صراخیه یکی از روستای خوزستان است که در تالاب شادگان واقع شده است. این روستا یکی از روستاهای گردشگری خوزستان معرفی شده است و با بافتی سنتی، از روستاهای قابل مطالعه در استان خوزستان است که از لحاظ مردم شناسی نیز می تواند بخشی از فرهنگ بومی منطقه را بازگو کند. اهالی روستا عرب و به زبان عربی صحبت می کنند. رفت و آمد در این روستا و بین روستاهای اطراف همچون رفت و آمد در ونیز ایتالیا است.
روستای کوچک تر دیگری در نزدیکی صراخیه قرار دارد که با نام «رگبه» شناخته می شود و اهالی این دو روستا ساکنان اصلی تالاب شادگان را تشکیل می دهند. تشبیه این دو روستا به ونیز صرفا به خاطر تردد با قایق است و هیچ شباهت دیگری با شهر بزرگی مثل ونیز ندارند. متاسفانه این دو روستا از مناطق محروم ایران محسوب می شوند که توسعه گردشگری بر پیشرفت آنها تاثیر چشمگیری خواهد داشت. معماری روستای سراخیه اهمیت زیادی دارد، چون کاملا سنتی بوده و ساکنان روستا با استفاده از مصالحی چون خشت، گِل و نی که در تالاب شادگان فراوان است، خانه های خود را می سازند. شغل فعلی برخی از مردم روستا ارائه سرویس های گردشگری (قایق) به گردشگران است. آنها گردشگران را با قایق های خود به داخل تالاب می برند و نقاط مختلف آن را نشان می دهند. جمعیت روستای سراخیه حدود ٩٠ خانوار است که در هر خانه بالای ۶ نفر زندگی می کنند.
هرچند گردشگران با قایق های موتوری در اطراف روستا گردش می کنند، اما وسیله اصلی تردد مردم روستای سراخیه بلم های چوبی باریک است که نهایتا دو نفر روی آن جا می شود. دلیل باریک بودن این بلم ها این است که جاده ای در وسط تالاب کشیده شده است که مسیر تردد قایق ها را به سمت دیگر تالاب قطع می کند. فقط بلم های باریک امکان عبور از سوراخ های تعبیه شده در زیر این جاده را دارند. این بلم ها همان قایق های دست ساز ساده هستند. ظاهری شبیه برگ بلند و باریک گیاهان با گوشه های کشیده و شکلی کاملا متقارن دارند که با چند پاروی بلند و تکه های باریک چوب که در میانه آن قرار دارد آنرا هدایت می کنند.
تنها اختلاف ظاهری این بلم ها در رنگ آنها است. دلیل دیگر استفاده مردم روستا از این بلم ها این است که قایق موتوری حیوانات را فراری می دهد، گاومیش ها با شنیدن صدای قایق موتوری رم می کنند و پرنده ها فرار می کنند، برای همین مردم روستا ترجیح می دهند به جز مصارف گردشگری تنها از بلم های ساده و پارویی که هیچ سر و صدایی ندارد، استفاده کنند. قایق در سراخیه همه چیز است و زندگی بدون قایق معنا ندارد. در تالاب شادگان و در کوچه پس کوچه های آبی سراخیه قایق سواری خیلی رایج است. این کار مختص آدم بزرگ ها نیست و قایقرانان کوچک دختر و پسر هم بلدند چطور بلم برانند. آنها این کار را از ۵ سالگی یاد می گیرند، با توجه به اهمیت قایق و بلم در این روستا مراقب استفاده از قایق ها باشید تا آسیبی به آنها نرسد؛ مطمئنا در زندگی شهری دوست ندارید کسی از ماشین شما به شکل نامناسبی استفاده کند.
تفریحات منطقههمانطوری که گفته شد، این روستا دقیقا در دل تالاب شادگان ساخته شده است. تالاب بین المللی شادگان یک تالاب مهم بین المللی و شناخته شده است که تنوع زیستی غنی و جاذبه های گردشگری فراوانی دارد. قایق سواری در میان روستا و جاذبه های اطراف آن مهم ترین بخش دیدنی سراخیه به شمار می آید. به راحتی می توانید از اهالی روستا قایق کرایه کنید و کل روستا و اطراف تالاب شادگان را ببینید. شنا نیز از تفریحات این منطقه است که البته باید مراقب نی و جلبک های موجود در آب باشید. ماهی گیری تفریحی و تجاری در این تالاب رونق زیادی دارد و اگر علاقه مند به ماهیگیری یا خوردن ماهی کبابی باشید، می توانید در این منطقه از این تفریح نیز لذت ببرید. از تفریحات جذاب دیگر این منطقه دیدن گله های گاومیش است که احتمالا دیدن این حیوانات غول پیکر در وسط تالاب برای شما هم جذاب و هم تعجب آور خواهد بود. این تالاب و روستای سراخیه زیستگاه پرندگان زیادی است که تماشای آنها نیز به یکی از جاذبه های معروف این منطقه تبدیل شده است در حدی که نام این تالاب را در فهرست بهترین مکان های ایران برای پرنده نگری قرار داده است. بازدید از خانه های روستا که همگی توسط افراد بومی ساخته شده است هم می تواند از جاذبه های دیدنی مسیر باشد. تمام این خانه ها از مصالح مثل نی و چوب موجود در تالاب شادگان و با دست مردم روستای سراخیه ساخته شده اند.
آبهای منطقهرودخانه ای با نام «جراحی» و نهر «بحره» که از رودخانه کارون منشعب می شود، بزرگ ترین تامین کننده آب این تالاب هستند. طغیان کارون و مد های خلیج فارس و بارش های منطقه هم در تامین آب تالاب شادگان نقش دارند. تالاب شادگان باقیمانده ای از تالاب بسیار بزرگ است که در زمان های قدیم تا مرز عراق ادامه داشته و زمین شناسان احتمال می دهند بخش دور افتاده و جدا شده ای از مجموعه تالاب های گسترده و به هم پیوسته بین النهرین باستان باشد. دو روستای سراخیه و رگبه دقیقا در داخل این تالاب قرار گرفته اند. البته در تمام محدوده این تالاب آب دیده نمی شود و بیشتر فضایی مشابه خور دارد که یک جاده اصلی نیز از وسط آن عبور می کند. تالاب شادگان میزبان تعداد زیادی از پرندگان کم نظیر بومی و مهاجر و در مجموع زیستگاه ۱۷۴ گونه پرنده است. تالاب شادگان در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده و سه شهر بزرگ شادگان، آبادان و ماهشهر در حاشیه این تالاب و تعدادی روستا نیز در کنار آن قرار دارند. جالب است که بدانید بخشی هایی از تالاب شادگان آب شیرین و بخش هایی از آن آب شور دارد و همین ویژگی باعث تنوع باورنکردی زیستی در تالاب شادگان شده است. آب شیرین تالاب شادگان فصلی و آب شور آن به دلیل وصل بودن به خورها و خلیج فارس دایمی است. تنها زيستگاه و محل زاد و ولد اردك كركری در جهان تالاب شادگان است. از بین پرندگان ساکن در این تالاب گونه های چون «گيلانشاه خالدار» و «اكراس آفریقایی» از نمونه های بسيار كمياب هستند.
محصولات منطقهآب و هوای گرم و مرطوب شهرستان شادگان باعث شده تا محصولات گرمسیری مثل گندم، خرما و برنج توسط کشاورزان منطقه کشت شود. دامداری و تولیدات دامی مانند لبنیات، پشم و پوست از محصولات دامی شهرستان شادگان است.
صنایع دستیدر این روستا عبا بافی و جاجیم بافی به عنوان صنایع دستی رواج دارد. بافت حصیر، سبد و امثال آن نیز رایج است و از برگ درخت خرما یا نی های تالاب شادگان در ساخت صنایع دستی استفاده می شود.
بهترین زمان سفربا توجه به گرم و مربوط بودن منطقه بهترین زمان سفر به شادگان و روستای سراخیه اواسط پاییز و کل فصل زمستان به ویژه از اواسط دی تا اواسط اسفند ماه است. از مهم ترین جاذبه های گردشگری این منطقه در طول فصل زمستان حضور پرنده های مهاجر سردسیری است که در فصول دیگر سال قابل مشاهده نیست.
لوازم ضروریدر سفر به روستای سراخیه، حتما یک دست لباس اضافه را ببرید تا در صورت خیس شدن لباس هایتان به مشکلی برنخورید، همچنین با توجه به وجود آب زیاد در این منطقه بهتر است از صندل یا کفش های مقاوم در برابر آب استفاده کنید.
مسیر دسترسیاین روستا در بخش خنافره، دهستان ناصری، شادگان واقع شده است. برای رسیدن به روستای سراخیه باید به تالاب شادگان دسترسی پیدا کنید. در داخل شهر شادگان از هر فردی، آدرس روستای سراخیه را بپرسید، مسیر را به شما نشان خواهد داد. بعد از طی جاده ای در دل تالاب به میانه آن می رسید که در سمت راست خود چند اسکله شناور با قایق های موتوری می بینید. از اینجا به بعد باید وسیله نقیله خود را پارک کنید و با قایق به سمت روستا بروید. روستای سراخیه در ۱۱۰ کیلومتری شهر اهواز و ۶۳ کیلومتری شهر خرمشهر قرار دارد که فاصله خیلی زیادی نیست. (برای رسیدن به شادگان اگر اهواز هستید، باید به از شهر اهواز راهی جاده اهواز به آبادان شده و خود را به منطقه دارخوین برسانید. هنگام خروج از دارخوین جاده ای وجود دارد که به سمت شهر شادگان می رود.