محمدرضا میرزایی هنرمند و عکاس ایرانی است که در عرصه ثبت تصاویر هنری مهارت خاصی دارد. در زندگینامه محمدرضا میرزایی می‌توان موفقیت‌های بسیاری را مشاهده کرد که از جمله آن‌ها حضور در نمایشگاه‌های ایرانی و بین المللی و کسب جوایز ویژه مسابقات است. محمدرضا میرزایی در سال ۱۳۶۴ و در تهران به دنیا آمد و در دانشگاه‌های معتبر آمریکا درس خوانده است.
حضور به عنوان دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه پنسیلوانیا آمریکا از جمله افتخارات مهم در زندگینامه محمدرضا میرزایی است و وی هم اکنون در رشته تاریخ هنر در دانشگاه کالیفرنیا آمریکا دانشجوی دکتری است. وی مدرک اول خود را از هنرستان صدا و سیما اخذ کرده و در این مرکز علمی موفق به دریافت مدرک رشته گرافیک شده است.
- از نمایشگاه‌های حرفه‌ای تا کسب جوایز
حضور در نمایشگاه‌های بین المللی از بهترین بخش‌های زندگینامه محمدرضا میرزایی است و می‌توان فعالیت‌های حرفه‌ای او را گره خورده با نمایشگاه‌هایی دانست که در حوزه‌های مختلف عکاسی و هنر در سراسر جهان برگزار می‌شوند. رویکرد منحصر به فردی در آثار عکس محمدرضا میرزایی وجود دارد که رویکردی فرمی هستند و به همین دلیل مورد استقبال مخاطبان دنیای هنر در سراسر جهان قرار گرفته است.
از بین آثار عکس و کتاب‌های منتشر شده توسط میرزایی، مجموعه‌هایی مانند «عکس‌های جدید» و کتاب «چیزی که ندارم» دو نمونه مهم هستند که به ترتیب در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۲ در اختیار مخاطبان دنیای هنر قرار گرفته است. مجموعه‌های عکس میرزایی بیشتر در نمایشگاه‌های انفرادی و دو نفره برای دید عموم ارائه شده است و در این بین، چند مجموعه نیز در نمایشگاه‌های عمومی در ایران و کشورهای ایتالیا، آمریکا و اتریش به نمایش مردم گذاشته شده است.
اثر Rewind محمدرضا میرزایی در سال ۲۰۰۸ میلادی توانست جایزه اول سومین گردهمایی دانشگاه هنر تهران را از آن خود کند و مورد تجلیل بسیاری از هنرمندان و علاقه مندان دنیای عکاسی قرار گرفت.
حضور در کشورهای مختلف اروپایی و آمریکایی بخش مهمی از زندگینامه محمدرضا میرزایی در زندگی هنری وی است که حاصل آن نوشتن سه کتاب تا به امروز و به دست آوردن تجربه‌ای ارزشمند در دنیای آموزش عکاسی است.
- آثار محمدرضا میرزایی در نمایشگاه
نمایشگاه‌هایی که میرزایی در آن‌ها شرکت کرده است شامل موارد زیر است:
1. گالری گلد کوست با اثر «ای ایران! عکاسی معاصر ایران»، استرالیا ۸۵
2. گالری سیحون، ایران ۸۶
3. مرکز کندیانی با اثر «ایران، مردم، جاده‌ها، مناظر»، ایتالیا ۸۶
4. گالری سیحون، ایران ۸۷
5. گالری مال گالریز با اثر «رازهای زمزمه شده، رویاهای نجوا شده»، لندن ۸۷
6. گالری اثر با اثر «از نوسازی»، ایران ۸۸
7. گالری راه ابریشم، ایران ۸۹
8. موزه دانشگاه امریکن با اثر «عکس یک ساعته» آمریکا ۹۱
9. گالری شماره شش با اثر «عکس‌های جدید»، ایران ۹۳
10. گالری پست با اثر «نویز سفید»، آمریکا ۹۳
11. گالری مایک مرا با اثر «تا زود»، ایتالیا ۹۴
12. موزه سن روکو با اثر «زیستن بیابان»، ایتالیا ۹۵
- کتاب‌ها و آثار منتشر شده محمدرضا میرزایی
در زندگینامه محمدرضا میرزایی می‌توان کتاب‌های سه گانه را نیز مشاهده کرده که در سال‌های ۹۲، ۹۳ و ۹۷ منتشر شده است. هر سه کتاب میرزایی در انتشارات خارج از کشور به چاپ رسیده است و وی توانسته است اولین کتاب خود را در سال ۹۲ و با نام «چیزی که ندارم» با همکاری انتشارات ادیتزونی دل برادیپو ایتالیا به چاپ برساند.
دومین کتاب مهم در زندگی هنری میرزایی در سال ۹۳ به چاپ رسید که «اینک خورشید می‌دمد» نام دارد و این اثر با همکاری انتشارات دانشگاه پنسیلوانیا آمریکا منتشر شده است. باید گفت، یکی از مهم‌ترین آثار در زندگینامه محمدرضا میرزایی با همراهی گوردون استیلمن و با نام «دیالکتیک دیدن» آماده شده است که در انتشارات بوتایگر آمریکا و در سال ۱۳۹۷ منتشر شده است.
- داوری بین المللی در فوتوبوک اواردز
در کنار فعالیت‌های هنری در نمایشگاه‌های ایرانی و بین المللی، محمدرضا میرزایی افتخار داوری در بخش جایزه فوتوبوک اواردز را نیز دارد. این فستیوال در واقع یک گردهمایی از بزرگان دنیای هنر است که در کاسل آلمان برگزار می‌شود و مجموعه‌های عکاسی به صورت فوتوبوک در آن به دید داوران و مخاطبان گذاشته می‌شود. در سال ۲۰۱۱ میلادی، محمدرضا میرزایی یکی از داوران اصلی در این فستیوال بود که با همراهی عکاسان بین المللی و مشهوری مانند مارتین پار و رابرت ادمز در نقش یکی از داوران جایزه Photobook Awards حضور پیدا کرد.
- اثر مشهور انسان‌ها
اثر مهمی در زندگینامه محمدرضا میرزایی با نام «انسان‌ها» وجود دارد که وی این اثر را در سال ۲۰۰۶ میلادی و به صورت یک مجموعه به ثبت رساند. پس از ثبت عکس‌ها، میرزایی توانست آن‌ها را در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی در کشورهای ایران، امارات، ترکیه و روسیه به نمایش درآورد و در کنار این کشورها، ایتالیا و استرالیا نیز میزبان اثر «انسان‌ها» بودند. به دلیل جذابیت هنری منحصر به فرد این مجموعه، مایکل کنا هنرمند عکاس انگلیسی آن را مورد تحسین قرار داد و در مقاله‌ای، میرزایی را دارای حس هنری خاصی دانست که آثار وی فرصت اندیشیدن به زیستن و زندگی را فراهم می‌کنند.
