دریاچه‌ی آهنک از جمله جاذبه‌های دیدنی روستای سیمین‌دشت در فیروزکوه است که همچون فیروز‌ه‌ای درخشان در این خطه از ایران خودنمایی می‌کند.
«دریاچه آهنک» (Ahanak) بر بلندای ارتفاعات جنوبی روستای سیمین‌دشت و در ۵٫۵ کیلومتری آن واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا حدود ۱۷۰۰ متر است. روستای مذکور در ۳۵ کیلومتری فیروزکوه قرار دارد.
دریاچه‌ی آهنک شامل دو حوضچه‌ی دوقلو می‌شود که همیشه پرآب هستند و عمق حوضچه‌ی بزرگ‌تر ۳۲ متر و عمق حوضچه‌ی کوچک‌تر ۸ متر است. در واقع آب دریاچه از ذوب برف‌های ارتفاعات منطقه و چشمه‌ای تامین می‌شود که در ارتفاعات بالای آبگیرها قرار دارد؛ به همین دلیل از شفافیت و وضوح زیادی برخوردار بوده و میدان دید آب تقریبا ۲۰ متر است.
آب دریاچه برای خوردن مناسب نیست و مزه تلخی دارد که علت آن وجود گوگرد در آب دریاچه است. اگر با بازدید از این منطقه تمایل به چشیدن آب در دل طبیعت داشتید، حدود دو کيلومتر بالاتر، چشمه آبی زلال در منطقه‌ای سرسبز، اما کوچک قراردارد که به آن بالا چشمه می‌گويند. در کنار اين چشمه، درخت بيد بزرگی وجود دارد که از همه طرف قابل‌مشاهده است و در واقع نشانه‌ای برای پيدا کردن چشمه به شمار می‌رود.
همچنين در مقابل اين چشمه، غاری نه‌چندان عميق وجود دارد که در مواقع اضطراری نظیر وقوع طوفان و تگرگ و سيل يا برف و سرما، پناهگاه خوبی است و بيش از ۲۰ نفر به‌صورت نشسته و ۳۰ نفر به‌صورت ايستاده در آن جا می‌شوند.
کف دریاچه از ماسه و گل بسیار نرم و سبک تشکیل شده و دمای آب آن حدود ۲۴ درجه‌ی سانتی‌گراد است. نیزارهای اطراف این دریاچه که تا ارتفاع حدود سه متری، دورتادور آن روئیده، چهره زیبایی به آن بخشیده است. بيشتر درختان اطراف درياچه درخت گز هستند؛ هرچند که کمی آن‌طرف‌تر تعدادی درخت بيد نيز وجود دارد.
علت تجمع و تشکیل دریاچه در واقع وجود چشمه‌های جوشان در زیر دریاچه و نزولات آسمانی و ذوب برف‌های ارتفاعات است که منظره‌ای زیبا خلق کرده‌اند. در آب دریاچه تعدادی ماهی کپور و قورباغه به چشم می‌خورد.
مسیر دسترسی به سیمین‌دشت و آهنک
در مسیر تهران به‌سمت فیروزکوه، بعد از پمپ بنزین سیدآباد، در فرعی سمت راست، جاده‌ای است که از روستاهای کلاک، رودافشان، مشهد و حصاربن عبور می‌کند و در نهایت به سیمین‌دشت منتهی می‌شود.
برای راهی شدن به‌طرف آهنک باید از کنار بند روی رودخانه عبور کنید و مسیر جاده خاکی را ادامه دهید؛ اگر بخواهید با خودرو به‌سمت دریاچه بروید، حدود ۲۰ دقیقه در جاده خاکی در راه خواهید بود؛ با این حال، در صورتی که پای پیاده را ترجیح می‌دهید، می‌توانید با دو ساعت پیاده‌روی در این مسیر، خود را به دریاچه برسانید.
در میانه راه و در سمت راست، کوهی به نام بزکوه را خواهید دید که به‌دلیل فرسایش، به اثری هنری تبدیل شده است و شما را محو تماشای خود خواهد کرد. پس از پایان شیب نسبتا تندی که در ابتدای مسیر وجود دارد، به دشت بی‌آب‌وعلفی می‌رسید و شاهد ویرانه‌هایی از خانه‌ها و محل احشام و درختانی پوسیده خواهید بود که نشان‌دهنده زندگی و آبادی در گذشته‌های نه چندان دور در نزدیکی سیمین‌دشت است. نمایان شدن دریاچه‌ی آهنک در این بیابان خشک، شگفتی هر بیننده‌ای را به‌همراه خواهد داشت. جالب است بدانید که مردم محلی به این دریاچه، «دریا» می‌گویند.
از آنجا که سیمین‌دشت، یک ایستگاه راه‌آهن دارد که از قدیمی‌ترین ایستگاه‌های کشور به شمار می‌رود و در مسیر تهران - ساری قرار دارد، می‌توانید تا سیمین‌دشت را با قطار طی کنید.جاده فیروزکوه، سید آباد، جاده سیمین‌دشت، انتهای سیمین‌دشت به‌سمت گرمسار، ۱۰۰ متر جلوتر، سمت چپ تابلو و زیرگذر دریاچه
غواصی و شنا در دریاچه آهنک
در دریاچه‌ی آهنک می‌توانید تجربه غواصی در عمق ۶ متری و دیدن دنیای زیر آب و دسته‌های ماهی را داشته باشید و از لحظه‌های ماجراجویانه لذت ببرید. شنا در این دریاچه از جمله‌ی اتفاق‌هایی است که باید تجربه کنید. آب به‌شدت سرد آن، خستگی راه را از تنتان بیرون خواهد کرد. اینجا در فصل تابستان محل تفريح و شنای اهالی روستا نیز به حساب می‌آید. این نکته را در ذهن داشته باشید که این دریاچه عمق زیادی دارد و آبش سنگین است و از همین رو برای شنا کردن در آن باید شناگر خوبی باشید.
وسایل لازم برای بازدید از آهنک و شنا در آن در دریاچه عبارت‌اند از: كفش مناسب برای پیاده‌روی، پوشاک مناسب فصل، لباس شنا، حوله، زیرانداز، بطری آب (حداقل یک لیتر)، یک وعده غذای قابل‌حمل، یک دست لباس اضافه، عینک آفتابی، کرم ضدآفتاب، کلاه و لوازم بهداشتی شخصی.
بهترین فصل بازدید از دریاچه آهنک
دریاچه‌ی آهنک در تمام فصول سال زیبا است؛ ولی بهار و پاییز به‌علت آب‌وهوای دلپذیر و مناظر بی‌نظیر، بهترین زمان برای سفر به این منطقه محسوب می‌شود.
در صورتی که در فصل بهار وارد جاده‌ی خلوت و پرپیچ‌وخم منتهی به دریاچه شوید، مناظری خارق‌العاده را خواهید دید. زیبایی درختان سرو و بید بلندی که در کنار جاده همچون میزبانی مشتاق برایتان دست تکان می‌دهند، مرتع‌های سرسبز و باغ‌های گردو و گیلاس و سیب و صدای پرندگان در انتظار شما هستند. در طول تابستان با نسیم خنکی مواجه می‌شوید که از لابه‌لای درختان می‌وزد و به این ترتیب قدری از شدت گرما کاسته می‌شود. پاییز نیز شاهد طبیعتی رنگارنگ خواهید بود و زمستان زیبایی‌های برفی خاص خود را دارد.
روستای سیمین‌دشت
سیمین‌دشت، یکی از روستاهای مقصد ژئوتوریسم (زمین‌گردشگری) است که تنوع پدیده‌های زمین‌شناسی به‌همراه طبیعت بکر آن می‌تواند باعث توسعه‌ی گردشگری در این منطقه شود. اینجا، محلی آباد با آب‌وهوایی کوهستانی است و قدمت آن از چنار قطور و بلندی که در مسجد جامع این روستا ریشه کرده، مشخص است.
روستای ژئوتوریسم سیمین‌دشت دارای تنوع پدیده‌های زمین‌شناسی و طبیعت بکر است
سیمین‌دشت از طرف شمال به حصاربن، از شرق به گچه، از شمال شرق به زرین‌دشت و از جنوب به محمودآباد منتهی می‌شود؛ غرب سیمین‌دشت نیز کوهی بلند به نام بزکوه یا بزتور قرار دارد. وجود منابع آب از یک طرف و خطوط ارتباطی ریلی و جاده‌ای، موقعیت بسیار مناسبی برای سیمین‌دشت به وجود آورده است.
اقتصاد عمده مردم بر پایه کشاورزی و دامداری است و محصولات اصلی این روستا شامل گردو، سیب، زردآلو پیوندی، قیسی، یونجه، کدو، خیار، گندم و جو می‌شود. پوشش زنان قدیمی روستا با روسری‌های سفید بلند و دامن‌های قرمز و گل‌دار نیز می‌تواند برای گردشگران جالب باشد.
کوه‌های سر به فلک کشیده‌ی این منطقه شامل انار کندو، آهنک، گوران، یورد شریف و بز کوه هستند که هر یک زیبایی‌های مخصوص به خود را دارند. علاوه بر کوه‌های رنگارنگ با اشکال عجیب‌وغریب که در اطراف این روستا به چشم می‌خورند، راه‌آهن تهران به شمال در دل دشت، محیط سرسبز منطقه و دریاچه‌ی آهنک از جاذبه‌هایی به شمار می‌روند که سفر به سیمین‌دشت را دلچسب می‌کنند.
سایر جاهای دیدنی سیمین‌دشت
رودخانه‌های دلیچای و حبله‌رود
سیمین‌دشت دارای دو رود خروشان به نام‌های حبله‌رود و دلیچای است که از ارتفاعات البرز سرچشمه می‌‌گيرند و در سیمین‌دشت به هم می‌رسند و به‌سمت گرمسار روانه می‌شوند. در دهانه‌ی این دو رود، سد انحرافی زده شده است که آب شیرین و گوارای آن را به‌طرف گرمسار هدایت می‌کند و اضافه آن برای مصارف کشاورزی به کار می‌رود. این سد انحرافی باعث شده که پرندگان مهاجر و بومی آن، زیستگاه خوبی داشته باشند. علاوه بر این، غروب زیبای آن با آبشاری که درست شده است، فضایی رویایی را به نمایش می‌گذارد.
در ابتدای ورودی روستای سیمین‌دشت، رودخانه‌ی دلیچای در سمت راست یک جاده‌ی خاکی، ولی سرسبز و زیبا قرار دارد و در تمام طول مسیر آن، درختان گردو به چشم می‌خورد.
کوه انار کندو و محله کویر
در ابتدای ورودی سیمین‌دشت و بعد از رد شدن از اولین سربالایی، وارد محله «کویر» می‌شوید؛ کوه زیبایی به نام «انار کندو» در این منطقه قرار دارد که منظره زیبایی به وجود آورده است. در زمان‌های قدیم مردمانی در بالای انار کندو زندگی می‌کردند و راه ارتباطی به بالای آن، از پشت کوه بود که بر اثر فرسایش خاک از بین رفته است. برای رفتن به بالای آن باید یک کوهنورد حرفه‌ای و مجهز به وسایل کوهنوردی باشید. آثار تاریخی این کوه هنوز هم در اطرافش دیده می‌شوند. شايد باور نكنيد، اين كوه با تغيير آب‌وهوا گويی رنگ عوض می‌كند. غروب آفتاب در فصول مختلف نيز در زيبايی اين كوه بی‌تاثیر نبوده است.
محله‌ی مذکور با وجود رودخانه‌ی دلیچای و دو نهر «آسیاب» و نهر اصلی «کویر»، کویر نامیده می‌شود؛ این طور به نظر می‌رسد که به‌دلیل وسعت این منطقه به نام آن «کبیر» می‌گفتند؛ هرچند به‌تدریج با اشتباه تلفظی به این نام تغییر کرده است. حدس دیگری هم برای نام این منطقه مطرح می‌شود که اینجا برخلاف سایر مناطق سیمین‌دشت، هیچ درختان مسن بالای ۱۰۰ سال ندارد و از آنجا که در گذشته بی‌آب‌وعلف بوده است، به آن «کویر» می‌گفتند. علاوه بر این، به‌دلیل قرارگیری این منطقه در دامنه‌ی کوه «انار کندو»، به‌عنوان محله‌ی انار کندو نیز شناخته می‌شود.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
