، جزین (گزین)، بلندیها، در امامزاده، دینان، ولاشان، احمدآباد، اسلام‌آباد، فودان و شمس‌آباد و مزارع اطراف آنها شکل گرفته که از شمال به جاده نجف‌آباد، از جنوب به شهرستان فلاورجان، از غرب به روستاهای تیرانچی و جلال‌آباد و از شرق به محدوده‌های قانونی شهر اصفهان محدود است.
جمعیتدر سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ شهر درچه ۴۷۸۰۰ نفر جمعیت داشته که با در نظر داشتن رشد جمعیت و انضمام ولاشان و احمدآباد به این شهر جمعیت فعلی را میتوان حدود ۵۰۰۰۰ نفر تخمین زد تراکم جمعیت در هر هکتار ۴۳ نفر و ۹۶ در صد جمعیت متولدین خود شهر بوده و میزان مهاجرپذیری در سالهای اخیر بسیار افزایش داشته است.
کشاورزیاین شهر در جلگه زاینده رود واقع و دارای خاک قهوه‌ای و متوسط بارندگی ۱۷۲ میلی‌متر در سال در منطقه آب وهوای بیابانی و خشک کشور قرار گرفته لکن به برکت جریان رودخانه زاینده رود و متوسط سطح آبهای زیر زمینی در عمق شش متری از رونق کشاورزی ویژه‌ای برخوردار است؛ ولی در سالهای اخیر به دلیل تخصیص نامناسب آب زاینده رود در دولت‌های سابق که موجب خشک شدن زاینده رود شد کشاورزی این منطقه تقریباً به صورت معلق و زمین‌های کشاورزی اکثراً به صورت بایر درآمده‌اند.
عمده محصولات کشاورزی شامل غلات (برنج و گندم)، صیفی جات (خیار، بادمجان، سیب زمینی و..)، سبزیجات (هویج، گوجه، تربچه، پیازچه و…)، سردرختی (گیلاس، آلبالو، زرد آلو و…) می‌باشد. صنایع دستی عمده شهر قالی بافی ،قلم زنی و محصول عمده صنعتی آن نساجی و نجاری است.
مساجددرچه با توجه به مساحت شهر دارای مساجد زیادی می باشد که برخی از آنها عبارتند از:
مسجد امام حسن مجتبی(چهارراه شهید مطهری)،شمس آبادی،امیرالمومنین(ع)المهدی،امام حسن عسکری(ع) کوی وحدت،قلعه پائین،قلعه،جامع(نو)،تکیه،سید مرتضی،لَوَرک،صاحب الزمان بلندیها،دُرّ،امام حسن جزین،امیر المومنین،فودان،ابوذر احمدآباد،محمدرسول الله دینان،ابوالفضل(ع) اسلام آباد،مسجدالنبی(ص)،ابوالفضل(ع) ولاشان و ...
