زندگی نامه:
عظیم قیچیساز (متولد ۱۳۶۰، تبریز) کوهنورد اهل ایران است. او تنها هیمالیانورد ایرانی است که توانسته به سیزده قله از چهارده قلهٔ بالای هشت هزارمتری جهان صعود کند. او در سال ۱۳۹۴ تلاش کرد تا به لهوتسه، چهاردهمین قله از قلههای بالای ۸۰۰۰ متر جهان نیز صعود نماید که با حادثه زلزله در نپال این صعود او نیمه تمام ماند و او به ایران بازگشت. عظیم قیچیساز از فروردین ۱۳۹۵ مجدداً تلاش خود را برای فتح تنها قله باقی مانده از ۱۴ قله بالای هشتهزار متر جهان آغاز نمودهاست.
زندگی ورزشی:
عظیم قیچیساز کوهنوردی حرفهای را از سال ۱۳۷۹ آغاز کردهاست؛ اولین صعود جدیاش برمیگردد به صعود قله ماربل وال به ارتفاع ۶۴۰۰ متر در کشور قزاقستان. وی در سال ۱۳۸۲ در ترکیب تیم ملی بزرگسالان برای صعود به قله ۸۰۶۸ متری گاشر بروم ۱ اعزام شد ولی اعضای تیم به علت وقوع حادثه برای همنوردشان محمد اوراز از ارتفاع ۷۸۰۰ متری اقدام به بازگشت و انتقال پیکر وی به پائین کردند.
قیچیساز در سال ۱۳۸۳ به قلههای ۷۲۰۰ متری دیران پیک و ۷۱۲۷ متری کوه اسپانتیک در کشور پاکستان صعود کرده و در سال ۱۳۸۴ و در سن ۲۴ سالگی توانست بام جهان اورست به ارتفاع ۸۸۴۸ متر را فتح کندکه برای این صعود از کمپ ۴ تا قله جنوبی ۸۷۰۰ متر اکسیژن استفاده شده بود.
او در سال ۱۳۸۵ صعودی انفرادی و با هزینهٔ شخصی به بلندترین قلهٔ رشته کوههای هندوکش (نوشاق ۷۴۹۵ متر) را اجرا کرد و در زمستان همان سال تیم مستقلی برای بانوان تبریز برای صعود به قله آرارات ترکیه تشکیل داد.
قیچیساز در سال ۱۳۸۷ موفق به صعود به قلهٔ برودپیک به ارتفاع ۸۰۴۸ متر در پاکستان شد و در سال بعد در قالب تیم هیئت کوهنوردی استان آذربایجان شرقی به عنوان سرپرست و تشکیلدهندهٔ تیم موفق به فتح شمالیترین و سردترین قله هفت هزارمتری جهان (پوبدا) به ارتفاع ۷۴۳۹ متر در تیان شان- قرقیزستان گردید.
او در بهار سال ۱۳۸۹ سرپرستی تیمی را به عهده گرفت که موفق به فتح قله دائولاگیری، هفتمین قله مرتفع جهان به ارتفاع ۸۱۶۷ متر شد؛ و سپس در تابستان همان سال فاتح نهمین قله مرتفع و دومین قله خطرناک جهان نانگاپاربات ملقب به «کوه قاتل» به ارتفاع ۸۱۲۵ متر در قراقروم پاکستان گردید.
در سال ۱۳۹۰ قلهٔ کانچن چونگا سومین قله بلند جهان را فتح کرد. در تابستان همین سال او توانست به قلههای گاشربروم ۱ و گاشربروم ۲ از دیگر قلههای بالای هشت هزار متر صعود کند. در بازگشت از گاشربروم ۲ بود که لیلا اسفندیاری درهنگام بازگشت از این قله سقوط کرد ودر گذشت.
او در اسفند سال ۱۳۹۰ به همراه یک گروه بینالمللی، صعود به قله آناپورنا در نپال را آغاز کرده و پس از یک تلاش ۵۰ روزه در اردیبهشت سال ۱۳۹۱ به این مهم دست یافت.
طبق اخبار سایت رسمی فدراسیون کوهنوردی جمهوری اسلامی ایران این کوهنورد ایرانی در ساعت ۱۰:۵۰(به وقت محلی پاکستان) روز سه شنبه دهم مرداد ماه سال ۱۳۹۱ موفق شد به فنیترین و سختترین قله جهان، کی۲ (K2) معروف به کوه وحشی، با ۸۶۱۱ متر ارتفاع (دومین قله بلند جهان پس از اورست) در پاکستان صعود کند.
عظیم قیچی ساز در ۸ مهرماه ۱۳۹۱ ساعت ۹:۳۴ به وقت ایران در شرایطی سخت و برف سنگین به همراه مهدی قلی پور دیگر کوهنورد تبریزی قله ۸۱۶۳ متری ماناسلو در منطقهٔ Gorkha (گورخا) واقع در Mansiri Himal که بخشی از هیمالیا در نپال است را بدون استفاده از اکسیژن مصنوعی صعود کرد و با صعود به قله ماناسلو صعودهای خود به قلل بالای هشت هزار متری دنیا را به ۱۰ قله رساند.
وی در فروردین ۱۳۹۲ برای صعود به قله ماکالو راهی نپال شد و سرانجام به عنوان اولین ایرانی این قله را در اردیبهشت ۱۳۹۲ فتح کرد. شیانگ یانگ-لیو، کوهنورد چینی درهنگام بازگشت از این قله سقوط کرد ودر گذشت. در شهریور ۱۳۹۲ راهی نپال شد و قله چو اویو را هم صعود کرد.
او در فروردین ۱۳۹۳ برای صعود به قله شیشاپانگما چهاردهمین قله بلند جهان راهی تبت شد و این قله را هم صعود کرد. وی در فروردین ۱۳۹۴ برای صعود به قله لهوتسه آخرین قله باقی مانده از هشت هزار متریها راهی این منطقه شد که با حادثه زلزله در نپال این صعود او نیمه تمام ماند.
در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۵ عظیم قیچی ساز موفق شد قله «اورست» را برای دومین بار و این بار بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کند.
عظیم قیچی ساز ۱۳ قله بالای هشت هزار متری را بدون استفاده از کپسول اکسیژن و بدون استفاده از شرپا فتح کرده است. تنها قله باقیمانده، لهوتسه میباشد. شایان ذکر است که قیچی ساز بر روی هر قله، تنها یک بار تلاش کرده و هر تلاش منجر به صعود موفقیت آمیز او شده است.
موارد ویژه:
«کیم چانگ» آخرین نفری است که بدون اکسیژن و در کمترین زمان بعد از کوهنورد مشهور و فقید دنیا «جزری کوکوشکا» به تمامی قلههای هشتهزاری دنیا صعود کرده است. او و «کوکوشکا» در مدت حدود هفت سال و نیم به این رکورد دست یافتهاند. اما اگر من بتوانم تا بهار سال 93 ، هر 14 قله را تمام کنم و اورست را نیز کامل و بدون اکسیژن صعود کنم، میتوانم بهعنوان اولین نفر در جهان به این رکورد در شش سال و نیم دست یابم. با وجود این، رکورد زمانی دلیل نمیشود تا من در انجام صعودها تعجیل کنم. درواقع اگر شرایط مساعد و مناسب بود انجام میدهم و اگر شرایط مساعد نبود، به هیچ وجه خطر نخواهم کرد.
تا حالا نشده که من برای صعود به قله دوبار تلاش کنم و همه قلهها را در همان بار اول فتح کردم خوشحالم که به اینجا رسیدم.