اندیمشک در جنوب غربی کشور و در شمال استان خوزستان قرار دارد. فاصلهی آن از تهران ۷۲۰ کیلومتر و از اهواز ۱۶۰ کیلومتر است.
بیشتر ساکنان اندیمشک از قوم لر هستند. اندیمشک از مهمترین دپوهای راهآهن کشور است و جایگاه مهمی در خط آهن تهران به جنوب دارد. این شهر بخش زیادی از نیروی برق کشور را تامین میکند و سه سد کرخه، دز و بالارود را در دل خود جا داده است.
وجود معدنهای سنگ آهک و دولومیت چناره، معدن شن، سنگ و گچ در ایستگاه شهبازان، چند سد و نیروگاه و قرار گرفتن در مسیر راهآهن سراسری و ترانزیت کشوری بر ارزش اقتصادی اندیمشک افزوده است.
اندیشمک در دامنهی زاگرس میانی واقع شده است. این شهر از شمال به خرم آباد، از جنوب به شوش، ازغرب به درهشهر در استان ایلام و از شرق به دزفول میرسد از غرب به دهلران، از شمال شرق به سد دز و از شمال غرب به سد کرخه محدود می شود. رودخانه و سد دز مرز طبیعی میان دزفول و اندیمشک است.
دسترسی به آب شیرین سرچشمههای دریاچه دز باعث شده که این شهرستان یکی از بهترین آبهای آشامیدنی کشور را دارا باشد.
سد دز در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی، سد کرخه در ۲۲ کیلومتری جنوب غربی و سد بالارود در ۲۳ کیلومتری شمال اندیشمک ساخته شدهاند.
میانگین بیشترین دمای سالانه در اندیشمک ۳۲ درجه و میانگین کمترین دما ۲/۱۶ درجهی سانتیگراد است. بیشترین و کمترین دمای آن بهترتیب ۵۲ و منفی ۵/۶ درجهی سانتیگراد بوده است.
اندیمشک کنونی در منطقهای قرار گرفته است که در قدیم اریترین نام داشت. برای ساخت ستونهای کاخ شوش در زمان داریوش، سنگهای عظیمی را از محلی در ۵۰ کیلومتری شمال شوش به نام ابیرادوش به آنجا منتقل کرده بودند. در دههی ۲۰ خورشیدی نام اندیمشک برای این شهر انتخاب شد.
قدمت این منطقه به دورهی تمدن ایلام و پادشاهی اوان برمیگردد.در دوران پهلوی اول و پس از ساخت راهآهن، ایستگاه راهآهن اندیمشک کنار قلعه لور برپا شد.در دورهی پهلوی دوم اندیمشک به شهری صنعتی تبدیل شد،گویشهای بختیاری، بالاگریوه و خرمآبادی از جمله گویشهایی هستند که مردم اندیمشک با آن سخن میگویند. جمعیت این شهر حدود ۱۳۶ هزار نفر است.
صنایع دستی هر شهری ویژگیهای خودش را دارد. چوغا، گبه، گلیم، فرش، کپو، گیوه، معرق و خراطی از صنایع دستی و سوغات اندیمشک بهشمار میروند.
زیربرنجی خوراکی رسمی است که در مراسم جشن و عزا طرفدار دارد. کباب بختیاری، دوپیازه، چزنک، خورش ترشی که با ترشی انار پخته میشود، برنج شله و شکمبه از غذاهای محلی اندیمشک هستند.
ساحل چمگلک، پلاژ دریاچهی دز در ۳۵ کیلومتری شهر، بخش الوار گرمسیری و طبیعیت زیبایش، منطقه گردشگری منگره در شمال بخش الوار گرمسیری، منطقهی حفاظتشدهی چهل پا، منطقهی تفریحی چم سبز یا چم سوز، نمایشگاه نیروی زمینی دوکوهه در محل شهدای گمنام دوکوهه از دیدنیهای اندیمشک هستند.
پل شاهعباسی یا بالارود در روستای بالارود، پل باستانی صیحه یا آباره عباس خان، قلعه کوران یا کوره متعلق به دوره صفوی، قلعه مختار کنار رودخانهی دز، پل تله زنگ و قلعه رزه یا رزمانان و قلعه حسینی از دیگر جاذبههای تاریخی اندیمشک بهشمار میروند.
دژ سرقلا یا بقعه امیر سیف، امامزاده احمد بن موسی معروف به شاهزاده احمد، امامزاده بابالنگ، بقعه داوود خادم در روستای شیخ و آرامگاه محمود علی در بخش الوار گرمسیری.
از اماکن دیدنی و تاریخی اندیمشک می توان پلاژ دریاچه دز، قلعه مختار، منطقه گردشگری منگره، بقعه امیرسیف اندیمشک، قلعه حسین خان ساکی، مقبره محمودعلی اندیمشک، پل باستانی صیحه اندیمشک و پل شاه عباسی اندیمشک را نام برد.
اندیشمک شهری است در دامنههای زاگرس میانی که دارای چند سد و نیروگاه، زمینهای کشاورزی حاصلخیز و چندین معدن است.