اردشیر کامکار زاده 28 آبان 1341، در سنندج، نوازندهٔ کمانچه، قیچک و ویولن است.
او از اعضای گروه کامکارها است. وی از کودکی، ویولن را نزد پدرش فرا گرفت. چندی بعد، وی به‌عنوان نوازندهٔ کمانچه و ویولن به عضویت ارکستر فرهنگ و هنر سنندج درآمد.
اردشیر کامکار، در سال 1360به تهران آمد و همکاری خود را با گروه‌های عارف و شیدا و با بسیاری از خوانندگان پیشرو ایران آغاز کرد. حضور در آلبوم «بیداد» از آثار درخشانی است که وی در آن به هنرنمایی پرداخته است. اردشیر کامکار حضور فعالی در کانون چاووش داشت و در تعداد زیادی از آثار این کانون به نوازندگی پرداخت.
همچنین مطالب تکمیلی در زمینه ردیف سنتی ایران را نزد محمدرضا لطفی و پشنگ کامکار آموخت.
اردشیر کامکار همواره برای گسترش هرچه‌بیش‌تر قابلیت‌های ساز کمانچه کوشیده است.
وی با استفاده از تکنیک‌های خاص ویولن و پوزیسین‌های ویولن بر روی ساز کمانچه توانست چهره‌ای دیگر از این ساز به‌نمایش بگذارد.از شاخصه‌های او در نوازندگی کمانچه، می‌توان به پوزیسیون‌های ۷ به بالا و اجرای صداهای هارمونیک که این تکنیک‌ها مختص ساز ویولن می‌باشد و تقریباً برای ساز کمانچه به‌سختی قابل اجرا است اشاره نمود که دو آلبوم «برتارک سپیده» و «به یاد صبا» در راستای همین تکنیک بوده است.
او در آلبوم بر تارک سپیده با توانایی‌های خود دست به ابتکارهایی زد و توانست کمانچه را سازی بسیار قابل کار جلوه دهد. کامکار در مورد این آلبوم می گوید: «بر تارک سپیده؛ در واقع یک کنسرتینو برای کمانچه و ارکستر است، ملودیِ آن از خودم و کار ارکسترش از برادرم ارسلان است. چندین بار هم این قطعه را با ارکستر سنفونیک تهران در تهران، و همین‌طور در مالرموی سوئد هم با ارکستر مالرمو و با ارکستر سمفونیک تهران اجرا کردیم. این ایده‌ها همیشه در ذهنم بوده که برای کمانچه از این دست کار‌ها هم انجام بدهم. همواره سعی‌ام بر این بوده که این ساز در کنار دیگر ساز‌های ایرانی و غیرایرانی به صورت جهانی مطرح شود و به کمانچه‌ی ایران در مقایسه با ساز‌های مشابهِ دیگر به دیده‌ی تحقیر نگاه نشود. یکی از راه‌ها برای رسیدن به این مهم، گسترش رپرتوآر برای این ساز و تنوع قطعات ساخته شده برای آن است.»
یکی از بهترین آثار همایون شجریان در همکاری با اردشیر کامکار رقم خورده است. آلبوم «ناشکیبا» است که در سال 1383 منتشر شد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
آلبوم «یقین گم شده» با همراهی ذکریا یوسفی در سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر حائز رتبه بهترین آلبوم موسیقی ایرانی شد.
اردشیر کامکار به دلیل تسلط بالا و خلاقیت در نوازندگی همینک به نوعی سرمشق و الگو برای جوانان نوازنده تبدیل شده است. صدای ساز او بسیار شفاف و عاری از برخورد آرشه با دیگر سیم هاست. همچنین سبک و لحن اردشیر کامکار در نوازندگی کمانچه کاملا مستقل از دیگر همکاران خود هست.
بخش عمده ی فعالیت های هنری اردشیر کامکار به آموزش دانشجویان و هنرآموزان موسیقی گذشته است که از این لحاظ او در زمره پرکارترین معلم های موسیقی محسوب میشود.
