وستای اهنگرکلا شهر بهشهر، روستایی است از توابع بخش یانه‌سر شهرستان بهشهر در استان مازندران میباشد. این روستا در دهستان عشرستاق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۴ نفر (۱۴خانوار) بوده‌است. مناطق و جاذبه های دیدنی روستای اهنگرکلا شهر بهشهر
روستای اهنگرکلا شهر بهشهر بی نهایت زیبا و دلنشین میباشد. دارای آب و هوای خوب و معتدلی میباشد که به همین دلیل مورد توجه و استقبال زیادی از هموطنان ما در تمام نقاط ایران قرار گرفته است. دارای جنگل های بسیار زیبا و انبوه و فراوانی میباشد. زمانی که به این منطقه بی نظیر در استان مازندران سفر میکنید سفری بسیار لذت بخش و خاطره انگیز برایتان خواهد شد. پس پیشنهاد ما به شما سفر به منطقه ی زیبا و دلنشین در کنار عزیزانتان میباشد.
شما عزیزان هر ساله بخصوص در فصل بهار و تابستان می توانید به این منطقه زیبا سفر کنید و از جای جای این منطقه زیبا دیدن کنید و در انجا چند روزی یا حتی ماه ها سپری کینید و بی نهایت لذت ببرید. اکثر مناطق استان مازندران به دلیل آب و هوای معتدل و مرطوبی که دارد هرساله قشر زیادی از ایرانیان وافراد توریست و خارجی هم به این مناطق زیبا می ایند و از زیبایی ها و پارک ها، دریاها و جنگل های این مناطق دیدن می کنند و لذت میبرند.
این بخش از مناطق بسیار زیبا و خوش آب و هوای استان مازندران میباشد که به خاطر آب و هوای خوبی که دارد و همچنین مناطق و روستاهای بسیار زیبایی که دارد مورد توجه و استقبال بسیاری از مسافران و گردشگران شده است و هر ساله مسافران زیادی به این منطقه ی زیبا در مازندران سفر میکنند و نهایت لذت را از این منطقه میبرند.
روستای اهنگرکلا یکی از روستاهای زیبای منطقه عشرستاق توابع شهرستان بهشهر در استان مازندان است که با بیش از20خانوار وبالای70نفر جمعیت است زبان مردم این روستا گیلکی مازنی است شغل اکثر مردم روستا دامداری وکشاورزی است. از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی مراکزی از جمله پاساژ زیتون و مرکز جامع سلامت شهری شماره ۴ و استخر ورزش و جوانان و فست فود فلفل و مسجد صاحب الزمان قرار دارد.
دهستان عشرستاق شهر بهشهر، دهستانی است از توابع بخش یانه‌سر شهرستان بهشهر در استان مازندران میباشد. براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۷۲۸۴ نفر (۱۸۵۹ خانوار) بوده‌است
روستای اهنگرکلا جزو دهستان عشرستاق میباشد که جزو بخش یانه‌سر میباشد که یکی از بخش‌های شهرستان بهشهر در استان مازندران میباشد. بخش یانه سر مقر اسکان سردار رفیع یانسری از حاکمان منطقه استرآباد و گرگان و قسمتهائی از هزارگری میباشد. بخش یانه سر از شمال به بخش گلوگاه (شهرستان بهشهر) و شهرستان بندر گز، از مغرب به شهرستان کردکوی.
از جنوب شرقی به شهرستان دامغان. از جنوب و غرب به شهرستان نکا محدود است که از سمت شمال شرقی و مشرق به استان گلستان و از جنوب به استان سمنان محدود است. بخش یانه سر دارای۲/ ۷۶۳ کیلومتر مربع (۳۵ درصد مساحت شهرستان) است و تمامی آن در ناحیه کوهستانی البرز قرار دارد.
حد فاصل سوادکوه و استرآباد، هزارجریب نام دارد و سرزمین آن به دو بخش تقسیم شده‌است. چهاردانگه و دودانگه. چهاردانگه نیز سه قسم است: «چهاردانگهٔ سورتیجی، چهاردانگهٔ مسعود الملک و چهاردانگهٔ شهریاری به مرکزیت یانه سر». این روستا سابقاً مرکز بخش یانه سر بوده و از زمان قاجار مقر فرماندهی حاکمان استرآباد (فرزندان و نواده گان مهدی خان یانه سری) بوده‌است
بخش یانه سر یکی از بخش‌های سه‌گانه شهرستان بهشهر در ناحیه کوهستانی البرز قرار گرفته‌است. این بخش از دیرباز منطقه هزار جریب یا هزارگری نامیده می‌شده‌است. ظاهراً وجه تسمیه آن با وسعت کل منطقه در ارتباط است. بخش یانه سر دارای دو دهستان شهدا و عشرستاق میباشد.
بخش هزارجریب منطقه ای است کوهستانی که در استان های مازندران و گلستان در شمال ایران واقع است. به لحاظ تقسیمات کشوری این منطقه جزو حوزه‌های استحفاظیه شهرستان های : نکا، بهشهر، گلوگاه و کردکوی میباشد. هزارجریب نامی است كه از دیرباز تاكنون به منطقه ای مشتمل بر مناطق كوهستانی شهرستان های بهشهر، نكاء، ساری، و شرق سوادكوه در استان مازندران و قسمتی از ناحیه كوهستانی شهرستان های سمنان و دامغان اطلاق می شود. منطقه هزارجريب از دو قسمت دودانگه و چهاردانگه تشکيل شده است.
هزارجریب بهشهر جزئی از هزارجریب بزرگ است كه در جنوب و جنوب شرقی شهرستان بهشهر قرار دارد. هزارجریب بهشهر به عنوان جزئی از منطقه كوهستانی البرز دارای روستاهای پراكنده و كوچك است. هزارجریب بهشهر (بخش یانه سر) است. منطقه شکار ممنوع هزار جریب با وسعت حدود 49 هزار هکتار واقع در جنوب شرقی شهرستان بهشهر و جنوب شهرستان گلوگاه دارای جاذبه های متنوع جغرافیایی، طبیعی و تاریخی و همچنین دارای تنوع پوششی، گیاهی و حیوانی فراوانی برخوردار است. این منطقه دارای پوشش جنگلی انبوع و فراوانی نظیر درخت ممرز، ال، کچف، شمشاد، بلوط، انجیلی، شیردار، مرس (راش)، ازگیل وحشی، آلوچه وحشی، زرشک کوهی، سیب وحشی، ولیک، تلکا، بارانک جنگلی می باشد و همچنین دارای پوشش گیاهان زینتی نظیر گل شقایق، گل رز، گل بنفشه، زعفران وحشی،… و گیاهان دارویی نظیر گل گاوزبان، گل آویشن، اسفنج، و گونه های فراوانی از گونه های وحشی است.
شبه جزیره‌ای است در منتهی‌الیهِ جنوبِ شرقیِ دریای خزر، در دوازده کیلومتریِ شمالِ شهرِ بهشهر واقع در استان مازندران ایران. مساحت آن بیش از شصت‌وهشت هزار هکتار و ارتفاعِ آن بینِ ۱۵ تا ۲۸متر کم‌تر از سطحِ دریای آزاد است. میانکاله از سال ۱۳۴۸ به عنوان «منطقه حفاظت‌شده» تعیین شد و هم‌اکنون با عناوین پناهگاه حیات وحش، تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه طبیعی زیست‌کره تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد.
یکی از دلایل اهمیت میانکاله این است که در تمام سواحل جنوبی دریای خزر هیچ منطقه‌ای جز آن وجود ندارد که محیط طبیعی آن در وضعیتی نسبتاً دست‌نخورده باقی‌مانده باشد. تمامی سواحل دیگر به‌طور گسترده با ساخت‌وسازهای انسانی همچون جاده، شهر و روستا و کارخانه‌ها دگرگون شده‌اند.
به همین دلیل سلامتی این منطقه اهمیت بسیاری در حفظ سلامتی کل دریای خزر دارد. سلامتی نسبی میانکاله موجب شده تا تالاب‌ها و سواحل این منطقه علاوه بر پرندگان مهاجر، محل تخم‌گذاری و زیستگاه اصلی بسیاری از ماهیان دریای خزر نیز باشد، به ویژه کپور و کفال و ماهیان خاویاری. نزدیک به نیمی از خاویار ایران از آب‌های این منطقه صید می‌شود. این منطقه دارای حیواناتی نظیر گوزن (مرال)، شوکا، پلنگ، خرس، گربه وحشی، شغال، گرگ، روباه، خرگوش، خوک و همچنین دارای پرندگانی نظیر قرقاوول، کبک، دلیجه، عقاب، شاهین، بحری، سارگپه، بلبل، کرکس، هدهد، بلدرچین، تکا و انواعی از گنجشک ها است. پوشش جغرافیایی این منطقه شامل کوه های نظیر رشته کوه های جهان مورا، کوه سردر، کوه اندرک، کوه کبودریز، کوه پارمت، کوه قلع ادوک می باشد و همچنین رودخانه بنام مهربان رود زیبای خاصی را در این منطقه بوجود آورده است.
از جاذبه های دیدنی این منطقه نظیر آبشار سمبی در روستای یخکش، غار بادو لکلک در روستای پچت، شمشیر بر در روستای سفید چاه، چشمه کینوا در روستای ارضت، چشمه عبدالهی و استخر طبیعی و زیبای روستای کلا می باشد. برای رسیدن به منطقه هزارجریب از بهشهر پس از خروج از شهرستان بهشهر مازندران و گذر از بهشت فاطمه و عبور (علی تپه) به عبور پاسند می رسیم و از آنجا جاده دسترسی به هزارجریب بطول ۱۸ كیلومتر بصورت آسفالت و مابقی بصورت شوسه می باشد. نزدیكترین روستا در فاصله ۲۵ كیلومتری از عبور پاسند می باشد كه روستای رودبار و روستای محمدآباد می باشد.
