مهروماه

قدمت سيستم ارائه خدمات بهداشت و درمان استان از نيم قرن تجاوز نمي كند. تا قبل از انقلاب شكوهمند اسلامي فعاليتهاي اين بخش تحت عنوان سازمان بهداري تنها به خدمات درماني آن هم بصورت ناقص و در قالب دو بيمارستان و چند درمانگاه كه عمدتاً در شهرها مستقر بودند محدود مي گرديد. مراكز مذكور عمدتاً توسط پزشكان خارجي اداره ميشد و خلأ ساير نيروها از جمله ماما، پرستار و بهورز كاملاً محسوس بود. از نظر مراكز آموزش عالي هيچگونه مركز آموزشي مستقلي در سطح استان وجود نداشت و جويندگان دانش با تحمل رنج و مشقت فراوان ناگزير به مهاجرت به شهرهاي بزرگ مي شدند. در سال ۵۷ با پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي تحول اساسي در زمينه هاي مختلف در كشور و استان اتفاق افتاد و در فاصله زماني سالهاي ۵۷ تا ۶۴ كارشناسان و متخصصان بخش بهداشت و درمان نسبت به طراحي سيستم شبكه هاي بهداشتي، درماني در سطح كشور همت گماردند. اين طرح كه بر مبناي تحقق عدالت اجتماعي و رفع نيازهاي مناطق محروم استوار بود، پس از اجراي آزمايشي، مورد حمايت مسؤولين نظام قرار گرفت و گسترش چشمگيري در سطح كشور، بخصوص در استان چهارمحال و بختياري يافت.

از سال ۱۳۶۴ سازمان منطقه اي بهداري به دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي، درماني، تغيير نام داد و بطور كلي ساختار آن متحول و مأموريتهاي جديد در ارتباط با بهداشت، درمان، آموزش، پژوهش، غذا و دارو، فرهنگي، دانشجوئي و توسعه مديريت و منابع براي آن پيش بيني شد. مطالعه روند رشد خدمات در استان در فاصله سالهاي ۶۵ تا ۷۰ گوياي اين واقعيت است كه وضعيت بهداشت و درمان از بهبود نسبي برخوردار بوده و روند رشد آن ادامه پيدا كرده است. در دهه دوم شكل گيري نظام جديد سلامت يعني از سال ۷۴ تا كنون و پس از فراغت از كميت ها و توسعه واحدهاي بهداشتي، درماني و افزايش ميزان دسترسي مردم به خدمات، كيفيت خدمات در ابعاد مشخص مورد توجه قرار گرفت و بعنوان يكي از اولويتهاي مهم دانشگاه در دستور كار قرار گرفت، كه با اجراي طرح هاي مختلف و پايلوت كشوري، پايه هاي بهداشت و درمان استوار شد.

استان چهارمحال وبختياري در سال۱۳۵۷ كه سال پيروزي انقلاب ،محسوب ميشود با جمعيتي بالغ بر ۴۳۳۰۰۰نفر از سه بيمارستان و تعداد ۲۵۸ تخت بيمارستاني برخوردار بود. شاخصهاي درماني استان در وضعيت خوبي نبودند و با توجه به محروميت اكثر مناطق استان و پايين بودن سطح زندگي مردم ،متاسفانه مردم دسترسي چنداني به خدمات درماني مورد نياز نداشتند. با پيروزي انقلاب شكوهمند اسلامي و آغاز برنامه هاي كاري وزارت بهداشت افزايش تخت و منابع بيمارستاني در دستور كار قرار گرفت، به گونه اي كه در دهه ۱۳۷۰ تغييرات اساسي در سطح درمان كشور و استان رخ داد.