رابرت گدارد استاد هوافضا و دانشمندی از کشور آمریکا است. وی در عرصه موشک سوخت مایع کنترل شونده پیشگام بوده و از نخستین کسانی بوده که در این عرصه موفق شده.
گدارد استاد هوافضا اولین موشک سوخت مایع را در تاریخ ۱۶ مارس ۱۹۲۶ پرتاب کرد. بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۵ با پرتاب موشک‌های مختلف به سرعت ۵۵۰ مایل بر ساعت دست یافت.رابرت گدارد که به شدت علاقمند به پرواز بود، پس از پایان دوره ی دبیرستان به مؤسسه‌ی پلی تکنیک «ورستر» در بوستون رفت. در سال ۱۹۰۸ یعنی در سن ۲۵ سالگی از آنجا فارغ التحصیل شد.
در این مدت وی مطالعات خود را مورد راکت به شدت دنبال کرد و به این نتیجه رسید که راکت ها با سوخت مایع، مزیت بالاتری نسبت به راکت ها با سوخت جامد دارند. همانند زیولکوفسکی، او دریافت که اکسیژن و هیدروژن مایع برای این نوع موتورها مناسب است. او بر این اساس، ساختمان موتور راکت حقیقی را (که پرواز در آسمان را میسر نمود) ساخت.رابرت گودارد مدرک فوق لیسانس خود را در سال ۱۹۱۱ از دانشگاه کلارک در رشته ی فیزیک دریافت نمود و به عنوان پرفسور فیزیک، در دانشگاه پرینستون، برای یک کار تحقیقی یک ساله مشغول گردید و به طور جدیبه کار موشک پرداخت. در سال ۱۹۱۴ پس از طی دوران نقاهت و مریضی، دوباره با عنوان معلم فیزیک به دانشگاه کلارک بازگشت و تصمیم گرفت محاسبات خود را با پول خود و هزینه ی کمی که واگذار میشد، عملاً تجربه کند. رابرت گودارد که مطالعات خود را در زمینه ی راکت دنبال می کرد، در حقیقت پایه گذار راکت هایی است که هم اکنون به شکل فعلی در قرن ۲۰ شناخته شده است. رابرت گودارد در سال ۱۹۱۹ کتابی تحت عنوان روش های رسیدن به ارتفاعات فوق العاده بالا منتشر ساخت و این نقطه بسیار مهمی در زندگی او بوده است.
رابرت گودارد همچنین اعلام نمود که با به کار گیری شکل خاصی از نازل می توان با سوخت ثابت، سرعت پرتاب را ۸ برابر بالا برد و با این کار نه تنها سرعت ۸ برابر بیشتر خواهد شد بلکه برد راکت نیز به ۶۴ برابر اولیه افزایش پیدا میکند. او دریافت که برای رسیدن به سرعت های مافوق صوت، موتورهای سوخت مایع بر موتورهای با سوخت باروتی ارجحیت دارند.رابرت گودارد سرانجام در سال ۱۹۲۶ راکت با سوخت مایع و نفت را آزمایش نمود، این راکت با سرعت ۶۰۰ مایل در ساعت تا ارتفاع ۱۸۴ پا صعود کرد و سرانجام طی آزمایش های متعدد، سرعت مافوق صوت را در راکت به دست آورد.
به هر حال نظام آمریکا هزینه های پژوهشی رابرت گدارد را قبول کرد، انها فکر میکردند نخستین کشور در گسترش و طراحی کارهای موشکی میشدند. از جمله فعالیت های گدارد، پرتاب موشکی با سوخت مایع به طول ۳.۳۵ متر را در سال ۱۰۳۰ می توان گفت.پژوهش این موشک به صورت جالبی موفقیت آمیز بوده است. وی جهت کنترل جریان سوخت به محفظه احتراق یک شیر کنترل طراحی و نصب اقدام کرد. با توجه به این روش موشک می توانست به صورت خودکار خاموش شود. او برای هدایت و کنترل، پره های در حال حرکتش را در خروجی نصب کرد.
