بخش چوار. در مغرب و شمالغربى شهرستان ایلام واقع و مشتمل است بر دو دهستان به نامهاى اَرْکَوازى و بولى و یک شهر به نام چوار (مرکز بخش).دهستان ارکوازی از 36 روستا تشکیل گردیده و مرکز آن روستای مورت در 3 کیلومتری غرب شهر چوار است.
مرکز دهستان بولی نیز روستای گنجوان است. آبادیهاى آن عمدتاً در دشت واقعاند. رشتهکوه زاگرس در قسمتهاى شمال، شمالشرقى و شمالغربى آن امتداد دارد.مساحت بخش چوار به 1300کیلومتر مربع می رسد که یکی از بخش های وسیع در استان ایلام است و راه اصلى ایلام ـ ایوان ـ کرمانشاه از این بخش میگذرد.
رودهاى بخش عبارتاند از: رود فصلى تَلخاب، بهطول حدود 43 کیلومتر، با جهت جنوبغربى، که پس از عبور از چمن بولى وارد عراق میگردد؛ کَلال رود، به طول حدود بیستوپنج کیلومتر، که از دامنه کوههاى شره زول و اللّهخدا سرچشمه میگیرد و با جهت جنوبى از دهستان اَرکوازى میگذرد و به رود گدار خوش میریزد؛ رود چوار، به طول حدود بیستوپنج کیلومتر، که سرچشمه آن ارتفاعات واقع در حدود هفت کیلومترى شمالغربى شهر ایلام و جهت آن جنوبغربى است به رود چم آب میپیوندد و پس از طى حدود دو کیلومتر به رود گدار خوش میریزد. بخش چوار داراى معادن شن و ماسه، سنگ ساختمانى، گچ، زغالسنگ و نفت و گاز است.
برخى از آثار تاریخى چوار عبارتاند از: تپه ورکبود، آثار تاریخی قلاع مربوط به دوره ساسانیان ، گورهایى متعلق به اواخر سده هشتم پیش از میلاد و چند گور با اشیایى متعلق به 1200ق م، بقعه سیدمحمد در چمنبولى، بقعه حاجیبختیار در روستایى به همین نام در نوزده کیلومترى شمالغربى شهر چوار، و بقعه سیدعیسى در آبادى بانْسَرو (سَروْصول)، در 23 کیلومترى شمالغربى شهر.
شهر چوار، مرکز بخش چواردر حدود پانزده کیلومترى شمالغربى شهر ایلام و در مسیر راه اصلى ایلام ـ کرمانشاه قرار دارد. آب و هواى آن معتدل و نیمه مرطوب است.
این شهر با راه اصلى به شهرهاى ایلام و ایوان مرتبط است. راه اصلى ایلام ـ اسلامآباد غرب نیز از آن میگذرد.