مهروماه

سرخون شهری است در استان چهارمحال و بختیاری ایران است. سرخون مرکز بخش میان‌کوه شهرستان اردل است. این شهراز تجمع سه روستای سرخون اولیاء ، سرخون قیصری وده شهبازی تشکیل شده است . این شهراز طبیعت زیبا و اب و هوای مناسب برای زندگی وکشاورزی برخوردار است به تناسب با همین شرایط در این شهر کشاورزی در سطح خوبی انجام می گیرد کاشت عمده در این شهر برنج، گندم، جو، شبدر، نخود و… است.


این شهر از هر سه بخش کشاورزی ، صنعت و خدمات برخوردار است:

۱- کشاورزی :چون فعالیت عمده مردم این شهر می باشد.
۲- صنعت: در بخش صنعت این شهر به تازگی در حال تحول است زیرا کارخانه آب معدنی در این شهر در حال احداث می باشد و در حدود ۵۰ درصد پیشرفت داشته است و صنایع دستی نیز رونق خوبی داشته است.
۳- خدمات: و در بخش خدمات به دلیل اینکه این شهرمرکز بخش می باشد ادارات زیادی به وجود امدن ،ادارات اموزش وپرورش بخش میانکوه، دادگاه عمومی بخش میانکوه، کمیته امداد امام خمینی، بخشداری میانکوه، اداره برق، نیروی انتظامی و بانکهای صادرات و کشاورزی در این شهرهستند.

از دیگر مناطق پر گردشگر در سرخون می توان به حاشیه چشمه سرخون، استراحتگاه حاشیه جاده خوزستان بعد از روستای گندمکار و طبیعت سر سبز آن که مخصوصا در فصل بهار زیبایی های خاص خود را دارد را می توان اشاره کرد.

سرخون به چه معناست؟

به گفته بزرگان، سرخون از گذشته به علت دارا بودن از شرایط طبیعی مناسب خصوصا چشمه سرخون محل اقامت و گذر خان های بختیاری بود و بخاطر اینکه از نظر موقعیت جغرافیایی در وسط منطقه قرار داشت محل مناسبی برای جمع اوری مالیات توسط خان ها  بود و محل اقامت طایفه بزرگ منطقه، اولاد حاجعلی از ایل هفت لنگ بود و ارتباط دوستانه و صمیمی که خان های این طایفه با خان های بختیاری داشتن در سرخون حدود یک ماه یا بیشتر اقامت داشتن در این زمان سفره خان های طایفه اولاد حاجعلی برای خان های بختیاری و دیگر کسانی که به این منطقه رفت و امد داشتن همیشه پهن بود (هر لحظه اماده پذیرای از مهمانان بودن) در ابتدا به سرخان (سر سفره خان) معروف بود اما در ادامه به مرور زمان در تلفظ ها به سرخون تغیر نام پیدا کرد و هم اکنون به این اسم شناخته می شود.

تاریخ پیدایش

در مورد این که از چه زمانی در این مکان انسان زندگی می کرد اطلاع دقیقی در دست نیست اما بخاطر وجود سرچشمه و آب مناسب در این مکان و با وجود اینکه طایفه اولاد غریب به ده پشت در این منطقه زندگی عشایری داشته اند و اثار به دست امده در کاوشهای باستان شناسی حوزه آبگیر سد کارون چهار حاکی از زندگی بیش از 1000 ساله انسان در این منطقه است.
اما به گفته بزرگان طایفه، به علت سیاست های اسکان عشایر که در زمان رضا شاه به وجود امد، اولین کسی که در سرخون بنا ساخت یدالله خان از طایفه اولاد حاجعلی بود که در حدود 70تا80 سال پیش بود ، بعد به مرور زمان  در مدت چند سال (سه تا چهار سال) توسط بزرگان طایفه بنا در سرخون افزایش پیدا کرد در چند سال اخیر به علت احداث سد کارون چهار و مرکز بخش بودن هجوم جمیعت به این روستا افزایش پیدا کرده است و ساختمان های زیادی ساخت شده است.


چشمه سرخون

چشمه سرخون یکی از چشمه‌های استان چهارمحال و بختیاری است که در شهر سرخون از توابع بخش میانکوه شهرستان اردل در ۱۲۰ کیلومتری شهرکرد قرار دارد. این چشمه که از کوه‌های واقع در این منطقه سرچشمه می‌گیرد، دارای آب سرد و گوارایی می‌باشد و در طول مسیر ۲۰ کیلومتری خود موجب عمران و آبادانی این منطقه شده است.

این چشمه در انتهای مسیر خود به رودخانه کارون می‌ریزد.از آب این چشمه برای تأمین آب آشامیدنی چندین روستا، آب مورد نیاز چند مزرعه پرورش ماهی و چندین هکتار مزارع کشاورزی استفاده می‌شود اما متأسفانه از آنجا که این چشمه در پایین‌دست تلمبه‌خانه نفتی گندمکار واقع شده است، چندی است آب این چشمه با مواد نفتی آمیخته شده و به این ترتیب سبب به خطر افتادن سلامت مردم منطقه شده است.