مهروماه

شهر تبریز با قدمت 4500 در ارتفاع 1348 متری از سطح دریا در شمال غربی کشور در دره آجی چای بنا شده است که از سمت شمال به کوه های عون بن علی چین بهلول و بابا باغی، از سمت جنوب به رشته کوه سهند، از سمت شرق به گردنه پایان و از سمت غرب به زمین های هموار دشت تبریز و شوره زارهای تلخه روز محدود شده است. دین و مذهب مردم تبریز شیعه هستند اما دین ها و مذهب های دیگری مانند ارمنی، مسیحی، زرتشتی و ... دیده می شود. با توجه به این که تبریز که در فاصله 310 کیلومتری مرز ایران و ترکیه و در 159 کیلومتری مرز ایران و آذربایجان  قرار گرفته است گزینه مناسب برای سفر زمینی به دو کشور ترکیه و آذربایجان می باشد که شما می توانید به راحتی به آن دو کشور سفر کنید.
قدمت تبریز به قبل از دوره ساسانیان می رسد. لوح سنگی که در این شهر قرار دارد خبر از قدمت تبریز در زمان سارگون دوم، پادشاه آشوری، می دهد که در این دوره تبریز، به عنوان  پایتخت انتخاب شده بود. همچنین اوج شکوه و اهمیت تبریز به دوره ایلخانیان بر می گردد. در زمان سلطنت صفویان شهر با شکوه تبریز از پایتخت منطقه به پایتخت کشور یا همان پایتخت ملی تغییر پیدا کرد اما در زمان شاه طهماسب پایتخت کشور به دلیل موقعیت جغرافیایی تبریز، به قزوین منتقل شد. امروزه پایتخت آذربایجان شرقی از اهمیت بسیار بالایی در کشور برخوردار می باشد و از نظر اقتصادی و گردشگری روز به روز در حال پیشرفت می باشد. 


نکات برجسته ای که در مورد تبریز  باید بدانید :
•    شهر بدون گدا
•    شهر بدون معتاد
•    شهری با کمترین آمار بیکاری

نام های "تَورِز"، "تَورِژ"، "تِبریز" نام هایی هستند که از شهر تبریز در کتاب ها و اسناد تاریخی مختلفی به ثبت رسیده است.
تبریز در ایران و جهان به شهر اولین ها شهرت پیدا کرده است مانند :
•    اولین روزنامه نگاری ملی
•    اولین مهمانخانه
•    اولین نظمیه
•    اولین بلدیه
•    اولین برج آتش نشانی
•    اولین کارخانه برق
•    اولین هوانورد
•    اولین عکاسی
•    اولین پایگاه لرزه نگاری
•    اولین مدرسه کر و لال ها
•    اولین سینما

  آب و هوای تبریز

شهر تبریز از سمت شمال، جنوب و شرق به کوهستان و از سمت غرب به زمین‌های هموار و شوره‌زارهای تلخه‌رود محدود شده و به‌شکل یک چاله نسبتا بزرگ یا یک جلگه بین‌کوهی در آمده است. ارتفاع این شهر از سطح دریا بین ۱۳۵۰ متر تا ۱۵۵۰ متر در نقاط مختلف آن متغیر بوده و شیب عمومی زمین‌های تبریز به‌سمت مرکز شهر و سپس به‌سمت مغرب است. آب و هوای تبریز در زمستان‌ها بسیار سرد و در تابستان‌ها خشک و گرم است، اگرچه حرارت به‌دلیل نزدیکی به کوه سهند و وجود باغ‌های فراوان در پیرامون شهر تعدیل می‌شود.

جاذبه های گردشگری در تبریز
شهر تبریز با داشتن تاریخ بسیار غنی ، بسیاری از آثار تاریخی را در خود جای داده است. هوای تبریز و تیم تراکتورسازی تبریز از دگر جاذبه های فرعی این شهر هستند. متأسفانه بسیاری از آثار تاریخی تبریز در تهاجم ها و حملات مکرر نیروهای خارجی ، سهل انگاری دولت های حاکم و همچنین بلایای طبیعی مانند زلزله و سیل نابود شدند. آنچه اکنون باقی مانده است بیشتر مربوط به ایلخانیان ، صفویان و قاجارها است. برخی از بناهای تاریخی شاهکارهای بی نظیر معماری هستند. میدان شهرری مرکز شهر است که در جنوب غربی آن بنای برجسته شهرداری تبریز قرار دارد. ایستگاه راه آهن (5 کیلومتر با مرکز شهر فاصله دارد) در حاشیه غربی شهر تبریز واقع شده است. رودخانه قوری چای از شهر تبریز می گذرد و بیشتر مناطق دیدنی بازدید کننده ها در جنوب این رودخانه و در امتداد آن یا شمال خیابان امام خمینی تبریز است.

تبریز با قدمت تاریخی و آب و هوای بسیار مطبوع، جاذبه‌های گردشگری بسیاری از لحاظ تاریخی و طبیعی دارد که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

•    مسجد کبود یا گوی مسجد (متعلق به نیمه دوم قرن نهم هجری)
•    ارگ علیشاه (یكی از ابنیه كهن و عظیم تبریز و در زمره شاهكارهای معماری اسلامی مربوط به دوره ایلخانی)
•    مسجد جامع تبریز یا مسجد جمعه
•    بقعه و مسجد سیدحمزه
•    مقبره الشعرا (مدفن شعرا، فقها و عرفای بسیاری از جمله اسدی طوسی، خاقانی، شروانی، ظهیر فارابی، قطران تبریزی، همام تبریزی، سلمان ساوجی، قطب‌الدین شیرازی و استاد و شاعر بزرگ شهریار)
•    ربع رشیدی
•    بازار تبریز (یكی از زیباترین و بزرگ‌ترین مجموعه بازارهای ایران)
•    بقعه صاحب‌الامر و مدرسه اكبریه
•    بقعه سید ابراهیم (در خیابان شمس تبریزی و در محله دوه‌چی)
•    آرامگاه دو كمال (مدفن كمال‌الدین مسعود خجندی از شعرای معروف قرن هشتم و نهم هجری و كمال‌الدین بهزاد معروف‌ترین نقاش مینیاتوریست قرن دهم هجری)
•    ایل‌گلی (تفرجگاهی در جنوب‌شرقی تبریز)
•    موزه آذربایجان
•    كلیساهای تبریز (شامل کلیسای آودنتیست‌ها، سه كلیسای ارامنه گریگوری، كلیسای پروتستان‌ها و کلیسای كاتولیک‌ها)
•    مسجد مقبره، برج خلعت‌پوشان، مقبره قطب راوندی در خسروشاه، مسجد جامع خسروشاه و...



ال گلی تبریز (شاه گلی سابق) یک پارک عالی در حوالی یک حوضچه مصنوعی مربع است و زمین های سوارکاری و بازی و ورزش و رستوران ها و هتل تبریز اطراف این دریاچه وجود دارد. این رستوران بسیار لذت بخش برای خوردن مقداری چلو کباب یا نوشیدن مقداری چای در حالی که از طراوت این پارک در تابستان لذت می برید، می باشد.



مسجد آبی تبریز در ابتدا در سال 1465 ساخته شده است ، این مسجد یقیناً بسیار عالی بود اما در یک زلزله در سال 1778 به شدت آسیب دید و ورودی ایوان آسب دید. مسجد آبی تبریز در اوایل سال 1900 توسط وزارت فرهنگ ایران بازسازی شد. قسمت داخلی مسجد با سرامیکی عالی و آبی کاشی کاری شده است ، متأسفانه بسیاری از قطعات در هنگام وقوع زلزله از بین رفتند و به جای کاشی با نقاشی جایگزین شدند - بعضی از کاشی های اصلی را می توان در اطراف ورودی یافت.
موزه آذربایجان شامل سه بخش اصلی است - بخش اول شامل قدیمی ترین یافته های باستان شناسی از هزاره 5 قبل از میلاد تا سلسله ساسانیان (212-656 میلادی) ، بخش دوم حاوی بیشتر آثار باستان شناسی اسلامی و سکه ها و مهرها است. بخش سوم شامل مجسمه های احد حسینی و مجموعه بزرگی از قفل ها است. علائم انگلیسی خوبی برای کلیه نمایشگاه ها و مجسمه های باستان شناسی با تابلویی که تاریخچه مجسمه سازان را به زبان های انگلیسی ، فارسی و فرانسوی توضیح می دهد در این موزه وجود دارد.




ارگ علیشاه که به ارگ تبریز نیز معروف است ، بقایای قلعه ای است که در دوره ایلخانان ساخته شده است. هم اکنون در مرکز تبریز واقع شده است. مورخان بر این باورند که از آن به عنوان یک قلعه نظامی استفاده می شده است اما روحانیون ادعا می کنند که این سازه در ابتدا به عنوان مسجد مورد استفاده قرار گرفته است. پس از انقلاب ، بخش های بزرگی از ساختمان توسط روحانیون تخریب شد تا مکان جدیدی برای نماز جمعه تبریز تهیه شود. این سازه امروز به ارتفاع 28 متر ارتفاع دارد و هنوز هم به عنوان بخشی از فضایی برای برگزاری نماز جمعه مورد استفاده قرار می گیرد.



خانه مشروطه تبریز خانه ای است که داستان انقلاب مشروطه ایران را در اوایل قرن بیستم بازگو می کند ، که تبریز محل عالی قیام است. کاملا مستند و به خوبی نگه داشته شده است. این بنا در کنار بازار بزرگ تبریز ، در خیابان مطهری واقع شده است. در سالهای منتهی به انقلاب مشروطه و پس از آن ، از این خانه به عنوان محل تجمع رهبران ، فعالان و هواداران نهضت استفاده می شد. این ساختمان دو طبقه در سال 1868 توسط حاج ولی معظم تبریزی ساخته شد. دارای اتاق ها و سالن های بی شماری است. زیباترین قسمت های خانه یک نورگیر و یک راهرو است که با شیشه های رنگی و آینه ها تزئین شده است.
خانه های دوره قاجار و موزه قاجار تبریز تعدادی از خانه های تاریخی با علائم قدمت از دوره قاجار در منطقه جنوب ساختمان شهرداری (میدان ساعتی) و در امتداد کوچه مقصودیه واقع شده است. از این میان خانه نیکدل و خانه حیدرزاده (که در آن دفتر گردشگری شهر قرار دارد) به راحتی در دسترس بوده و اغلب دارای بازارچه صنایع دستی هستند.

عینالی داغ تبریز یک منطقه تفریحی در شمال شهر تبریز قرار دارد. چندین مسیر پیاده روی از ورودی و به ویژه از منطقه تله کابین به سمت یک امام زاده حرکت می کند. همچنین یک جاده آسفالت شده و یک تله کابین وجود دارد که شما را به منطقه دیگری فراتر از امام زاده می برد. منطقه تا امام زاده بسیار شلوغ است و تله کابین در این نقطه به پایان می رسد ، اما هنگامی که فراتر از ان منطقه بروید ، در مسیرهای کوچک کوهستانی به کوههای بسیار متروک و خشن آذربایجان می رسید.



قلعه نفس گیر یا قلعه بابک تبریز ، در یک قله صخره ای در ارتفاع 2700 متری لانه قرار دارد. بابک ظاهراً یکی از آخرین قهرمانان زرتشتی بود که 1400 سال پیش با تهاجم اسلامی جنگید. یک پیاده روی 2 ساعته برای رسیدن به آنجا نیاز است، اما قطعاً ارزشش را دارد.




کندوان یک روستای سنگی و حفر شده طبیعی است که 2 ساعت با تبریز فاصله دارد. عالی برای کشف که زیبایی عجیب و غریب از مکان و زندگی روزمره یک روستای ایرانی ، در میان گوسفندان ، الاغها ، مرغها و گربه ها را به تصویر می کشد. کندوان تبریز یک نمونه زنده از سازگاری انسان با محیط طبیعی فوق العاده غیرمعمول است. روستای کندوان در 50 کیلومتری جنوب تبریز ، اسکو ، در دامنه های شمالی یک دره در کوهپایه کوه سهند واقع شده است. رودخانه ای که از قله های سهند سرچشمه می گیرد از دره می گذرد. به گفته اهالی محل تعدادی چشمه طبیعی به سمت شمال رودخانه وجود دارد، آبی که از آن به طور سنتی برای درمان سنگ کلیه استفاده شده است. ساختار بدنی روستا مانند تصاویر از افسانه ها به نظر می رسد. مخروط های طبیعی پراکنده در یک منطقه وسیع ، به عنوان سکونتگاه های انسانی در سازندهای سنگی به نظر می رسند.

کندوان تبریز شبه به آثار مجسمه سازان است. جاده تبریز از این اثر هنری طبیعی عبور می کند. خانواده های بزرگی در داخل این مخروط های توخالی زندگی می کنند. پایین ترین مخروط ها به عنوان اصطبل و آنهایی که در بالای محوطه وجود دارند برای زندگی انسان استفاده می شود. فضای داخلی منازل که معمولاً به یک اتاق نشیمن و اتاق خواب تقسیم می شود کم نور است. با این حال روستاییان به آن عادت دارند. راهروهای بهم پیوسته بسیار باریک هستند. از بیرون ، خانه های مسکونی آنقدر به یکدیگر شبیه هستند که ممکن است در روستا به راحتی گم شوید. مسیرها و پله های شیب دار از قطعات سنگی برای حیوانات و همچنین انسان ساخته شده است. با توجه به افسانه ، اولین افرادی که در اینجا اقامت گزیدند ، سربازانی بودند که تقریباً 800 سال پیش درگیر عملیات نظامی بودند ، که به طور اتفاقی مخروطها را پیدا کردند و از آنها به عنوان استتار و اسکان موقت خود استفاده کردند.