عنبران علیا روستایی است که به لحاظ شکل و شمایل بافت خانه ها و واقع شدن منازل روستا روی کوهپایه به ماسوله استان اردبیل شهرت دارد. روستای عنبران علیا از توابع بخش عنبران شهرستان نمین بوده و قدمتی پنج هزار ساله دارد.
عنبران شامل سه منطقه عنبران علیا و سفلی و امین جان است. عنبران علیا قدیمی ترین روستای استان اردبیل بوده که بقول شاعر فقید شیخ ضاء الدین شفیقی عنبرانی روستایی چسبیده به مرز که ملکش استثنایی است. عنبران از بخش های نقطه صفر مرزی ایران و اذربایجان است که بیشتر ساکنان آن سنی تبار هستند. ساکنان مهربان منطقه عنبران به زبان تالشی صحبت می کنند که با زبان مردم شهرستان تالش در استان گیلان متفاوت است.
این روستا که زمانی ناشناخته بود نه تنها از آثار تاریخی متعددی برخوردار است، بلکه معماری پله کانی آن موجب شده تا به مرور زمان توجه گردشگران و مسافران به این روستا جلب شود. خانه‌های پلکانی عنبران، که آن را به ماسوله اردبیل تبدیل کرد
این منطقه که سالها از بخش های محروم منطقه بحساب می آمد با احیای بافت های فرسوده توانست بخشی از گردشگران را به سمت خود جلب کند. در عین حال ساخت و سازهای جدید نیز مغایر با بافت سنتی روستا نیست و معماری پله کانی، سبک ساخت و ساز روستای هدف گردشگری ماسوله را تداعی می کند.
یکی از گردشگران این روستا از جمله دلایل سفر خود به عنبران علیا را زیبایی بافت روستا و ساخت و سازهای آن عنوان کرد. وی که سالانه به این روستا سفر می کند، معتقد است بافت روستا برای یک شهرنشین آرامش بخش بوده و موجب تلطیف روح و روان انسان می شود. تماشای خانه هایی با شکل و شمایل قدیمی که پنجره های چوبی کوچک آن ها روی دیوارهای کاه گلی از لا به لای درختان تنومند جلوه می کند آرامش عجیبی از دوران قدیم به انسان دست می دهد. نقطه مشترک تمام بناهایی که در عنبران علیا از اولین تا آخرین آنها به چشم می خورد چارچوب آبی تیره درها و پنجره‌هاست که نوعی هارمونی خاصی به فضای کالبدی روستا بخشیده است. درب چهاردیواری‌های بی‌تکلف، بدون چفت و بستی خاص به روی میهمانان شهری غریبه گشوده و تنها زینت چهره زمختشان لبخندی است گرم از سر مهربانی که همین سادگی بر دل می‌نشیند.
در سالهای اخیر بخاطر افزایش گردشگران، اقامتگاه های بوم گردی متعددی در اینجا راه اندازی شده است. اما اقامتگاه های بوم گردی تمامی ظرفیت گردشگری این روستای مرزی نیست. در کنار تمامی ظرفیت ها و پتانسیل ها در روستای عنبران علیا مردم خونگرمی زندگی می کنند که از تاریخ غنی برخوردار هستند.
در حد فاصل عنبران علیا و عنبران سفلی پیکره سنگی باباداوود و چله خانه واقع شده که یکی از مقاصد اصلی بازدید گردشگران از این دو روستا است. گلیم عنبران، شهرتی که جهانی شد
مردم روستای عنبران علیا با ظرافت طبع و با فرهنگ دیرینه به تولید صنایع دستی اشتغال دارند. تا جایی که به گفته مسئول میراث فرهنگی شهرستان نمین ۸۰ درصد جمعیت روستا به تولید انواع صنایع دستی اشتغال دارند. از جمله صنایع دستی این منطقه می توان به گلیم بافی و شال بافی این منطقه اشاره کرد. به جرات می توان گفت در هر خانه داری برپا شده و زنان روستایی گلیم و مسند تولید می کنند و حتی بافت انواع البسه و کیف سازی نیز بخشی از هنر دست زنان روستایی است. سوغاتی عنبران
از سوغاتی های عنبران میتوان فطیر زرن آن نام برد، این فطیر که همانند شاهرود خلخال است گرد و به نازکی حدود یک سانت و نیم است و چون رویه آن را با مخلوط تخم مرغ و آب زرد پوشانده می شود لذا به زرین یا زرن یعنی طلایی رنگ معروف است.
چشمه «چپلی حونی»، «نبی حونی»، «کانه ک حونی»، «ابوزه حونی»، «کیه حونیو»، منطقه توریستی «اینرو»، منطقه توریستی «تاوله شوون»، و منطقه توریستی «باند بوغ» از جمله مناطق گردشگری عنبران است. بخش عنبران شهرستان نمین بیش ۱۵۰ اثر تاریخی شناسایی شده دارد که از این تعداد یاد شده، ۳۲ اثر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌اند.
